วันนี้ประมาณ 6 โมงเช้า นั่งรถตู้จากเพชรบุรี เข้ากรุงเทพฯ เกือบถึงจ.สมุทรสาคร
(อีก 14 กม.) ล้อหลังของรถยางระเบิด เป็นล้อตรงที่นั่งกับลูกสาว ณ วินาทีนั้นกอดลูกสาวแน่น
ปากก็พร่ำพูดแต่คำว่า คุณะพระคุณเจ้าคุ้มครองซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ทุกคนในรถนิ่งเงียบกันหมด
มีแต่เราที่พร่ำพูด โชคดีที่คนขับรถประคองรถไปได้จนจอดสนิท ความรู้สึกเหมือนตายแล้วเกิดใหม่
ไม่รู้น้ำตามาจากไหน ไหลพราก ๆ โดยไม่ได้เป็นการร้องไห้แต่น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
ระหว่างรอให้รถคันใหม่มาเปลี่ยน ลูกสาวบอกว่าแม่ให้พ่อมารับเถอะไม่ไปแล้ว ลูกคงกลัวมาก
ก็เลยโทรบอกให้สามีขับรถมารับกลับบ้าน ไปบอกคนขับรถ เขายกมือไหว้ ในตอนนั้นไม่ได้พูด
อะไร แต่ตอนนี้อยากบอกเขาว่า ขอบคุณมาก ๆ ที่รักษาชีวิตเราและผู้โดยสารทั้งหมด ขอบคุณ
ไม่รู้ว่าจะทำยังไงหากต้องเดินทางอีก แล้วบ้านเรามาตรฐานความปลอดภัยก็น้อยมากด้วย
สงสารและเห็นใจคนที่ต้องเดินทางทุกวัน วันนี้ เราโชคดีมาก ก็ขอให้ทุกคนที่ต้องเดินทางโชคดี
เหมือนเรา
ประสบการณ์รถตู้ยางระเบิด
(อีก 14 กม.) ล้อหลังของรถยางระเบิด เป็นล้อตรงที่นั่งกับลูกสาว ณ วินาทีนั้นกอดลูกสาวแน่น
ปากก็พร่ำพูดแต่คำว่า คุณะพระคุณเจ้าคุ้มครองซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ทุกคนในรถนิ่งเงียบกันหมด
มีแต่เราที่พร่ำพูด โชคดีที่คนขับรถประคองรถไปได้จนจอดสนิท ความรู้สึกเหมือนตายแล้วเกิดใหม่
ไม่รู้น้ำตามาจากไหน ไหลพราก ๆ โดยไม่ได้เป็นการร้องไห้แต่น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
ระหว่างรอให้รถคันใหม่มาเปลี่ยน ลูกสาวบอกว่าแม่ให้พ่อมารับเถอะไม่ไปแล้ว ลูกคงกลัวมาก
ก็เลยโทรบอกให้สามีขับรถมารับกลับบ้าน ไปบอกคนขับรถ เขายกมือไหว้ ในตอนนั้นไม่ได้พูด
อะไร แต่ตอนนี้อยากบอกเขาว่า ขอบคุณมาก ๆ ที่รักษาชีวิตเราและผู้โดยสารทั้งหมด ขอบคุณ
ไม่รู้ว่าจะทำยังไงหากต้องเดินทางอีก แล้วบ้านเรามาตรฐานความปลอดภัยก็น้อยมากด้วย
สงสารและเห็นใจคนที่ต้องเดินทางทุกวัน วันนี้ เราโชคดีมาก ก็ขอให้ทุกคนที่ต้องเดินทางโชคดี
เหมือนเรา