*** หมายเหตุ : หากมีการพาดพิงถึงบุคคลใดและอาชีพใด ขออภัน ณ ที่นี้ด้วย อารมณ์ล้วนๆมาเต็ม***
- ยาวมาก ใครขี้เกียจไม่ต้องอ่าน จะระบายเลย หรือข้ามกระทู้ผมไปก็ได้ ขอโทษที่รบกวนพื้นที่ -
เมื่อวันที่ 31 ธันวาคมปีที่แล้ว เจ๊มาเอาเปาเปาซึ่งเป็นสุนัขปอมปอมสุดที่รักของทุกคนในบ้านไปเที่ยว พาไปสวดข้ามไป พาไปไหว้พระ พาไปเดินห้าง จนถึงเวลาเย็นของวันปีใหม่เจ๊พาเปาเปาไปอาบน้ำที่ร้าน เปาเปาเป็นสุนัขชอบน้ำ พออาบน้ำเสร็จจะคึกมาก เจ๊เลยใส่สายจูงให้มันเดิน ระหว่างที่เดินเปาเปาไปเก็บอะไรสักอย่างกิน ซึ่งเจ๊เห็นแต่เอาออกไม่ทัน พอกลับถึงคอนโดเปาเปาก็มีอาการอาเจียน เจ๊เลยพาไปหาหมอที่ รพส.ทองหล่อ หมอคิดว่ากินอะไรเป็นพิษเข้าไปจึงให้ทานผงถ่านแล้วกลับคอนโด คืนนั้นเปาเปาไม่หายอาเจียนทั้งคืน อาเจ๊กับพี่เขย 2 คนช่วยกันดู โชคดีที่ช่วงนี้พี่เขยไม่ไปขุดน้ำมัน
พอตอนเช้าเจ๊ต้องไปทำงาน พี่เขยเลยพาเปาเปาไปหาหมอที่ รพส.เกษตร หมอบอกว่าค่าไตสูงมากเป็นโรคไต(อ้าวเชร้หมากุเลี้ยงมาจะปี อยู่ๆเป็นไต แถมบอกว่าเป็นเรื้อรัง) หมอบอกทำได้แค่ให้น้ำเกลือลดค่าไต แล้วให้กลับคอนโด พอตกเย็นเจ๊ไม่สบายใจเพราะอาเจียนตลอด เลยเอาไปแอดมิดที่ รพส.ทองหล่ออีกครั้งและเช็คอาการ หมอบอกว่าเด๋วจะป้อนแป้งแล้วอัลตร้าซาวด์ท้อง แต่เปาเปาไม่ยอมทานแป้งเนื่องจากอาเจียนตลอด จึงทำได้แค่ฉีดยาแก้อาเจียนและให้น้ำเกลือไปก่อน
พอตอนเช้าวันที่ 3 หมอเห็นอาเจียนไม่หยุด เลยตัดสินใจเอ็กเรย์ จึงพอเป็นเส้นบางๆประมาณ 1.5 นิ้ว บนแผ่นฟีล์ม หมอของ รพส.ทองหล่อสันนิฐานว่าน่าจะเป็นโลหะเพราะถ้าไม่ทานแป้งลงไป การเอ็กเรย์จะไม่พอ จะพบแค่โลหะ ตอนแรกจะให้ผ่า แต่หมอบอกว่า หมอเองก็ไม่แน่ใจ ถ้าผ่าก็ผ่าได้ แต่ รพส.เกษตรมีเครื่องมือที่ครบกว่าหมอจึงแนะนำให้ไปผ่าที่นั้น เปาเปาเลยต้องอดทนอีก 1 คืน ทั้งๆที่ผมบอกกับเตี่ยกับแม่กับเจ๊ให้ผ่าเลย เพราะผมเป็นห่วงมัน มันตะหงิดๆ แต่เจ๊ยังไม่อยากให้ผ่า เจ๊มันคิดว่าอยากให้เปาเปาบอบช้ำน้อยที่สุด ส่วนแม่เชื่อใจหมอ รพส.