สวัสดีครับ พี่น้องชาวพันทิพ อันเนื่องมาจาก ช่วงชีวิตที่ได้ผ่านประสบการณ์ทำงานมาได้ประมาณ 7 ปี
โดยตัวผมได้เรียนจบเอกโฆษณา จากมหาวิทยาลัยเอกชน มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง
เข้า-ออกบริษัทต่างๆ มาแล้ว 5 บริษัท ช่วงเริ่มต้นอาชีพการทำงาน ฝันว่าอยากทำงานเกี่ยวกับ event เพราะส่วนตัวชอบการจัดงาน
พบปะผู้คน มีความสุขที่เห็นงานลุล่วงไปได้ด้วย ลูกค้า win ผมก็ ดีใจ
ช่วงแรกเริ่มต้นด้วยงานบริษัทเล็กๆ กับคนรู้จักที่เคยเป็นรุ่นพี่ที่เรียนจบไปก่อนแล้วไปเปิดบริษัท เราก็ตามเค้าทำงานด้วยความนับถือ และ
ตามหาฝัน ด้วยเงินเดือนเริ่มต้น 8000 บาท บวกค่าออกงานเล็กๆน้อยๆ ทำให้มีรายได้ประมาณ 10000 +-บาท เพราะว่าจบใหม่หรืออะไรไม่ทราบ
ทำให้ผมอยู่กับงานนี้ได้นานประมาณ 9 เดือน สำหรับผมถือว่านานมาก ลูกพี่ หรือเจ้าของบริษัทก็เป็นคนดีมาก ดูแล และพัฒนาเราหลายๆด้าน
แต่ด้วยรายได้ที่บอกไปข้างต้น ทำให้เกิดอาการ ไม่พอรับประทาน จึงได้ออกมาหางานใหม่ ซึ่งมีรายได้มากกว่าเดิม 1 เท่าตัว ซึ่งเป็นงานเกี่ยวกับ
การจัด event เช่นเดิม ที่ทำงานไม่ได้คอม มีแต่โต๊ะทำงาน เวลามีงานก็ไปดูงาน เวลาไม่มีงานก็ไม่มีอะไรทำ ว่างมากๆ ประมาณว่า เดือนหนึ่งทำงาน 22 วัน ทำงานเพียง 10 วันเท่านั้น ที่เหลือคือ ตัวเรากับโต๊ะทำงานเท่านั้น
ทำไมชีวิตมันถึงได้ว่างขนาดนี้....อยู่ได้ไม่นานจึงได้ออกมา และกลับไปอยู่บ้านเฉยๆ อีกประมาณ 1 ปี จึงออกไปหางานประจำทำใหม่
และทราบว่างาน event คงไม่ตอยสนองความต้องการทางการเงินของเราได้ เพราะต้องใช้เวลาและความอดทนมากกว่าจะก้าวไปถึง จุดที่ทำเงินได้จริงๆ
จึงตัดสินใจเปลี่ยนสายงาน ตอนอายุ 25 มาเป็นเซลล์ ได้เงิน 15000 บาท น้อยกว่าที่เก่า แต่ว่างงานมานานมีคนรับเข้าทำงาน ดีกว่าอยู่เฉยๆ
งานเซลล์ที่นี่ไม่มี คอมมิชชั่นนะครับ
ช่วงแรกๆก็มีงานให้ทำเยอะดี พอ อยู่ไปนาน9 เดือนทุกอย่างมันช่างราบเรียบเหลือเกิน ไม่มีความท้าทายอีกแล้ว และช่วงหลัง เวลางาน 8 ชม.
