ผมชอบแมวไทย นิสัยพูดมาก Active จับหนูได้ ขี้เล่น ฉลาด ไม่ชอบแมวเฉื่อย นอนอย่างเดียว
และที่บ้านไม่สามารถเลี้ยงแมวหลายตัวได้ จึงเลี้ยงแมวตัวผู้ ไม่ตอน มาตลอด
และคอนเซ็ปผมคือ .... ผมไม่ได้เลี้ยงแมว เพื่อความสุขของตัวเอง ผมอยากให้แมวของผมมีความสุชที่สุด ผมไม่อยากบังคับมัน อยากให้อิสระเต็มที่(ยกเว้นเรื่องระเบียบในบ้านที่ผมจะสอน)
ผมจึงผมเลี้ยงแมวระบบเปิด มีช่องให้มันเข้าออกบ้านได้ตามสบาย ให้มันได้ออกไปวิ่งเล่น หาแฟน ฟัดกะแมวข้างบ้านตามประสาแมวตัวผู้ กลับมาสะบักสะบอม ผมก็ทำแผลให้อาหาร จนแข็งแรง ก็ออกไปสู้ใหม่ เป็นแบบนี้มาตลอด..... บางครั้งมันออกไปแล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย.... โดนหมากัดบ้าง... โดนงูกินบ้าง (เคยเห็นกับตา พยายามล้วงออกมาจากท้องงูได้ แต่ก็ไม่รอด)
จนแมวตัวที่ สิบกว่าๆ ก็เป็นแบบเดิม... แต่คราวนี้มันกลับมาพร้อมแผลเต็มตัว ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร คิดว่ากัดกับแมวข้างบ้านปกติ...... แต่แล้ว..... อาการไม่ดีขึ้น... ข้าวไม่กิน.... เลยเอาไปหาหมอ... ปรากฎว่า น่าจะถูกหมากัดมา.... ต้องผ่าตัดใช้เงินหลักหมื่น.... บ้านผมก็ไม่มีตัง พ่อก็บอกว่าคงต้องปล่อยไปตามธรรมชาติ....
แต่ยังไงผมก็รักมันมากกกก เห็นมันนอนรอความตายแล้วสงสารจับใจ แรงไม่มีก็ยังใช้แรงเฮือกสุดท้ายของมันเดินมานอนบนตักผม
คำถามคือ ผมเลี้ยงแมวแบบธรรมชาติแบบนี้ดีแล้วหรือครับ ผมรู้สึกว่าการกักขังแมวไว้ในบ้านมันน่าสงสาร ยิ่งแมวตัวผู้ไม่ตอน... แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะขังไว้ในบ้าน... ถ้าตอน... ผมก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ธรรมชาติ... นั่งๆนอนๆ มันดูน่าเบื่อ ชีวิตไม่มีสีสัน ไม่มีความสุข ไม่ได้ไปหาแฟน ถ้าเลี้ยงแบบเดิม.... มันก็มีชีวิตอันแสนสั้น.....
ตกลง แบบไหนที่จะทำให้แมวมีความสุขที่สุดครับ...
ผมเลี้ยงแมวแบบนี้ผิดไหมครับ.....
และที่บ้านไม่สามารถเลี้ยงแมวหลายตัวได้ จึงเลี้ยงแมวตัวผู้ ไม่ตอน มาตลอด
และคอนเซ็ปผมคือ .... ผมไม่ได้เลี้ยงแมว เพื่อความสุขของตัวเอง ผมอยากให้แมวของผมมีความสุชที่สุด ผมไม่อยากบังคับมัน อยากให้อิสระเต็มที่(ยกเว้นเรื่องระเบียบในบ้านที่ผมจะสอน)
ผมจึงผมเลี้ยงแมวระบบเปิด มีช่องให้มันเข้าออกบ้านได้ตามสบาย ให้มันได้ออกไปวิ่งเล่น หาแฟน ฟัดกะแมวข้างบ้านตามประสาแมวตัวผู้ กลับมาสะบักสะบอม ผมก็ทำแผลให้อาหาร จนแข็งแรง ก็ออกไปสู้ใหม่ เป็นแบบนี้มาตลอด..... บางครั้งมันออกไปแล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย.... โดนหมากัดบ้าง... โดนงูกินบ้าง (เคยเห็นกับตา พยายามล้วงออกมาจากท้องงูได้ แต่ก็ไม่รอด)
จนแมวตัวที่ สิบกว่าๆ ก็เป็นแบบเดิม... แต่คราวนี้มันกลับมาพร้อมแผลเต็มตัว ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร คิดว่ากัดกับแมวข้างบ้านปกติ...... แต่แล้ว..... อาการไม่ดีขึ้น... ข้าวไม่กิน.... เลยเอาไปหาหมอ... ปรากฎว่า น่าจะถูกหมากัดมา.... ต้องผ่าตัดใช้เงินหลักหมื่น.... บ้านผมก็ไม่มีตัง พ่อก็บอกว่าคงต้องปล่อยไปตามธรรมชาติ....
แต่ยังไงผมก็รักมันมากกกก เห็นมันนอนรอความตายแล้วสงสารจับใจ แรงไม่มีก็ยังใช้แรงเฮือกสุดท้ายของมันเดินมานอนบนตักผม
คำถามคือ ผมเลี้ยงแมวแบบธรรมชาติแบบนี้ดีแล้วหรือครับ ผมรู้สึกว่าการกักขังแมวไว้ในบ้านมันน่าสงสาร ยิ่งแมวตัวผู้ไม่ตอน... แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะขังไว้ในบ้าน... ถ้าตอน... ผมก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ธรรมชาติ... นั่งๆนอนๆ มันดูน่าเบื่อ ชีวิตไม่มีสีสัน ไม่มีความสุข ไม่ได้ไปหาแฟน ถ้าเลี้ยงแบบเดิม.... มันก็มีชีวิตอันแสนสั้น.....
ตกลง แบบไหนที่จะทำให้แมวมีความสุขที่สุดครับ...