เกษตรมากๆ เพราะเคยรักษามะเร็งดังกิ้น(สุนัขตัวเก่า พันธุ์มิเนียเจอร์) ผ่ามะเร็งโดนการตัดหูไป 1 ข้าง มีรูปที่ที่ รพ.ด้วยเป็นเคสstudyเลย อยู่มา 18 ปีจนแก่ตาย และคืนนั้นผมเลยขับรถขึ้นไป กทม เพราะเช้าเจ๊ต้องทำงาน ผมจะได้มาช่วยพี่เขยดูเปาเปา
วันที่ 4 ตอนเช้าผมกับพี่เขยได้พาเปาเปาไปหาหมอที่ รพส.เกษตร เจ๊ขอตามมาตอนเช้านิดนึงก่อนไปทำงาน พอพบหมอ หมอบอกว่าหมอไม่อยากผ่าขอเช็คตามขั้นตอนก่อน ใช้เวลาเช็คเกือยทั้งวันๆนั้น ทั้งเจาะเลือด เปลี่ยนสายน้ำเกลือไปอีกข้าง เช็คค่าไต เช็คอึ โกนขนคอเพือเจาะเลือก โกนขนท้องเพื่ออัลตร้าซาว ซึ่งอัลตร้าซาวก็ไม่พอ เอ็กเรย์อีก 2 ท่า ด้านข้างกับท่านอนหงาย ก็ไม่พบรอยเหมือนที่ รพส.ทองหล่อ วันนั้นจึงทำอะไรไม่ได้เนื่องจากเปาเปาเพลียมาก เพราะอาเจียนทั้งวัน ค่าไตก็ไม่ลด หมอสัณนิฐานว่าน่าจะเป็นตับอ่อนอักเสบ เจาะเลือดตรวจก็ไม่เปน หมอเลยบอกว่า หมออยากให้แอดมิดไว้ที่ห้อง ccu ซึ่งเป็นห้องฉุกเฉินของ รพส.เกษตร ผมก็ได้แอดมิดไป รพส.เกษตรห้ามเยี่ยม ให้โทรถามอย่างเดียว มาเคลียร์ค่าใช้จ่ายทุกๆ 3 วัน ทำให้ที่บ้านเครียดมาก เพราะอยากไปให้กำลังใจ
วันที่ 5 - 6 โทรไปเช็คอาการเช้าเย็นดีขึ้นมากกกกกกกก ค่าตับลดลงเป็นปกติ ของเสียในเลือดที่ขึ้น 100 กว่าลดลงเหลือ 20 กว่า พอทานอาหารได้ อาเจียนน้อยลง แต่พอถึงวันที่ 7 ก็อาเจียนมากขึ้น แต่ค่าไต ค่าเลือดปกติ หมอก็สงสัยจึงเอ็กเรย์อีกครั้ง ครั้งนี้หมอพบเส้นที่เหมือนกับที่ รพส.ทองหล่อแล้ว ซึ่ง รพส.ทองหล่อแหม่งงงงงงงงงงงงงงงพบตั้งแต่วันที่ 3 ตอนเช้า ตอนเย็นของวันนี้หมอเลยโทรมาขออนุญาติผ่าตัดดู ซึ่งอาจจะมีการเสี่ยงเสียชีวิตในขณะผ่าตัด และการผ่าตัดอาจจะพบหรือไม่พบสิ่งแปลกปลอมก็ได้ ทุกคนในบ้านอนุญาตให้ผ่าโดยเร็วที่สุด แต่เนื่องจากเป็น รพส.รับบาล แม้จะขึ้นชื่อว่าดีที่สุดในประเทศ แต่ก็คือรัฐบาล คิวเต็มทั้งวันนี้ จนถึงวันที่8 แต่หมอได้ทำการจองคิวสแตนบายไว้ให้ คือ ถ้าผ่าคิวไหนไว มีเวลาจะผ่าให้ ก่อนหน้านี้ก็ได้แต่ทำบุย ไปปล่อยปลา ปล่อยเต่าให้เปาเปาเผื่อเจ้ากรรมนายเวรจะได้หมดไป
