ผมกำลังหลงทางครับผม

ใจจริงก่อนมาโพสคืออยากหาที่ระบายครับแต่พออ่านดูหัวข้อ ต่างๆเลยอยากขอคำปรึกษาหน่อยครับผม

ผมเป็นเด็กม.ปลายคนหนึ่งที่อาจจะโกหกเก่งที่สุดแล้วหล่ะครับ ชีวิตผมโกหกพ่อแม่เรื่องเรียนตั้งแต่
ขึ้น ม.ปลายมาเลยครับ ก่อนหน้านี้ช่วงม.ต้นผมเป็นคนที่เรียนดี ระดับไปแข่งให้โรงเรียนได้อะครับ
ด้วยความทะเยอทยานเลยย้าย โรงเรียนตอนม.ปลาย ด้วยความเคยเรียนแต่โรงเรียนเอกชนเลยไม่
ค่อยเข้าใจกฏในหลายๆเรื่อง รู้สึกว่าตัวเองถูกบังคับ เลยมีอคติกับโรงเรียนใหม่อย่างมาก ทำให้การ
เรียนเริ่มตกต่ำ ตอนแรกแทบรับตัวเองไม่ได้เลยหล่ะครับ โดนเชิญผู้ปกครอง แต่ผมก็ไม่ให้แม่ผมไป
ประชุมผู้ปกครองก็ไม่เคยไป เพราะด้วยความคิดที่ว่า ฆ่าผมดีกว่าที่จะยอมให้แม่รู้ ผมยังทำตัวดีเหมือน
เด็กเรียนเก่ง แล้วก็ปลอมเอกสารให้แม่ดูเสมอๆ จนตอนนี้ผมจบม.ปลาย เอ็นไม่ได้เพราะแก้ร.ไม่ทัน
แต่ก็บอกแม่ไปว่า ยังไม่ได้ที่ต้องการเลยขอดรอบไว้ปีนึง เค้าก็ไม่ว่าอะไร เรื่องนี้ในบ้านผมๆม่มีใครรู้เลย
ซักคน ผมทำได้แต่แอบร้องให้ซักที่เวลาคิดเรื่องนี้ ทุกวันนี้ผมก็ยังแก้ ร ไม่เสร็จเพราะไม่รู้จะไปโรงเรียนยัง
ไงดีเพราะก็มีอาจารหลายๆคนเค้ามองผมว่าเป็นคนดี เครียดมากๆ แล้วก็เรื่องผู้หญิงด้วยอะครับผม ผมเคยมีแฟนคนนึง พอคบกันไปซักพัก เค้าบอกผมว่าผมยังไม่ใช่ เลิกกันไป ตอนแรกผมก็คิดว่า คงยังไม่ใช่ ก็แอบเสร้า แต่บุคลิกเราเป็นคนร่าเริงเรยรู้สึกว่าจะเสร้าต่อหน้าใครไม่ได้ ผมลองคุยกับผู้หญิงอีกหลายๆคน มันทำให้รู้สึกว่า ผมต่างหากที่เป็นคนทำให้เค้ารู้สึกว่าไม่ใช่ เลยกลายเป็นความเครียดสุมเพิ่มอะครับ แล้วแฟนเก่าคนเดียวที่เรียกเค้าว่าแฟนได้ กลับป่วยแล้วตาย มันเลยรู้สึกหมดอะไรตายอยากแบบสุดๆ พยายามคิดหาทางออกก็ได้แต่นั่งร้องไห้ คิดได้แต่ว่าเราคงต้องตายถึงจะจบเรื่องพวกนี้อย่างสวยหรู สิ่งเดียวที่ทำให้ผมยังมีชีวิตอยู่ได้ตอนนี้ คือเหล้า แล้วก็ตอนนี้ผมว่าผมเริ่มจะติดบุหรี่แล้วครับ อยากได้คำแนะนำอย่างมากเลยครับ