ขบวนการคนเสื้อแดง -มีองค์กรจัดตั้งหลายรูปแบบ -มีที่มา-หรือ มีผู้ริเริ่มแตกต่างกัน เช่น
- มาจากกลุ่มคนที่รักความเป็นธรรม แล้วมีคนใดคนหนึ่ง ชักชวนกันมาต่อสู้
- มาจากกลุ่มเสียผลประโยชน์ที่มีฐานะดี--กลุ่มนี้จะมาพร้อมกับเงิน และภาระกิจ--โดยการจัดตั้งคน เครื่องมือ
อุปกรณ์มานำเสนอ แล้วหาคะแนนนิยม หรือ แฟนคลับ พ่อยกแม่ยก
(แนวการจัดองค์องค์แบบทุน หรือแบบนายจ้างลูกจ้าง)
- แนวหัวคิว หัวคะแนน ฉาบฉวย--ใครพอใจก็รับเงิน แล้วไปทำตามตกลงเป็นงานๆ ไป
- แนวตั้งเวที นำคนเป็นหมื่นเป็นแสน--มีผู้นำ จำนวนน้อย แล้วมีคนตามจำนวนมาก -หลวมๆ
ไม่มีหน่วยย่อย ตามลำดับ--สั่งการแบบใช้เครื่องขยายเสียงและการปลุกเร้าอารมณ์ ไม่เน้นความรู้และเหตุผลมากนัก
- แนวผู้นำอุปถัมภ์ระดับท้องถิ่น--เป็นแกนนำย่อย ที่ปฏิเสธแกนนำที่ตั้งตนเป็นระดับชาติ-
-แกนนำย่อยเหล่านี้ ยังมีนิสัยหรือระบบวีรชนเอกชนหรือแบบพี่เบิ้มอุปถัมภ์ จำลองมาจากพี่เบิ้มระดับชาติ
นอกจากนี้ ยังมีคนมานำแบบหาคะแนนเลือกตั้ง ระดับต่างๆ มีหลายตัวแทน หลาย สส. สจ. มั่วกันไปหมด-
-กูของแท้ กูมาจากนายใหญ่-กูมีเงิน โกงเงิน ฯลฯ
และที่สำคัญ ยังมีแกนนำแบบมิจฉาชีพ แบบหลอกลวง แบบจัดกิจกรรมหาเงินบริจาค ค้าความน่าสงสาร
ฉวยโอกาสจากผู้ต้องขัง บาดเจ็บ ล้มตาย ตบทรัพย์หาเงิน ฯลฯ
บางคน รับเงินเอ็นจีโอ ที่ศักดินาส่งทอดเงินมาในรูปแบบให้รางวัลเจาะจง ให้ทำงานรับใช้บ้างก็มี-บางคน
ต้องการชื่อเสียง บางคนหาแม่ยก พ่อยก ฯลฯ บางคนเกาะกิจกรรม วันๆ คิดแต่กิจกรรมบี้เห็บหมา
ฉะนั้น ขบวนการจัดตั้งจึงหลากหลาย ใครสมัครใจไปอยู่กลุ่มไหนก็มีเสรีภาพ ผิดหวังจากกลุ่มนี้ ไปเข้ากลุ่มโน้น
บางคนเที่ยวชักชวนกันจัดตั้งเพื่อไปก่อเรื่องสยองรุนแรงก็มี
เหตุการณ์การจัดตั้งของคนเสื้อแดง เป็นที่ปวดหัว เอือมระอา ของสันติบาล กอ.รมน.มาก-ล่อซื้อก็แล้ว
-ติดตามก็แล้ว --เจอแต่สภาพโหลยโท่ย-ไม่ได้เรื่องได้ราว บางคนขี้โม้ว่ามีอุปกรณ์ บางคนก็ว่ามีคนฮาร์ดคอร์-
-พอสายลับล่อซื้อไปเกาะดู ก็คว้าน้ำเหลว เซ็งเป็ดไปตามๆ กัน
สรุป เอาเป็นว่า คนเสื้อแดง มีองค์กรจัดตั้งหลายแบบแล้วกัน แสบๆ ทั้งนั้น
–เป็นอันตรายต่อทุนผูกขาดศักดินาเหนือรัฐทั้งสิ้น ถ้าจัดตั้งความคิดแบบมีเอกภาพเมื่อใด-
-ขบวนทุกขบวน องค์กรจัดตั้งเสื้อแดงทั้งหลาย ก็จะไล่ตีพวกเผด็จการ และพวกขูดรีดเองแหละ
