กลุ้มใจจังเลยค่ะ คิดไม่ตกด้วยว่าจะเอายังไงต่อดี เรื่องมีอยู่ว่าลูกอายุประมาณขวบสามเดือน แม่พาไปเนิร์สด้วยจุดประสงค์อยากให้มีเพื่อนเล่นด้วย และฝึกวินัยการกินข้าวด้วยเพราะเป็นเด็กกินข้าวยาก พาไปตะ้งแต่ขวบนิดๆ ผลออกมาก็โอเคค่ะ เรื่องกินข้าวรู้จักยอมนั่งกินเป็นระเบียบ กินได้มากขึ้นนิดหน่อย ไม่ซีเรียสค่อยๆฝึกไป แต่ที่หนักใจคือรู้สึกลูกพฤติกรรมเปลี่ยนไปจากเดิมเป็นเด็กกล้าคิดกล้าทำไม่กลัวใคร เวลาเล่นกับเด็กอื่นวัยไล่กันก็เล่นด้วยดี แย่งของเล่นกันเป็นปกติ แต่พอมาเนิร์สซึ่งเด็กส่วนมากจะโตกว่าอายุประมาณ2.5-3ขวบ เค้าก็จะเล่นกันแรงหน่อย หลายครั้งที่ลูกถูกพี่ๆผลักล้มบ้าง แกล้งเอาขาขัดให้ล้มบ้าง ซึ่งเราเข้าใจค่ะ ก็แค่คอยดูให้เค้าไม่ล้มจนหัวแตกปากแตกเป็นพอ จะปล่อยให้เค้าลุกเอง เค้าก็ไม่ได้ร้องไห้เพราะไม่ได้เจ็บมากแต่คงมีตกใจบ้างกลัวบ้าง จนช่วงหลังเราสังเกตเห็นว่ลูกมีอาการกลัวเวลาพี่เด็กโตมาใกล้ๆอ่ะค่ะ เค้าจะหดหัว หดตัวอย่างเห็นได้ชัดจนพี่ผ่านไปแล้วถึงเล่นต่อ เราเห็นแล้วสงสารลูกมากเพราะรู้ว่าจริงๆเค้าไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เราควรทำยังไงดีคะให้เค้าเลิกกลัว ปกติเจอเหตุการณ์นี้เราได้แต่เข้าไปกอดและปลอบว่าไม่ต้องกลัวนะลูกพี่เค้าเล่นด้วย หนูก็เล่นกับพี่เค้านะ หรือเราควรให้ลูกเลิกไปดีคะ ไม่รู้จะทำไงเพราะการไปเนิร์สมีเด็กอายุหลากหลาย มันกำหนดไม่ได้อ่ะค่ะ ข้อดีก็มีข้อเสียก็มี. แต่เราไม่อยากให้เค้าสะสมความกลัวจนเป็นผลต่อพฤติกรรมในอนาคตอ่ะค่ะ ใครมีไอเดียมาช่วยแชร์กันหน่อยนะคะ
แม่ผิดหรือเปล่านะส่งลูกไปเนิร์สแล้วพฤติกรรมเปลี่ยน