ครับเมื่อวันที่ 13 มกราคม 2556 นี้ ผมได้ไปเที่ยวที่พระตำหนักเขาค้อ กับเพื่อน ๆ พอดีได้ไปพบเหตุการณ์ที่น่าประทับใจมากครับ
คือพบเพื่อนเก่าสมัยเป็นนักเรียนคนนึง ซึ่งไปเที่ยวกับภรรยาที่ เขาพระตำหนักเช่นกัน แต่บังเอิญ -ภรรยาเขาฝากกระเป๋าถือผู้หญิงไว้กับตน
และเพื่อนผมคนนี้ได้ลืมกระเป๋าของภรรยาไว้ที่บริเวณลานชมวิว นั่งเล่น ตรงร้านค้าสวัสดิการ ที่มีขายกาแฟ และ หมวกกันหนาวฯ ทีนี้พอภรรยาไปซื้อของจะมาเอาเงินไปจ่าย ปรากฏว่าเจ้าเพื่อนผม บอกว่าอ้าวกระเป๋าหายไปไหนแล้วละ เอาละทีนี้ หน้าตื่นถอดสี ทั้ง 2 คนเลย วิ่งหากันพล่านก็ไม่เจอ ตัวสามีวิ่งลงไปข้างล่างทำไรไม่รู้ วิ่งไปวิ่งมา 2-3รอบ แต่แล้วในที่สุด คนไทยน้ำใจงามยังมีหลงเหลืออยู่ครับ พอเพื่อนผมวิ่งขึ้นมาอีกรอบ ปรากฏว่าภรรยาเขาได้กระเป๋าคืนแล้วครับ เป็นกระเป๋าถึอคุณผู้หญิงสีชมภู เพราะมีท่านผู้มีน้ำใจอันดีได้นำมาฝากไว้ที่ร้านขายกาแฟครับ ผมได้เห็นเรื่องนี้กับตาตนเอง(เพราะบังเอิญเจ้าของกระเป๋า เป็นเพื่อนผมเอง โดยพบกันแบบบังเอิญครับ)
เพื่อนผมจึงได้ฝากผมมาฝากกราบขอบพระคุณ ท่านที่เก็บกระเป๋าได้ และนำไปฝากไว้ที่ร้านกาแฟครับ ขอบพระคุณมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆจริง ๆ ครับ น้ำใจประเสริฐเหลือเกิน จึงรู้สึกดีใจ ที่คนไทยที่ดี ๆ ไม่เห็นแก่ได้ยังมีอยู่ แม้ในสถานที่ท่องเที่ยวเช่นนี้ ยังน้ำมาคืนให้ รู้สึกมีความสุขมากครับกับที่ได้พบคนดี ๆ เช่นนี้
เจ้าของกระเป๋ายังบอกเสียดายเลยที่ไม่ได้เจอคนที่เก็บได้ อยากขอบพระคุณด้วยตนเอง ยังไงถ้าบังเอิญได้มาอ่าน ก็ขอให้รับทราบด้วยครับว่า เจ้าของกระเป๋าทราบซึ้ง และ ดีใจมากครับ ที่เจอคนดี ๆ ๆ แบบนี้
ครับผมอาจเขียนวกวน เย่อนเย้อบ้างขออภัยด้วยนะครับ เพราะเขียนแทนเพื่อนครับและไม่ค่อยได้เขียนหนังสือนานแล้ว
ท้ายนี้ขอชื่นชมด้วยความจริงใจจริง ๆ กับท่านที่นำกระเป๋าไปฝากไว้ร้านกาแฟ นับถือ นับถือ นับถือ ครับ
ขอชื่นชมคนดี ๆ ยังมีอยู่ในเมืองไทยครับ
คือพบเพื่อนเก่าสมัยเป็นนักเรียนคนนึง ซึ่งไปเที่ยวกับภรรยาที่ เขาพระตำหนักเช่นกัน แต่บังเอิญ -ภรรยาเขาฝากกระเป๋าถือผู้หญิงไว้กับตน
และเพื่อนผมคนนี้ได้ลืมกระเป๋าของภรรยาไว้ที่บริเวณลานชมวิว นั่งเล่น ตรงร้านค้าสวัสดิการ ที่มีขายกาแฟ และ หมวกกันหนาวฯ ทีนี้พอภรรยาไปซื้อของจะมาเอาเงินไปจ่าย ปรากฏว่าเจ้าเพื่อนผม บอกว่าอ้าวกระเป๋าหายไปไหนแล้วละ เอาละทีนี้ หน้าตื่นถอดสี ทั้ง 2 คนเลย วิ่งหากันพล่านก็ไม่เจอ ตัวสามีวิ่งลงไปข้างล่างทำไรไม่รู้ วิ่งไปวิ่งมา 2-3รอบ แต่แล้วในที่สุด คนไทยน้ำใจงามยังมีหลงเหลืออยู่ครับ พอเพื่อนผมวิ่งขึ้นมาอีกรอบ ปรากฏว่าภรรยาเขาได้กระเป๋าคืนแล้วครับ เป็นกระเป๋าถึอคุณผู้หญิงสีชมภู เพราะมีท่านผู้มีน้ำใจอันดีได้นำมาฝากไว้ที่ร้านขายกาแฟครับ ผมได้เห็นเรื่องนี้กับตาตนเอง(เพราะบังเอิญเจ้าของกระเป๋า เป็นเพื่อนผมเอง โดยพบกันแบบบังเอิญครับ)
เพื่อนผมจึงได้ฝากผมมาฝากกราบขอบพระคุณ ท่านที่เก็บกระเป๋าได้ และนำไปฝากไว้ที่ร้านกาแฟครับ ขอบพระคุณมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆจริง ๆ ครับ น้ำใจประเสริฐเหลือเกิน จึงรู้สึกดีใจ ที่คนไทยที่ดี ๆ ไม่เห็นแก่ได้ยังมีอยู่ แม้ในสถานที่ท่องเที่ยวเช่นนี้ ยังน้ำมาคืนให้ รู้สึกมีความสุขมากครับกับที่ได้พบคนดี ๆ เช่นนี้
เจ้าของกระเป๋ายังบอกเสียดายเลยที่ไม่ได้เจอคนที่เก็บได้ อยากขอบพระคุณด้วยตนเอง ยังไงถ้าบังเอิญได้มาอ่าน ก็ขอให้รับทราบด้วยครับว่า เจ้าของกระเป๋าทราบซึ้ง และ ดีใจมากครับ ที่เจอคนดี ๆ ๆ แบบนี้
ครับผมอาจเขียนวกวน เย่อนเย้อบ้างขออภัยด้วยนะครับ เพราะเขียนแทนเพื่อนครับและไม่ค่อยได้เขียนหนังสือนานแล้ว
ท้ายนี้ขอชื่นชมด้วยความจริงใจจริง ๆ กับท่านที่นำกระเป๋าไปฝากไว้ร้านกาแฟ นับถือ นับถือ นับถือ ครับ