ภัยใกล้ตัว..แค่เสี้ยววินาที

อุทาหรณ์ จากเรื่องจริงแค่ชั่ววินาที
สืบเนื่องจากที่ผมถูกมิจฉาชีพ “ชิงทรัพย์” ในซอยบ้านตัวเอง ต้องขอบอกว่า ทุกอย่างที่ร่ำเรียนมาเรื่องวิชาการป้องกันตัว ไม่ได้ใช้เลยครับหากเราไร้ซึ่งสติ และ ณ.วินาทีนั้นผมยอมรับว่าไร้สติจริงๆ ได้แต่วิ่งตาม แต่วิ่งไม่ทันเพราะอีกฝ่ายฉกมือถือขณะที่ผมคุยโทรศัพท์ และกำลังจะเก็บใส่กระเป๋า ผมโดนมอไซต์มาขนาบข้างและต่อยเข้าที่หน้า (ในชั่ววินาทีนั้นก็กลับกลายเป็นภาพติดตาผมตลอดทั้งคืน) พอได้สติ มอไซต์ก็ซิ่งไปแล้ว ด้วยอะดรีนาลีนผมวิ่งตามสุดชีวิต แต่ แน่นอนว่าไม่ทัน....ไม่ใช่ภาพฝัน ไม่ใช่ภาพเสมือนกับฉากละครที่เราเคยดูกัน ยอมรับครับว่า วิ่งโดยที่ไม่รู้ตัว และช๊อกกับสิ่งที่เกิดขึ้นแค่ชั่วเวลาไม่ถึงวินาที ....
จากเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ผมจากที่เคยระมัดระวังเรื่องของหายอยู่แล้ว ตระหนักดีว่า อันตรายอยู่รอบตัวจริงๆ หากมันใช้ไม้ฟาดที่หัวผมขณะที่เดินอยู่บนเส้นทางอันเคยคุ้นนั้น วินาทีนี้ผมคงไม่ได้พิมพ์สเตตัสอันนี้ครับ
เลยอยากบอกเพื่อนๆทุกคนว่า นอกจากมีสติแล้ว ต้องระมัดระวังตัวด้วยนะคับ สมหรับผมเองถือว่าฟาดเคราะห์ให้กับ “เจ้ากรรมนายเวร” เมื่อชาติที่แล้ว หรือชาติไหนๆ ไม่ถือโทษโกรธเคือง ไม่อยากสานกรรมต่อ