ขบวนการคนเสื้อแดง
- มาจากกลุ่มคนที่รักความเป็นธรรม แล้วมีคนใดคนหนึ่ง ชักชวนกันมาต่อสู้
- มาจากกลุ่มเสียผลประโยชน์ที่มีฐานะดี--กลุ่มนี้จะมาพร้อมกับเงิน และภาระกิจ--โดยการจัดตั้งคน เครื่องมือ
อุปกรณ์มานำเสนอ แล้วหาคะแนนนิยม หรือ แฟนคลับ พ่อยกแม่ยก
(แนวการจัดองค์องค์แบบทุน หรือแบบนายจ้างลูกจ้าง)
- แนวหัวคิว หัวคะแนน ฉาบฉวย--ใครพอใจก็รับเงิน แล้วไปทำตามตกลงเป็นงานๆ ไป
- แนวตั้งเวที นำคนเป็นหมื่นเป็นแสน--มีผู้นำ จำนวนน้อย แล้วมีคนตามจำนวนมาก -หลวมๆ
ไม่มีหน่วยย่อย ตามลำดับ--สั่งการแบบใช้เครื่องขยายเสียงและการปลุกเร้าอารมณ์ ไม่เน้นความรู้และเหตุผลมากนัก
- แนวผู้นำอุปถัมภ์ระดับท้องถิ่น--เป็นแกนนำย่อย ที่ปฏิเสธแกนนำที่ตั้งตนเป็นระดับชาติ-
-แกนนำย่อยเหล่านี้ ยังมีนิสัยหรือระบบวีรชนเอกชนหรือแบบพี่เบิ้มอุปถัมภ์ จำลองมาจากพี่เบิ้มระดับชาติ
นอกจากนี้ ยังมีคนมานำแบบหาคะแนนเลือกตั้ง ระดับต่างๆ มีหลายตัวแทน หลาย สส. สจ. มั่วกันไปหมด-
-กูของแท้ กูมาจากนายใหญ่-กูมีเงิน โกงเงิน ฯลฯ
และที่สำคัญ ยังมีแกนนำแบบมิจฉาชีพ แบบหลอกลวง แบบจัดกิจกรรมหาเงินบริจาค ค้าความน่าสงสาร
ฉวยโอกาสจากผู้ต้องขัง บาดเจ็บ ล้มตาย ตบทรัพย์หาเงิน ฯลฯ
บางคน รับเงินเอ็นจีโอ ที่ศักดินาส่งทอดเงินมาในรูปแบบให้รางวัลเจาะจง ให้ทำงานรับใช้บ้างก็มี-บางคน
ต้องการชื่อเสียง บางคนหาแม่ยก พ่อยก ฯลฯ บางคนเกาะกิจกรรม วันๆ คิดแต่กิจกรรมบี้เห็บหมา
ฉะนั้น ขบวนการจัดตั้งจึงหลากหลาย ใครสมัครใจไปอยู่กลุ่มไหนก็มีเสรีภาพ ผิดหวังจากกลุ่มนี้ ไปเข้ากลุ่มโน้น
บางคนเที่ยวชักชวนกันจัดตั้งเพื่อไปก่อเรื่องสยองรุนแรงก็มี
เหตุการณ์การจัดตั้งของคนเสื้อแดง เป็นที่ปวดหัว เอือมระอา ของสันติบาล กอ.รมน.มาก-ล่อซื้อก็แล้ว
-ติดตามก็แล้ว --เจอแต่สภาพโหลยโท่ย-ไม่ได้เรื่องได้ราว บางคนขี้โม้ว่ามีอุปกรณ์ บางคนก็ว่ามีคนฮาร์ดคอร์-
-พอสายลับล่อซื้อไปเกาะดู ก็คว้าน้ำเหลว เซ็งเป็ดไปตามๆ กัน
สรุป เอาเป็นว่า คนเสื้อแดง มีองค์กรจัดตั้งหลายแบบแล้วกัน แสบๆ ทั้งนั้น
–เป็นอันตรายต่อทุนผูกขาดศักดินาเหนือรัฐทั้งสิ้น ถ้าจัดตั้งความคิดแบบมีเอกภาพเมื่อใด-
-ขบวนทุกขบวน องค์กรจัดตั้งเสื้อแดงทั้งหลาย ก็จะไล่ตีพวกเผด็จการ และพวกขูดรีดเองแหละ