จนมาถึงวันที่ 8 ซึ่งก็คือเมื่อวานนี้ เตี่ยได้โทรไปหาที่ รพส.เกษตรตอนบ่าย3 ถามว่าได้คิวผ่ายัง หมอตอบว่าผ่าแล้ว มีเส้นด้ายเข้าไปในลำไส้น้องไปพันลำไส้และถุงน้ำดีเสียหายมากเกินกว่าจะฟื้นฟูได้ ถึงช่วยตอนนี้ได้ไม่กี่วันน้องก็ต้องเสียชีวิตและจะทรมานมาก หมอบอกว่าจะให้ทำให้น้องหลับเลยมั้ย ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงผ่าตัด ทุกคนพยายามให้หมอทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยชีวิตน้องไม่ว่าวีธีไหน ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่เราไม่สน ทำให้น้องหาย แต่หมอบอกว่ามันช้าไปเพราะถุงน้ำดีกับลำไส้เสียหายหนักมาก เลยได้แค่ตัดสินใจว่าจะให้น้องหลับไปเลยแบบไม่ทรมาณ หรือจะยื้อน้องขึ้นมาทรมาณ 2-3 วันแล้วเสียชีวิต ตอนนั้นแม่วิ่งไปร้องไห้แล้ว เตี่ยก็ได้บอกคุณหมอว่างั้นก็ให้น้องเค้าหลับไป เด๋วตอนเย็นจะไปรับน้องกลับมาฝังเอง เพราะบ้านผมเลี้ยงหมาแมวทุกตัวต้องมาฝังที่บ้านหมด เตี่ยน้ำตาไหลเลย เตี่ยบอกกับแม่ว่า กุอยู่มาจะ 70 ปีทั้งชีวิตสัตว์ตายมาเยอะไม่เคยร้องไห้ จนถึงวันนี้ ตอนที่คุยกับหมอเตี่ยบอกฟังแล้วสงสารมันมากเรื่องที่ภายในเสียหายอย่างหนัก แม่ผมร้องยันเที่ยงคืน ตอนนี้ไม่รู้หยุดยัง เจ๊ก็ร้อง ส่วนผมพยายามอดทนมานานมากๆ จนมาถึงตอนค่ำๆ นั่งคุยกันเรื่องเปาเปา ภาพที่ผมอยู่กับเปาเปาตั้งแต่เด็ก จนถึงเมื่อวันที่ 30 ขึ้นมาบนหัวผม เปาเปาจะนอนกับผมทุกคืนในห้อง ส่วนชิวาว่าจะไปนอนห้องแม่ ผมน้ำตาไหลเลย ทนไม่ไหวจริงๆ ค่าใช้จ่ายซื้อหมาพันธุ์ปอมได้ใหม่อีก 3 ตัว แต่มันก็ไม่ใช่เปาเปาของที่บ้านเรา ให้ซื้อมา 10 ตัวมันก็ไม่ใช่ เปาเปาเป็นเด็กดีมาก เป็นปอมที่ไม่เห่า ไม่ดื้อ ใครอุ้มได้หมด ดุก็รู้ อึฉี่ลงผ้าตลอด ให้กินก็คอย หวัดดีได้ทั้งขาเดียว 2ขา สั่งนั่งเป็นนั่ง ชอบนั่งรถเที่ยว ต้องพาไปเที่ยวทุกวัน