ว่างไปซะวันละ 6 ชั่วโมงรู้สึกเสียดายเวลา และเหมือนเราเอาเปรียบบริษัท ในช่วงเวลานั้นก็ได้พบกับคนที่ติดต่อกับบริษัท ที่เป็นหัวหน้าทีมขาย
ของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชื่อดังแห่งหนึ่ง เกี่ยวกับการขาย-เช่า บ้านและคอนโดมิเนียม
จึงได้ขอโอกาสเข้าไปทำงาน และได้เข้าไปเริ่มงานเซลล์อีกที่ ด้วยรายดายที่ดีกว่าเดิม ทุกๆเดือนก็ทำยอดได้อยู่แล้ว รายได้ รวมคอม ก็จะอยู่ราวๆ 25000-30000 แต่วันๆใช้เวลาทำงานเพียง 2-3 ชั่วโมงเท่านั้น มากไปกว่านั้นบริษัทก็ไม่สนใจเรื่องเวลาเข้าออฟฟิศ ทำอยู่ได้ราวๆ 2 ปี
ก็รู้สึกว่าทำไมมันเวลามันเหลือเยอะเช่นนี้ เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ผมได้พบกับเพื่อนอีกท่านนึง แล้วก็ชักชวนกันไปทำของตัวเอง ในฐานะหุ้นส่วน เพราะผมไม่สามารถทำงานประเภทเดียวกันกับบริษัทได้ ช่วงนั้นก็รู้สึกว่างานบริษัทไม่ท้าทายอีกแล้ว และเพื่อนท่านนี้ก็ขายฝันมาว่าถ้า
เราทำกันเองจะมีรายได้มากมายกว่าเดิมร่วมเท่าตัว โดยเค้ามีลูกค้าเป็นกลุ่มทั้งหมดหลายคน พร้อมที่จะเช่าคอนโดอยู่
รวมๆมูลค่างานนี้ถ้าปิดได้หมดจะทำรายได้ร่วมๆ 200000 บาท แชร์กันกับเพื่อนจะได้คนละ 1แสนบาท แต่แล้วก็ฟ้าถล่ม ปิดดีลได้เพียงไม่กี่ดีล
รายได้ประมาณ 30000 บาทเท่านั้น ก็เลยออกมาว่างงานอีก 3 เดือน แล้วก็ได้งานใหม่โดยมีรายได้มั่นคงและมากกว่าเดิม ทำไปได้ประมาณ 1 ปี กลายเป็นว่าได้เงินมากขึ้น เวลาว่างงงงง มากขึ้นกว่าเดิมอีก กลุ้มใจจริงๆ จึงตัดสินใจลาออก มาทำของตัวเองแบบเรื่อยเปื่อย
ทำได้อยู่ 1 ปี มีรายได้ราวๆ 20000 บาท แต่ไม่ต้องเดินทางไปไหน คิดว่าเดือนนึงปิดแค่ 1 ดีลก็อยู่ได้แล้ว เลยไม่มีไฟในการหางานมากขึ้น
สบายมาก สบายมากๆ แต่ชีวิตมันช่างไรค่าจริง ใช้ชีวิตอยู่กับแฟนสองคน แฟนเราเค้าต้องทำงานวันละ 9-10 ชั่วโมง แต่เราทำงานเดือนละ 3-5 วัน แฟนก็บ่นๆๆ แต่เราก็บอกเค้าว่านี่มันแนวเรา เราไม่ต้องทำงานหลายชั่วโมงเหมือนคุณ เราขายได้ เราได้เงิน
1 ปีแรกผ่านไปไวเหมือนโกหก ชีวิตที่สุขสบาย หาเงินง่ายๆ
ปีที่สอง ก็ไม่ขวนขวายอะไรมากขึ้น ลูกค้าเก่าๆก็เริ่มหายไป การติดต่อสื่อสารกับโลกภายนอกลดลง เงินทองที่เก็บไว้ก็หมดไป
จนแล้วจนลอดก็โดนแฟนบอกเลิก เคว้งคว้างในชีวิต โดยพยายามขอเค้าคืนดีเค้าไม่ยอมและเค้าก็เบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิต อีลุ่ยฉุยฉายของเรา
เลิกกับแฟนได้ ไม่นานก็ได้งาน โดยบอกคุยกับเจ้านายว่า ผมอยากทำงานหนักๆ ยิ่งเยอะยิ่งดี ผมว่างมาเยอะแล้ว
เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวจัดให้
รายได้ที่นี่ก็ถือว่าดี
ตอนนี้ทำมาได้สองเดือนกว่าๆ นั่งเฉยๆ มาเดือนกว่าแล้ว หัวหน้าที่บอกจะจัดงานหนักๆให้ก็ชิงออกไปก่อนแล้ว
อยากให้แฟนเก่ายอมคืนดีก็อยาก
วันๆนึงก็ได้แต่นั่งหาข้อมูลเรื่องแผน
การลงทุนระยะสั้น -- การขายของตามตลาด
ลงทุนระยะยาว - เปิดร้านขายของของตัวเอง
ตอนนี้รู้สึกว่างงงง และหลงทางมากครับ
ไม่ทราบว่าผมควรทำยังไงต่อดีครับ
อย่าด่าผมเลยนะครับ ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นนะครับ
กลุ้มใจ ทำไมชีวิตมันถึงว่าง....ได้ขนาดนี้
โดยตัวผมได้เรียนจบเอกโฆษณา จากมหาวิทยาลัยเอกชน มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง
เข้า-ออกบริษัทต่างๆ มาแล้ว 5 บริษัท ช่วงเริ่มต้นอาชีพการทำงาน ฝันว่าอยากทำงานเกี่ยวกับ event เพราะส่วนตัวชอบการจัดงาน
พบปะผู้คน มีความสุขที่เห็นงานลุล่วงไปได้ด้วย ลูกค้า win ผมก็ ดีใจ
ช่วงแรกเริ่มต้นด้วยงานบริษัทเล็กๆ กับคนรู้จักที่เคยเป็นรุ่นพี่ที่เรียนจบไปก่อนแล้วไปเปิดบริษัท เราก็ตามเค้าทำงานด้วยความนับถือ และ
ตามหาฝัน ด้วยเงินเดือนเริ่มต้น 8000 บาท บวกค่าออกงานเล็กๆน้อยๆ ทำให้มีรายได้ประมาณ 10000 +-บาท เพราะว่าจบใหม่หรืออะไรไม่ทราบ
ทำให้ผมอยู่กับงานนี้ได้นานประมาณ 9 เดือน สำหรับผมถือว่านานมาก ลูกพี่ หรือเจ้าของบริษัทก็เป็นคนดีมาก ดูแล และพัฒนาเราหลายๆด้าน
แต่ด้วยรายได้ที่บอกไปข้างต้น ทำให้เกิดอาการ ไม่พอรับประทาน จึงได้ออกมาหางานใหม่ ซึ่งมีรายได้มากกว่าเดิม 1 เท่าตัว ซึ่งเป็นงานเกี่ยวกับ
การจัด event เช่นเดิม ที่ทำงานไม่ได้คอม มีแต่โต๊ะทำงาน เวลามีงานก็ไปดูงาน เวลาไม่มีงานก็ไม่มีอะไรทำ ว่างมากๆ ประมาณว่า เดือนหนึ่งทำงาน 22 วัน ทำงานเพียง 10 วันเท่านั้น ที่เหลือคือ ตัวเรากับโต๊ะทำงานเท่านั้น
ทำไมชีวิตมันถึงได้ว่างขนาดนี้....อยู่ได้ไม่นานจึงได้ออกมา และกลับไปอยู่บ้านเฉยๆ อีกประมาณ 1 ปี จึงออกไปหางานประจำทำใหม่
และทราบว่างาน event คงไม่ตอยสนองความต้องการทางการเงินของเราได้ เพราะต้องใช้เวลาและความอดทนมากกว่าจะก้าวไปถึง จุดที่ทำเงินได้จริงๆ
จึงตัดสินใจเปลี่ยนสายงาน ตอนอายุ 25 มาเป็นเซลล์ ได้เงิน 15000 บาท น้อยกว่าที่เก่า แต่ว่างงานมานานมีคนรับเข้าทำงาน ดีกว่าอยู่เฉยๆ
งานเซลล์ที่นี่ไม่มี คอมมิชชั่นนะครับ
ช่วงแรกๆก็มีงานให้ทำเยอะดี พอ อยู่ไปนาน9 เดือนทุกอย่างมันช่างราบเรียบเหลือเกิน ไม่มีความท้าทายอีกแล้ว และช่วงหลัง เวลางาน 8 ชม.
