จขกท.ได้ฟังเรื่องเล่าจากเพื่อนคนหนึ่งเลยอยากนำมาแบ่งปันเพื่อเป็นอุทธาหรณ์สำหรับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในห้องนี้ บางทีการที่เราไว้ใจใครสักคนมันอาจไม่ได้ก่อผลดีกับเราเสมอไป ถ้าหากบังเอิญว่าคนๆ คนนั้นเค้าไม่ได้คิดดีกับเราเหมือนกัน...
เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนเราให้ลูกพี่ลูกน้อง 2 คนเข้ามาอาศัยอยู่ในบ้าน (เป็นผู้หญิงทั้งคู่เลยนะ) คนหนึ่งเรียนจบแล้วเข้ามาหางานทำ ส่วนอีกคนมาเรียน เพื่อนเราบอกว่าถึงจะอายุห่างกันมากแต่ก็สนิทกัน เพราะเลี้ยงน้อง 2 คนนี้มาแต่เด็ก พ่อแม่เค้าฝากให้มาอยู่ด้วยก็คิดว่าดีเหมือนกัน เพราะปกติอยู่กัน 3 คน พ่อ-แม่-ลูกก็เหงาๆ...เพื่อนเราว่างั้น ฟังๆ ดูก็เหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร แต่แล้วก็เกิดเรื่องจนได้...เมื่อน้องคนที่เรียนหนังสืออยู่ทำทีเป็นเข้าไปทำความสะอาดห้อง และก็หยิบสร้อยในตู้เสื้อผ้าของเพื่อนเราไป (เพื่อนเราบอกว่าจริงๆ ตู้ล็อค มีแค่เพื่อนเรากะสามีที่ถือกุญแจ แต่น้องเค้าบอกว่าจะเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ เพื่อนเราก็เลยเอากุญแจให้เค้า) ตอนที่ของหายไปครั้งแรก เพื่อนเราก็ไม่ได้คิดว่าน้องเค้าเอาไปนะ แต่คิดว่าสามีหยิบไป จนกระทั่งสามีมาถามหาสร้อย เพื่อนเราจึงได้รู้ความจริง ณ ตอนนั้นก็โดนขโมยสร้อยไป 2 เส้น...เคสนี้จบลงตรงที่พ่อแม่เค้ามาพาน้องคนนั้นไปอยู่ที่หอพักใกล้ๆ มหาลัย และก็ส่งเงินมาผ่อนใช้คืนเพื่อนเรา
ต่อมาเมื่อประมาณปลายปี จู่ๆ น้องอีกคนที่ยังอาศัยอยู่ที่บ้านก็เก็บข้าวของย้ายออกไปอย่างกะทันหัน เพื่อนเราก็กลัวๆ จะซ้ำรอยเดิมอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่มีทรัพย์สินอะไรหายไป ถามน้องเค้าก็บอกแต่ว่าขี้เกียจเดินทางไป-กลับแล้ว เพื่อนเราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่แล้ววันหนึ่งเพื่อนเราก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้หวังดี (เป็นเพื่อนของสามีเพื่อนเรา และเป็นคนพาน้องคนนั้นไปทำงานด้วย) ตอนนั้นเพื่อนเรายังไม่เล่านะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สีหน้าไม่ค่อยดีตอนวางสาย เพื่อนเรามาเล่าให้ฟังทีหลังว่าน้องคนนั้นมีความสัมพันธ์กับสามีของเค้า เราก็อึ้งๆ นะตอนได้ยิน เราก็เลยถามไปว่ารู้ได้ไง เค้าบอกว่าสามีสารภาพว่าเมาและก็เลยได้เสียกัน แต่ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวไง มีต่อเนื่องหลังจากนั้นอีก (ครั้งแรกคือพลาด แต่ครั้งต่อๆ มาไม่น่าให้อภัยนะ อันนี้เราคิดในใจ) เพื่อนเราเลยถามสามีว่าเลิกได้ไหม สามีเค้าบอกว่าขอเวลา ตอนนี้ยังตัดใจไม่ได้
เพื่อนเรามีโอกาสได้คุยกับน้องคนนั้นหลังจากรู้ความจริง เค้าก็บอกเพื่อนเราหน้าตาเฉยว่ารักสามีเพื่อนเรา และตอนนี้ก็บอกเลิกกับแฟนตัวเองไปแล้ว เฮ้อ...ตอนนี้เราสงสารเพื่อนเรามากเลย (รวมถึงลูกชายของเค้าด้วย) ใครเล่าจะคิดว่าความหวังดี ความไว้ใจจะกลับมาทำร้ายได้สาหัสเช่นนี้ เราก็ได้แต่ปลอบใจ และเป็นกำลังให้เค้าเข้มแข็ง หวังว่าสักวันเพื่อนเราจะผ่านเรื่องเลวร้ายเหล่านี้ไปได้
เรื่องเล่าจากคนใกล้ตัวกับอุทธาหรณ์สอนใจ..."คนที่ไว้ใจร้ายที่สุด"...
เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนเราให้ลูกพี่ลูกน้อง 2 คนเข้ามาอาศัยอยู่ในบ้าน (เป็นผู้หญิงทั้งคู่เลยนะ) คนหนึ่งเรียนจบแล้วเข้ามาหางานทำ ส่วนอีกคนมาเรียน เพื่อนเราบอกว่าถึงจะอายุห่างกันมากแต่ก็สนิทกัน เพราะเลี้ยงน้อง 2 คนนี้มาแต่เด็ก พ่อแม่เค้าฝากให้มาอยู่ด้วยก็คิดว่าดีเหมือนกัน เพราะปกติอยู่กัน 3 คน พ่อ-แม่-ลูกก็เหงาๆ...เพื่อนเราว่างั้น ฟังๆ ดูก็เหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร แต่แล้วก็เกิดเรื่องจนได้...เมื่อน้องคนที่เรียนหนังสืออยู่ทำทีเป็นเข้าไปทำความสะอาดห้อง และก็หยิบสร้อยในตู้เสื้อผ้าของเพื่อนเราไป (เพื่อนเราบอกว่าจริงๆ ตู้ล็อค มีแค่เพื่อนเรากะสามีที่ถือกุญแจ แต่น้องเค้าบอกว่าจะเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ เพื่อนเราก็เลยเอากุญแจให้เค้า) ตอนที่ของหายไปครั้งแรก เพื่อนเราก็ไม่ได้คิดว่าน้องเค้าเอาไปนะ แต่คิดว่าสามีหยิบไป จนกระทั่งสามีมาถามหาสร้อย เพื่อนเราจึงได้รู้ความจริง ณ ตอนนั้นก็โดนขโมยสร้อยไป 2 เส้น...เคสนี้จบลงตรงที่พ่อแม่เค้ามาพาน้องคนนั้นไปอยู่ที่หอพักใกล้ๆ มหาลัย และก็ส่งเงินมาผ่อนใช้คืนเพื่อนเรา
ต่อมาเมื่อประมาณปลายปี จู่ๆ น้องอีกคนที่ยังอาศัยอยู่ที่บ้านก็เก็บข้าวของย้ายออกไปอย่างกะทันหัน เพื่อนเราก็กลัวๆ จะซ้ำรอยเดิมอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่มีทรัพย์สินอะไรหายไป ถามน้องเค้าก็บอกแต่ว่าขี้เกียจเดินทางไป-กลับแล้ว เพื่อนเราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่แล้ววันหนึ่งเพื่อนเราก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้หวังดี (เป็นเพื่อนของสามีเพื่อนเรา และเป็นคนพาน้องคนนั้นไปทำงานด้วย) ตอนนั้นเพื่อนเรายังไม่เล่านะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สีหน้าไม่ค่อยดีตอนวางสาย เพื่อนเรามาเล่าให้ฟังทีหลังว่าน้องคนนั้นมีความสัมพันธ์กับสามีของเค้า เราก็อึ้งๆ นะตอนได้ยิน เราก็เลยถามไปว่ารู้ได้ไง เค้าบอกว่าสามีสารภาพว่าเมาและก็เลยได้เสียกัน แต่ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวไง มีต่อเนื่องหลังจากนั้นอีก (ครั้งแรกคือพลาด แต่ครั้งต่อๆ มาไม่น่าให้อภัยนะ อันนี้เราคิดในใจ) เพื่อนเราเลยถามสามีว่าเลิกได้ไหม สามีเค้าบอกว่าขอเวลา ตอนนี้ยังตัดใจไม่ได้
เพื่อนเรามีโอกาสได้คุยกับน้องคนนั้นหลังจากรู้ความจริง เค้าก็บอกเพื่อนเราหน้าตาเฉยว่ารักสามีเพื่อนเรา และตอนนี้ก็บอกเลิกกับแฟนตัวเองไปแล้ว เฮ้อ...ตอนนี้เราสงสารเพื่อนเรามากเลย (รวมถึงลูกชายของเค้าด้วย) ใครเล่าจะคิดว่าความหวังดี ความไว้ใจจะกลับมาทำร้ายได้สาหัสเช่นนี้ เราก็ได้แต่ปลอบใจ และเป็นกำลังให้เค้าเข้มแข็ง หวังว่าสักวันเพื่อนเราจะผ่านเรื่องเลวร้ายเหล่านี้ไปได้