ตอนเย็นเป็นอาเจ๊ที่ไปรับเปาเปากลับมา ก่อนจะพาเปาเปาไปนอนอย่างสงบ ส่วนม่ก็ได้บอกว่าแม่สวดมนต์ให้เปาเปาไปสบายแล้ว ถ้าเค้าจะเกิดใหม่ขอให้เกิดเป็นลูกเป็นหลานบ้านเรา บ้านผมยังไม่มีใครมีหลานเลย อาเจ๊แต่งงานมาปีนึงก็ยังไม่มี ส่วนผมยังไม่คิดจะมี เพื่อนๆมก็บอกจะหามาให้ใหม่ เพื่อนๆ 3-4 คน แก็งรักสัตว์ผมดีมากกกกก แต่ผมบอกว่าตอนนี้ผมและที่บ้านยังไม่อยากเลี้ยงอีก อาเจ๊ถามว่าเบียร์จะไปซื้อตัวใหม่มาเลี้ยงไหม ผมตอบว่าตอนนี้ยังไม่คิดจะหามาเข้าบ้าน แต่ถ้าในอนาคตมันมีเหตุให้ได้พาสุนัขเข้ามาในบ้านอีกตัวนั้นก็คงเป็นเปาเปาของเรากลับชาติมาเกิด ตอนนี้ที่บ้านผมเตี่ยก็ซึมเลย แม่ก็ร้องไห้ตลอด เจ๊ก็ร้อง ผมก็อยู่ในอารมณ์เหมือนฝันไม่อยากให้มันเป็นจริง หวังว่าเวลาจะช่วงให้ทุกคนในบ้านกลับมาได้ไวๆ และในอนาคตข้างหน้าหวังว่าเปาเปาจะกลับชาติมาเกิดใหม่ มาอยู่ในบ้านเรา และมาเป็นเพื่อนเล่นมาม่อน(ชิวาว่า)เหมือนเดิม ส่วนมาม่อนมันก็ซึมนิดๆตั้งแต่เปาเปาไม่อยู่
ส่วนตัวผมรู้สึกแย่มากที่ ร ตอนนั้นทำไมใครๆไม่ฟังผมว่าผ่าไปเลย ส่วนหมอ รพส.เกษตรแหม่งงงงงงงงงงงไรวะ เอ็กเรย์ยังไงไม่เจอ ถ้าเจอตั้งแต่วันนั้นก็อาจจะช่วยได้ เป็นบทเรียนราคาแพงที่เราควรระลึกไว้เสมอว่า หมอ รพ อื่นแหม่งก้เก่งเหมือนกันหมดแหละห่าราก อย่าไปยึดติดสถานที่มากนัก รพ เอกชนเผลอแหม่งดีกว่าด้วยซ้ำ เครื่อวมืออาจจะไม่เยอะเท่า แต่มันไวกว่าสะดวกกว่าเยอะ ก็ไม่อยากโทษอะไรเพราะโชคชะตามันเป็นแบบนี้ เปาเปามันทำบุญมาเยอะเลยใช้กรรมไว และหวังว่าเจ้าจะกลับมาหาครอบครัวเราอีกถ้าเจ้าใช้กรรมไม่หมด แต่ถ้าหมดแล้วก็โปรดเฝ้ามองพวกเราจากตรงนั้นด้วย พวกเราทุกคนในบ้านคิดถึงเปาเปาเสมอ ไม่ไหวแล้วน้ำตาไหล ขอตัวก่อน
ปล.ช่วงนี้อาจจะไม่ได้เข้าพันทิบ หรือถ้าเข้าผมไปตอบกวนทรีนใคร ไปตอบสุนัขๆใส่ใคร ไปตอบขวางโลกใส่ใคร ไปตอบแบบเกรียนใส่ใคร แล้วทำให้รู้สึกไม่พอใจ กรุณาหลังไมค์มาหาผม เมื่อผมโอเค ผมจะขอโทษกลับไปยังทุกคนที่ผมตอบไม่ดีไว้อย่างจริงใจครับ กราบขออภัยล่วงหน้าจริงๆ
