เรายึดติดกับ สิทธิของตัวเอง , ความเป็นระเบียบ มากเกินไปหรือเปล่า ? จนลืมคำว่า " เกรงใจ "

ระยะหลังเห็นว่ามี กระทู้   พวกเห็นแก่ตัว , พวกไม่มีระเบียบ , เราต้องรักษาสิทธิของตัวเอง   เยอะมาก...

ความคิดเห็นนี้เป็นมองมุม ที่ผมเห็นน่ะครับ   

        ฅนเฒ่า ฅ.แก่ เราไม่ได้สอนให้มีระเบียบ  ต้องปกป้องสิทธิของตัวเองทุกครั้งไป  แต่สอนให้ มีความเกรงใจ มีสัมมาคาราวะ สุภาพ เรียบร้อย เอื้อเฟื้อ

        สิ่งที่จะทำให้คนมีระเบียบ มันคือ " กฏ " ซึ่งกฏจะใช้ได้ก็ต้องมีการบังคับ    เราอยากอยู่ในสังคมที่มีแต่ กฏเกณฑ์ อย่างนั้นหรือ ?   
อดีตสิ่งที่จะทำให้คนไทยเรามีระเบียบ โดยที่ไม่ต้อง " กฏ " ก็คือ ความเกรงใจ เพราะความเกรงใจมันเกิดจะการที่เรา คิดถึงผู้อื่นด้วย ไม่ได้คิดถึงแต่ตัวเอง

  >>>>> ถ้าเด็กเก็บที่นอนตอนเช้า  เราไม่ได้บอกว่าเขาเป็นคนมี " ระเบียบ "  แต่เราชมว่าเป็นเด็ก " เรียบร้อย "
>>>>> เราขับรถไม่เบียด ไม่แทรก   แสดงว่า เรามีความ " เกรงใจ " ผู้อื่น  ไม่ใช่ว่าเรามี " ระเบียบ "

         เรารับ วัฒนธรรม ของต่างชาติมามากไปหรือเปล่า ทั้งการ รักษาสิทธิของตัวเอง , ความเป็นระเบียบ   จนกระทั่งความเห็นแก่ตัวที่เราหวาดกลัว ....เรากลับเป็นสิ่งนั้นโดยไม่รู้ตัว

         สิ่งที่ ผู้ใหญ่  สอนเรามาตั้งแต่เด็ก ๆ มันก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดอยู่แล้ว  เรากลับมองไม่เห็นจนเราลืมมันไปแล้ว เช่นเดียวกับ ตัว  " ฅ " ," ฃ " ที่มันหายไปจากแป้นพิมพ์โดยไม่รู้ตัว


       สุดท้าย  เราอยากให้ประเทศ พัฒนา แบบต่างชาติ จนต้องเปลี่ยนกระทั่งความคิด , จิตสำนึกให้เหมือนต่างชาติ ด้วยหรือ ?    อีกหน่อย ประเทศไทยคือ ชนชาติที่ " ใจดี " ที่สุดในโลก คงไม่มีอีกแล้ว  เหมือน กับ "สยามเมืองยิ้ม" ที่สูญหายไปเมื่อไรก็ไม่รู้