ว่างไปซะวันละ 6 ชั่วโมงรู้สึกเสียดายเวลา และเหมือนเราเอาเปรียบบริษัท ในช่วงเวลานั้นก็ได้พบกับคนที่ติดต่อกับบริษัท ที่เป็นหัวหน้าทีมขาย
ของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชื่อดังแห่งหนึ่ง เกี่ยวกับการขาย-เช่า บ้านและคอนโดมิเนียม
จึงได้ขอโอกาสเข้าไปทำงาน และได้เข้าไปเริ่มงานเซลล์อีกที่ ด้วยรายดายที่ดีกว่าเดิม ทุกๆเดือนก็ทำยอดได้อยู่แล้ว รายได้ รวมคอม ก็จะอยู่ราวๆ 25000-30000 แต่วันๆใช้เวลาทำงานเพียง 2-3 ชั่วโมงเท่านั้น มากไปกว่านั้นบริษัทก็ไม่สนใจเรื่องเวลาเข้าออฟฟิศ ทำอยู่ได้ราวๆ 2 ปี
ก็รู้สึกว่าทำไมมันเวลามันเหลือเยอะเช่นนี้ เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ผมได้พบกับเพื่อนอีกท่านนึง แล้วก็ชักชวนกันไปทำของตัวเอง ในฐานะหุ้นส่วน เพราะผมไม่สามารถทำงานประเภทเดียวกันกับบริษัทได้ ช่วงนั้นก็รู้สึกว่างานบริษัทไม่ท้าทายอีกแล้ว และเพื่อนท่านนี้ก็ขายฝันมาว่าถ้า
เราทำกันเองจะมีรายได้มากมายกว่าเดิมร่วมเท่าตัว โดยเค้ามีลูกค้าเป็นกลุ่มทั้งหมดหลายคน พร้อมที่จะเช่าคอนโดอยู่
รวมๆมูลค่างานนี้ถ้าปิดได้หมดจะทำรายได้ร่วมๆ 200000 บาท แชร์กันกับเพื่อนจะได้คนละ 1แสนบาท แต่แล้วก็ฟ้าถล่ม ปิดดีลได้เพียงไม่กี่ดีล
รายได้ประมาณ 30000 บาทเท่านั้น ก็เลยออกมาว่างงานอีก 3 เดือน แล้วก็ได้งานใหม่โดยมีรายได้มั่นคงและมากกว่าเดิม ทำไปได้ประมาณ 1 ปี กลายเป็นว่าได้เงินมากขึ้น เวลาว่างงงงง มากขึ้นกว่าเดิมอีก กลุ้มใจจริงๆ จึงตัดสินใจลาออก มาทำของตัวเองแบบเรื่อยเปื่อย
ทำได้อยู่ 1 ปี มีรายได้ราวๆ 20000 บาท แต่ไม่ต้องเดินทางไปไหน คิดว่าเดือนนึงปิดแค่ 1 ดีลก็อยู่ได้แล้ว เลยไม่มีไฟในการหางานมากขึ้น
สบายมาก สบายมากๆ แต่ชีวิตมันช่างไรค่าจริง ใช้ชีวิตอยู่กับแฟนสองคน แฟนเราเค้าต้องทำงานวันละ 9-10 ชั่วโมง แต่เราทำงานเดือนละ 3-5 วัน แฟนก็บ่นๆๆ แต่เราก็บอกเค้าว่านี่มันแนวเรา เราไม่ต้องทำงานหลายชั่วโมงเหมือนคุณ เราขายได้ เราได้เงิน
1 ปีแรกผ่านไปไวเหมือนโกหก ชีวิตที่สุขสบาย หาเงินง่ายๆ
ปีที่สอง ก็ไม่ขวนขวายอะไรมากขึ้น ลูกค้าเก่าๆก็เริ่มหายไป การติดต่อสื่อสารกับโลกภายนอกลดลง เงินทองที่เก็บไว้ก็หมดไป
จนแล้วจนลอดก็โดนแฟนบอกเลิก เคว้งคว้างในชีวิต โดยพยายามขอเค้าคืนดีเค้าไม่ยอมและเค้าก็เบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิต อีลุ่ยฉุยฉายของเรา
เลิกกับแฟนได้ ไม่นานก็ได้งาน โดยบอกคุยกับเจ้านายว่า ผมอยากทำงานหนักๆ ยิ่งเยอะยิ่งดี ผมว่างมาเยอะแล้ว
เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวจัดให้
รายได้ที่นี่ก็ถือว่าดี
ตอนนี้ทำมาได้สองเดือนกว่าๆ นั่งเฉยๆ มาเดือนกว่าแล้ว หัวหน้าที่บอกจะจัดงานหนักๆให้ก็ชิงออกไปก่อนแล้ว
อยากให้แฟนเก่ายอมคืนดีก็อยาก
วันๆนึงก็ได้แต่นั่งหาข้อมูลเรื่องแผน
การลงทุนระยะสั้น -- การขายของตามตลาด
ลงทุนระยะยาว - เปิดร้านขายของของตัวเอง
ตอนนี้รู้สึกว่างงงง และหลงทางมากครับ
ไม่ทราบว่าผมควรทำยังไงต่อดีครับ
อย่าด่าผมเลยนะครับ ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นนะครับ