[วันพุธสุดเสียใจ] ขอ 1 ประโยคระบายความในใจหน่อยครับ(จขกท.ขอ 1 บทความ)
- ยาวมาก ใครขี้เกียจไม่ต้องอ่าน จะระบายเลย หรือข้ามกระทู้ผมไปก็ได้ ขอโทษที่รบกวนพื้นที่ -
เมื่อวันที่ 31 ธันวาคมปีที่แล้ว เจ๊มาเอาเปาเปาซึ่งเป็นสุนัขปอมปอมสุดที่รักของทุกคนในบ้านไปเที่ยว พาไปสวดข้ามไป พาไปไหว้พระ พาไปเดินห้าง จนถึงเวลาเย็นของวันปีใหม่เจ๊พาเปาเปาไปอาบน้ำที่ร้าน เปาเปาเป็นสุนัขชอบน้ำ พออาบน้ำเสร็จจะคึกมาก เจ๊เลยใส่สายจูงให้มันเดิน ระหว่างที่เดินเปาเปาไปเก็บอะไรสักอย่างกิน ซึ่งเจ๊เห็นแต่เอาออกไม่ทัน พอกลับถึงคอนโดเปาเปาก็มีอาการอาเจียน เจ๊เลยพาไปหาหมอที่ รพส.ทองหล่อ หมอคิดว่ากินอะไรเป็นพิษเข้าไปจึงให้ทานผงถ่านแล้วกลับคอนโด คืนนั้นเปาเปาไม่หายอาเจียนทั้งคืน อาเจ๊กับพี่เขย 2 คนช่วยกันดู โชคดีที่ช่วงนี้พี่เขยไม่ไปขุดน้ำมัน
พอตอนเช้าเจ๊ต้องไปทำงาน พี่เขยเลยพาเปาเปาไปหาหมอที่ รพส.เกษตร หมอบอกว่าค่าไตสูงมากเป็นโรคไต(อ้าวเชร้หมากุเลี้ยงมาจะปี อยู่ๆเป็นไต แถมบอกว่าเป็นเรื้อรัง) หมอบอกทำได้แค่ให้น้ำเกลือลดค่าไต แล้วให้กลับคอนโด พอตกเย็นเจ๊ไม่สบายใจเพราะอาเจียนตลอด เลยเอาไปแอดมิดที่ รพส.ทองหล่ออีกครั้งและเช็คอาการ หมอบอกว่าเด๋วจะป้อนแป้งแล้วอัลตร้าซาวด์ท้อง แต่เปาเปาไม่ยอมทานแป้งเนื่องจากอาเจียนตลอด จึงทำได้แค่ฉีดยาแก้อาเจียนและให้น้ำเกลือไปก่อน
พอตอนเช้าวันที่ 3 หมอเห็นอาเจียนไม่หยุด เลยตัดสินใจเอ็กเรย์ จึงพอเป็นเส้นบางๆประมาณ 1.5 นิ้ว บนแผ่นฟีล์ม หมอของ รพส.ทองหล่อสันนิฐานว่าน่าจะเป็นโลหะเพราะถ้าไม่ทานแป้งลงไป การเอ็กเรย์จะไม่พอ จะพบแค่โลหะ ตอนแรกจะให้ผ่า แต่หมอบอกว่า หมอเองก็ไม่แน่ใจ ถ้าผ่าก็ผ่าได้ แต่ รพส.เกษตรมีเครื่องมือที่ครบกว่าหมอจึงแนะนำให้ไปผ่าที่นั้น เปาเปาเลยต้องอดทนอีก 1 คืน ทั้งๆที่ผมบอกกับเตี่ยกับแม่กับเจ๊ให้ผ่าเลย เพราะผมเป็นห่วงมัน มันตะหงิดๆ แต่เจ๊ยังไม่อยากให้ผ่า เจ๊มันคิดว่าอยากให้เปาเปาบอบช้ำน้อยที่สุด ส่วนแม่เชื่อใจหมอ รพส.เกษตรมากๆ เพราะเคยรักษามะเร็งดังกิ้น(สุนัขตัวเก่า พันธุ์มิเนียเจอร์) ผ่ามะเร็งโดนการตัดหูไป 1 ข้าง มีรูปที่ที่ รพ.ด้วยเป็นเคสstudyเลย อยู่มา 18 ปีจนแก่ตาย และคืนนั้นผมเลยขับรถขึ้นไป กทม เพราะเช้าเจ๊ต้องทำงาน ผมจะได้มาช่วยพี่เขยดูเปาเปา
