"พระ" ที่ประเสริฐที่สุด คือใคร ใช่พ่อแม่หรือไม่?

ผมมีโอกาสร่ำเรียนแถว คลองหก ธัญญบุรี  ปรากฎ มีรุ่นพี่ ท่านหนึ่ง อยู่ฝ่ายหารายได้ของ ชมรม พระพุทธศาสนา

พี่คนนี้ สมมติชื่อ "กวาง" เรียนคณะบัญชี ... เมื่อใกล้ถึงวันพระ เธอจะถือไมค์ นั่งซ้อน มอไซค์เก่าๆ
ป่าวประกาศไปทั่วหมู่บ้าน (ข้างสถาบันการศึกษา) ว่า ใกล้ถึงวันพระแล้ว ให้รีบไป "ทำบุญ" กันเยอะๆ
ทำบุญมาก ก็ได้มาก แล้วได้ได้บุญเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต

เห็นภาพอย่างนี้ กิจกรรมแบบนี้ ทุกครั้ง ตั้งแต่ปี 1- ปี4
ช่วงปิดเทอม เธอพอมีเวลาว่างหรือ ช่วงปิดเทอม ก็จะไปเข้าวัดแถวนั้น อยู่เป็นเดือนๆ

ทำกิจกรรมไปเรื่อย จนสอบตก ต้องสอบซ่อม แก้เกรด จนผ่าน และจบเป็นบัณฑิตเพื่อเป็นที่พึ่งของพ่อแม่
วันรับปริญญา ผมมีโอกาสไปร่วมแสดงความยินดีกับรุ่นพี่ ก็เจอพี่กวาง ผมก็ถามว่า พี่กวาง จบแล้วจะทำงานอะไร หางานได้หรือยัง?

เธอบอกว่า ตั้งใจจะเข้าไปช่วยงาน "พระ" ที่วัด ตลอดชีวิต!!!

ผมก็บอก แล้วพ่อแม่ล่ะ ไม่ว่าหรือ? ท่านไม่สำคัญเหรอ? แล้วพระ รู้เรื่องไหม ไม่ติง ไม่เตือนเหรอ?
เจอคำตอบที่ทำให้ผม "อึ้ง"  

เธอบอกว่า **** ...... พ่อแม่มีลูกหลายคน... จะถวายให้กับพระพุทธศาสนาสักคนไม่ได้เลยเหรอ?
พระท่านก็พลอยยินดีปลิ้มปิติโสมนัสไปด้วย

สรุปผ่านไปหลายปี ไม่รู้ พี่กวางเป็นไงบ้าง? หัวใจพ่อแม่ของพี่กวาง จะรู้สึกอย่างไร?
ท่านคงแก่ชราภาพลงไปเยอะ แล้วจะมีใครสักคนดูแลท่านล่ะ

ส่วนผม มีพี่น้องหลายคน
แต่ทุกวันนี้ พยายามดูแลพ่อแม่ให้ดีที่สุด พาไปเที่ยว ทำอาหารเลี้ยงดูท่าน ไม่ให้คลาดสายตา เจ็บป่วยก็พาไปหมออย่างสม่ำเสมอ
ผมถือว่า พระคุณท่าน เป็นผู้ให้กำเนิด ให้ชีวิต ให้อนาคต ควรจะดูแลท่านอย่างไม่มีเงื่อนไข จนกว่าจะพรากจากกัน