หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
หลงคำเธอ
กระทู้สนทนา
แต่งกลอน
หลงคำ จำรรจา ค่อยรู้ว่า ไม่รักจริง
หลงถ้อย คอยประวิง ค่อยรู้สิ่ง สะเทือนใจ
พริบตา ใจโล่งเปล่า เมื่อรู้เขา ไร้เยื่อใย
เดินหน้า ก้าวต่อไป แสนเบาคลาย เมื่อไร้เธอ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
๐๐๐ มากกว่ารัก...ใจเราเฝ้าย้ำเอ่ย ๐๐๐ (nana)
https://www.youtube.com/watch?v=JV6pAsQcyCc ถ้อยนิยามความรักมายมากว่า เพียงแผ่นฟ้าฟากสุดสมุทรสินธุ์ อีกศิลาผาแผ่นจบแดนดิน เปรียบเปรยยินยากนัก...ประจักษ์จริง เมื่อพบเธอเท่านั้นใจฉันรู้ เธอคือผู้ผูกพ
สมาชิกหมายเลข 1117543
วัดกันไปเลย คุณอยู่ข้างใคร ใน "อย่าลืมฉัน"
ผ่านมาสามตอนสำหรับละครดราม่าความรักที่อยากลืมแต่กลับจำ "อย่าลืมฉัน" พอจะรู้จักตัวละครทั้งสี่แล้วเป็นมายังไง อยากจะรู้ว่าคุณเห็นใจและสงสารใครมากที่สุด ณ ตอนนี้ โดยไม่เอาหน้าตา ความชอบส่วนตัวข
สมาชิกหมายเลข 853959
💐 กาพย์ยานี 11 — “คำขอโทษจากใจ”
ใจหนึ่งซ่อนคำขวัญ อีกใจนั้นกลับพลันไหว กี่ถ้อยที่เอ่ยไป กลับกลายเป็นสายลมลา เคยเผลอทำเธอช้ำ ทั้งที่ย้ำอย่าพูดพา คำหนึ่งหลุดออกมา กลายเป็นหนามแทงใจตน ฝากถ้อยร้อยคำซื่อ แทนใจดื้อที่เคยหล่น ขอโทษด้วยใจ
กิรติ
ช่วยผมแต่งเพลงหน่อยครับ
เพลง ความเจ็บปวดรวดร้าวเหลือขนา. ผู้นำมาพามาไซร่ให้ปวดใจ เหตุฉไหนจึงจากพรากไร้เยื่อใย เพราะอันใดเหตุฉไหนเป็นอย่างนี้ เหตุอันใดใครเล่าจะเข้าใจ เหมือนอยู่ในเวิ้งว้างมหานที บ่จะมีผู้ใดมาช่วยชีวี เห
สมาชิกหมายเลข 5268337
หนังสือนิยายเรื่อง "คืนมายา" ผลงานของ ฮิงาชิโนะ เคโงะ (Higashino Keigo)
รูปขอยืมมาจาก website ของสำนักพิมพ์นะคะ เรื่องเริ่มต้นขึ้นหลังเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่สร้างความเสียหายและคร่าชีวิตผู้คนไปมากมาย ซึ่งเป็นจุดพลิกผันสำคัญของชีวิตตัวละครหลักสองคน มาซายะ
สมาชิกหมายเลข 7918220
🧘ปฏิบัติ : กายก็ดี ๆ แต่ใจมันทุกข์มาก ก็ทำอะไรไม่ไหวถ้าใจอ่อนแอ
ระบบสมองมันทำไปตามจิต จิตสั่งการคิดนึกทำอะไร สมองก็ทำงานบีบตัว รัดตัว คิดมากก็บีบตัวมาก มันก็เครียด ความเครียดมาก หนักเข้าก็ไม่ไหว แต่ว่าเราปฏิบัติ เรามีสติคอยรู้ตัว เห็นสมองตึงก็ผ่อนคลาย คลายอ
RIGO RIGHI
ช่วยแต่งเพลงหน่อยครับปรับแก้ยังไงดี
บนกวีขึ้นก่อนครับ ความเจ็บปวดรวดร้าวเหลือขนา. ผู้นำมาพามาไซร่ให้ปวดใจ เหตุฉไหนจึงจากพรากไร้เยื่อใย เพราะอันใดเหตุฉไหนเป็นอย่างนี้ เหตุอันใดใครเล่าจะเข้าใจ เหมือนอยู่ในเวิ้งว้างมหานที บ่จะมีผู้ใด
สมาชิกหมายเลข 5800503
เกสรดอกไม้ ...
หลง คือมายา เพียงกระพริบตา วูบหาย รัก คือ พันธนาการ มิคลอนคลาย แม้ร่างสลาย แต่หัวใจ เป็นนิรันดร์
nikanda
กระซิบสวาท
กระซิบสวาท ยามเธอนอนช่วงนี้ หัวใจไหวอ่อนร้าวรอนไหม ใคร่รู้ซึมเซาเปล่าเปลี่ยวใน ทรวงนั่นฝากเยื่อใยแก่ผู้ อยู่ครั้งดูใจ ร้อนอารมณ์เนื่องด้วย 
เดือนเอก
" รอยยิ้มพิมพ์ใจ "
รอยยิ้มพิมพ์ใจ จากชายเฒ่า งามผ่อนอ่อนเยาว์ ไร้เดียงสา พริ้มพรายพิสุทธิ์ หยุดมายา ยลย่องต้องตา หาแต่งเติม บทวารกาลแกร่ง แม้แรงล้า ย่างย่อมกล่อมกล้า พาฮึกเหิม ทะมัดทะแมง แย้งร่างเดิม สดใสส่งเสริม เพิ่ม
kinkan00
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
หลงคำเธอ
หลงถ้อย คอยประวิง ค่อยรู้สิ่ง สะเทือนใจ
พริบตา ใจโล่งเปล่า เมื่อรู้เขา ไร้เยื่อใย
เดินหน้า ก้าวต่อไป แสนเบาคลาย เมื่อไร้เธอ