วันที่ 4 ตอนเช้าผมกับพี่เขยได้พาเปาเปาไปหาหมอที่ รพส.เกษตร เจ๊ขอตามมาตอนเช้านิดนึงก่อนไปทำงาน พอพบหมอ หมอบอกว่าหมอไม่อยากผ่าขอเช็คตามขั้นตอนก่อน ใช้เวลาเช็คเกือยทั้งวันๆนั้น ทั้งเจาะเลือด เปลี่ยนสายน้ำเกลือไปอีกข้าง เช็คค่าไต เช็คอึ โกนขนคอเพือเจาะเลือก โกนขนท้องเพื่ออัลตร้าซาว ซึ่งอัลตร้าซาวก็ไม่พอ เอ็กเรย์อีก 2 ท่า ด้านข้างกับท่านอนหงาย ก็ไม่พบรอยเหมือนที่ รพส.ทองหล่อ วันนั้นจึงทำอะไรไม่ได้เนื่องจากเปาเปาเพลียมาก เพราะอาเจียนทั้งวัน ค่าไตก็ไม่ลด หมอสัณนิฐานว่าน่าจะเป็นตับอ่อนอักเสบ เจาะเลือดตรวจก็ไม่เปน หมอเลยบอกว่า หมออยากให้แอดมิดไว้ที่ห้อง ccu ซึ่งเป็นห้องฉุกเฉินของ รพส.เกษตร ผมก็ได้แอดมิดไป รพส.เกษตรห้ามเยี่ยม ให้โทรถามอย่างเดียว มาเคลียร์ค่าใช้จ่ายทุกๆ 3 วัน ทำให้ที่บ้านเครียดมาก เพราะอยากไปให้กำลังใจ
วันที่ 5 - 6 โทรไปเช็คอาการเช้าเย็นดีขึ้นมากกกกกกกก ค่าตับลดลงเป็นปกติ ของเสียในเลือดที่ขึ้น 100 กว่าลดลงเหลือ 20 กว่า พอทานอาหารได้ อาเจียนน้อยลง แต่พอถึงวันที่ 7 ก็อาเจียนมากขึ้น แต่ค่าไต ค่าเลือดปกติ หมอก็สงสัยจึงเอ็กเรย์อีกครั้ง ครั้งนี้หมอพบเส้นที่เหมือนกับที่ รพส.ทองหล่อแล้ว ซึ่ง รพส.ทองหล่อแหม่งงงงงงงงงงงงงงงพบตั้งแต่วันที่ 3 ตอนเช้า ตอนเย็นของวันนี้หมอเลยโทรมาขออนุญาติผ่าตัดดู ซึ่งอาจจะมีการเสี่ยงเสียชีวิตในขณะผ่าตัด และการผ่าตัดอาจจะพบหรือไม่พบสิ่งแปลกปลอมก็ได้ ทุกคนในบ้านอนุญาตให้ผ่าโดยเร็วที่สุด แต่เนื่องจากเป็น รพส.รับบาล แม้จะขึ้นชื่อว่าดีที่สุดในประเทศ แต่ก็คือรัฐบาล คิวเต็มทั้งวันนี้ จนถึงวันที่8 แต่หมอได้ทำการจองคิวสแตนบายไว้ให้ คือ ถ้าผ่าคิวไหนไว มีเวลาจะผ่าให้ ก่อนหน้านี้ก็ได้แต่ทำบุย ไปปล่อยปลา ปล่อยเต่าให้เปาเปาเผื่อเจ้ากรรมนายเวรจะได้หมดไป
