ถามคุณผู้หญิงเรื่องการเปิดใจให้แฟนเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตครับ

คบกับแฟนได้เกือบ2ปีละ. แต่ที่ผ่านมา เธอไม่เคยพาไปรู้จัก หรือพบหน้ากับ. ครอบครัว. บ้าน. ที่ทำงาน. เพื่อนหรือสิ่งมีชีวิตไหนๆที่เกี่ยวข้องกับเธอเลย. ทุกสิ่งทุกอย่างรับรู้ผ่านการบอกเล่าของเธอเพียงฝ่ายเดียว. พยายามขอให้พาไปบ้าน ไปไหว้พ่อแม่ ขอไปรับ ส่งที่ทำงาน เพื่ออย่างน้อยจะได้เจอเพื่อนเธอบ้าง แต่ทุกครั้งก็บ่ายเบี่ยงและหาทางเลี่ยงตลอด   เธอมักจะบอกว่ายังไม่ถึงเวลา. ไอ้เราก็นึกในใจว่า เธอเอาเวลาตรงส่วนไหนเป็นบรรทัดฐานหว่า. ทั้งๆที่ในส่วนของผม เมื่อคบกันแล้ว เวลาไปเยี่ยมบ้าน ไปหาพ่อแม่ญาติพี่น้อง แม้กระทั่งถ้ามีโอกาสไปที่ทำงานก็มักจะพาเธอไปตลอด ไม่มีอะไรที่ต้องปิดบัง บางครั้งก็รู้สึกน้อยใจ เหมือนมันคลุมเคลือในการคบกันยังไงบอกไม่ถูก พอเอาเรื่องนี้ขึ้นมาพูดก็หาว่าไม่ไว้ใจ.    วันไหนเธอหายไป ขาดการติดต่อ. หรือเธอไม่รับโทรศัพท์ บอกตรงๆว่าเครียดและเป็นห่วงเธอมาก เพราะสุดท้ายไม่รู้จะไปตามหาหรือติดต่อกับคนรู้จักของเธอยังไงดี ทำได้เพียงให้เธอเป็นฝ่ายติดต่อเข้ามาเอง.  แม่เคยถามถึงครอบครัว. ประมาณว่าเคยเจอเคยไหว้พ่อแม่เขาบ้างมั้ย ถามกี่ครั้งๆก็บอกไม่เคยสักที แกเองก็แปลกใจอยู่กลายๆ        
       อยากถามว่าผู้หญิงส่วนใหญ่กว่าจะพาแฟนเข้ามามีส่วนร่วมในชีวิตนี่ต้องดูใจหรืิอใช้เวลากันนานขนาดไหนครับ อย่างน้อยจะได้รู้แล้วก็รอเวลาต่อไป