เวลาเราเห็นคู่คุณลุงคุณป้าที่เค้าอยู่ด้วยกันแบบไม่มีลูกแต่ก็ดูรักกันดีแล้วแบบมันสุขใจจังเลยค่ะ แค่เห็นก็อิ่มใจแล้วแล้วส่วนตัวเป็นคนรักเด็กแต่ไม่อยากมีเป็นของตัวเองอะค่ะ ออกจะรู้สึกว่าการมีลูกคือเรื่องยุ่งยากด้วยซ้ำ ไหนจะหาที่เรียน ไหนจะต้องเก็บเงินให้ลูก บลาๆๆๆ รู้สึกถ้าอยู่กันสองคนน่าจะมีความสุขกว่า อยากไปไหนก็ได้ไป มีเงินก็ใช้ ไม่ต้องมีห่วงมาผูกคอ

แต่ผชเค้าพูดเหมือนอยากมีลูกอะค่ะ (คือเราบอกว่าไม่อยากมีนะ และเรามีลูกยากด้วย เค้าก็รับรู้) เราก็เข้าใจนะว่าบางคนก็อยากมีลูกมากๆ เรื่องแบบนี้มันเป็นธรรมชาติ แต่เราก็ไม่อยากมานั่งทะเลาะกันเรื่องนี้อะ คุณชายก็เป็นพวกดื้อเงียบด้วย ภายนอกดูเหมือนจะไม่ว่าอะไร ตามใจเรา แต่ก็พูดเชิงอยากมีลูกมากกว่าอยู่เรื่อย แต่พอเราคุยจริงจังก็ชอบบ่ายเบี่ยง ไม่รู้ว่าจะเพราะรักษาน้ำใจเรารึเปล่า จะคุยแบบไหนดีคะเนี่ย หมดปัญญาหลอกล่อแล้ว