จนมาถึงวันที่ 8 ซึ่งก็คือเมื่อวานนี้ เตี่ยได้โทรไปหาที่ รพส.เกษตรตอนบ่าย3 ถามว่าได้คิวผ่ายัง หมอตอบว่าผ่าแล้ว มีเส้นด้ายเข้าไปในลำไส้น้องไปพันลำไส้และถุงน้ำดีเสียหายมากเกินกว่าจะฟื้นฟูได้ ถึงช่วยตอนนี้ได้ไม่กี่วันน้องก็ต้องเสียชีวิตและจะทรมานมาก หมอบอกว่าจะให้ทำให้น้องหลับเลยมั้ย ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงผ่าตัด ทุกคนพยายามให้หมอทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยชีวิตน้องไม่ว่าวีธีไหน ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่เราไม่สน ทำให้น้องหาย แต่หมอบอกว่ามันช้าไปเพราะถุงน้ำดีกับลำไส้เสียหายหนักมาก เลยได้แค่ตัดสินใจว่าจะให้น้องหลับไปเลยแบบไม่ทรมาณ หรือจะยื้อน้องขึ้นมาทรมาณ 2-3 วันแล้วเสียชีวิต ตอนนั้นแม่วิ่งไปร้องไห้แล้ว เตี่ยก็ได้บอกคุณหมอว่างั้นก็ให้น้องเค้าหลับไป เด๋วตอนเย็นจะไปรับน้องกลับมาฝังเอง เพราะบ้านผมเลี้ยงหมาแมวทุกตัวต้องมาฝังที่บ้านหมด เตี่ยน้ำตาไหลเลย เตี่ยบอกกับแม่ว่า กุอยู่มาจะ 70 ปีทั้งชีวิตสัตว์ตายมาเยอะไม่เคยร้องไห้ จนถึงวันนี้ ตอนที่คุยกับหมอเตี่ยบอกฟังแล้วสงสารมันมากเรื่องที่ภายในเสียหายอย่างหนัก แม่ผมร้องยันเที่ยงคืน ตอนนี้ไม่รู้หยุดยัง เจ๊ก็ร้อง ส่วนผมพยายามอดทนมานานมากๆ จนมาถึงตอนค่ำๆ นั่งคุยกันเรื่องเปาเปา ภาพที่ผมอยู่กับเปาเปาตั้งแต่เด็ก จนถึงเมื่อวันที่ 30 ขึ้นมาบนหัวผม เปาเปาจะนอนกับผมทุกคืนในห้อง ส่วนชิวาว่าจะไปนอนห้องแม่ ผมน้ำตาไหลเลย ทนไม่ไหวจริงๆ ค่าใช้จ่ายซื้อหมาพันธุ์ปอมได้ใหม่อีก 3 ตัว แต่มันก็ไม่ใช่เปาเปาของที่บ้านเรา ให้ซื้อมา 10 ตัวมันก็ไม่ใช่ เปาเปาเป็นเด็กดีมาก เป็นปอมที่ไม่เห่า ไม่ดื้อ ใครอุ้มได้หมด ดุก็รู้ อึฉี่ลงผ้าตลอด ให้กินก็คอย หวัดดีได้ทั้งขาเดียว 2ขา สั่งนั่งเป็นนั่ง ชอบนั่งรถเที่ยว ต้องพาไปเที่ยวทุกวัน ตอนเย็นเป็นอาเจ๊ที่ไปรับเปาเปากลับมา ก่อนจะพาเปาเปาไปนอนอย่างสงบ ส่วนม่ก็ได้บอกว่าแม่สวดมนต์ให้เปาเปาไปสบายแล้ว ถ้าเค้าจะเกิดใหม่ขอให้เกิดเป็นลูกเป็นหลานบ้านเรา บ้านผมยังไม่มีใครมีหลานเลย อาเจ๊แต่งงานมาปีนึงก็ยังไม่มี ส่วนผมยังไม่คิดจะมี เพื่อนๆมก็บอกจะหามาให้ใหม่ เพื่อนๆ 3-4 คน แก็งรักสัตว์ผมดีมากกกกก แต่ผมบอกว่าตอนนี้ผมและที่บ้านยังไม่อยากเลี้ยงอีก อาเจ๊ถามว่าเบียร์จะไปซื้อตัวใหม่มาเลี้ยงไหม ผมตอบว่าตอนนี้ยังไม่คิดจะหามาเข้าบ้าน แต่ถ้าในอนาคตมันมีเหตุให้ได้พาสุนัขเข้ามาในบ้านอีกตัวนั้นก็คงเป็นเปาเปาของเรากลับชาติมาเกิด ตอนนี้ที่บ้านผมเตี่ยก็ซึมเลย แม่ก็ร้องไห้ตลอด เจ๊ก็ร้อง ผมก็อยู่ในอารมณ์เหมือนฝันไม่อยากให้มันเป็นจริง หวังว่าเวลาจะช่วงให้ทุกคนในบ้านกลับมาได้ไวๆ และในอนาคตข้างหน้าหวังว่าเปาเปาจะกลับชาติมาเกิดใหม่ มาอยู่ในบ้านเรา และมาเป็นเพื่อนเล่นมาม่อน(ชิวาว่า)เหมือนเดิม ส่วนมาม่อนมันก็ซึมนิดๆตั้งแต่เปาเปาไม่อยู่
ส่วนตัวผมรู้สึกแย่มากที่ ร ตอนนั้นทำไมใครๆไม่ฟังผมว่าผ่าไปเลย ส่วนหมอ รพส.เกษตรแหม่งงงงงงงงงงงไรวะ เอ็กเรย์ยังไงไม่เจอ ถ้าเจอตั้งแต่วันนั้นก็อาจจะช่วยได้ เป็นบทเรียนราคาแพงที่เราควรระลึกไว้เสมอว่า หมอ รพ อื่นแหม่งก้เก่งเหมือนกันหมดแหละห่าราก อย่าไปยึดติดสถานที่มากนัก รพ เอกชนเผลอแหม่งดีกว่าด้วยซ้ำ เครื่อวมืออาจจะไม่เยอะเท่า แต่มันไวกว่าสะดวกกว่าเยอะ ก็ไม่อยากโทษอะไรเพราะโชคชะตามันเป็นแบบนี้ เปาเปามันทำบุญมาเยอะเลยใช้กรรมไว และหวังว่าเจ้าจะกลับมาหาครอบครัวเราอีกถ้าเจ้าใช้กรรมไม่หมด แต่ถ้าหมดแล้วก็โปรดเฝ้ามองพวกเราจากตรงนั้นด้วย พวกเราทุกคนในบ้านคิดถึงเปาเปาเสมอ ไม่ไหวแล้วน้ำตาไหล ขอตัวก่อน
ปล.ช่วงนี้อาจจะไม่ได้เข้าพันทิบ หรือถ้าเข้าผมไปตอบกวนทรีนใคร ไปตอบสุนัขๆใส่ใคร ไปตอบขวางโลกใส่ใคร ไปตอบแบบเกรียนใส่ใคร แล้วทำให้รู้สึกไม่พอใจ กรุณาหลังไมค์มาหาผม เมื่อผมโอเค ผมจะขอโทษกลับไปยังทุกคนที่ผมตอบไม่ดีไว้อย่างจริงใจครับ กราบขออภัยล่วงหน้าจริงๆ