ใครรู้จักเพลงนี้บ้างครับ (เนื้อร้อง)"ฟ้ากอดดาว ในคืนลมหนาวกอดจันทร์"

ดาวร่วงหล่นพ้นฟ้าในค่ำหนึ่ง ความคิดถึงแผ่วเบาเฝ้าผลาญฝัน เสียงลมเหงาเคล้าใจให้ไหวสั่น เมื่อภาพนั้นย้อนกลับในนิทรา เธอจากไปไกลลับดั่งสายหมอก แต่ใจบอกทุกคืนไม่หายหา ยังฝากรักไว้ใต้แสงจันทรา ให้ดวงฟ้ารู

สายลมพลิ้ว ปลิวพัด สะบัดหนาว ส่งดวงดาว ฝากแฟน แทนคิดถึง ใจดวงนี้ มีรัก ภักดิ์ตราตรึง นั่งรำพึง คะนึงหา คราห่างกัน ยังจำจด รสร่ำ คำพร่ำพรอด ในอ้อมกอด สอดอุ่น ละมุนฝัน กระซิบเสียง เอียงหู อยู่ผูกพันธ์

๏ ผ่านคืนฝนลมแรงเคยแฝงหนาว ผ่านเรื่องราวขมขื่นฝืนใจสู้ แม้เส้นทางเคยหม่นปนมอดหมู ยังรับรู้ว่าฟ้ายังงามงด ๏ เคยร้องไห้ให้ฟังกับความเศร้า เคยเงียบเหงาแทบสิ้นแรงกำหนด แต่พรุ่งนี้ยังมีดาวพราวแสงจรด รอตกผ

0 ปลายวรรษา .. ลมล่องเมฆฟ่องฟ้า เมื่อแววตาอ่อนน้อย .. เจ้าคล้อยเผย นฤมิตวับวามเพรียกจำเลย เข้าก่ายเกยปฏิพัทธ์เต็มอัตรา 0 ลมเอย .. ฝากพรมผ่าน .. เอาหวานหอม เข้าเห่กล่อมฤดีเดียว .. ให้เหลียวหา อาจเอื้อม

เกี่ยวเสี้ยวจันทร์ผันสู่เรือล่องนที อาบกวีคืนนี้มีมนตร์ขลัง ดารดาษดาวพรายคลายภวังค์ ถ่ายพลังสังสรรค์ฟ้าคราราตรี อลังการมวลม่านสะเก็ดดาว ระยิบพราวพร่างพิศรัศมี ดั่งฉลุผืนฟ้าดารณี ด้วยวิถีลีลาจักรวาล

กลางคลื่นเคล้าลมคลั่ง เรือฝันยังพาผันไป แดดล้อมขอบฟ้าไกล ใจยังลอยละเมอฝัน เสียงคลื่นดังกล่อมจิต พาให้คิดถึงคืนวัน เหงื่อเค็มเจือเกลียวกัน คือชีวันกลางท้องชล ค่ำมืดดาวพราวฟ้า ลมพัดมาพาใจวน เหมือนเสีย

สิบปีผ่านกลางคลื่นและลมกล้า เหงื่อเค็มเคล้าผืนฟ้าทะเลใหญ่ เรือแล่นฝ่าโขดหินทุกแห่งไกล จวบจนใจเริ่มล้าในคราวนี้ แสงตะวันเคยแผดบนฟ้าร้อน เคยหลับตานอนฟังคลื่นแทนเสียงฝันดี เคยยิ้มให้ฟ้าหลังพายุที่เคยมี

@ เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว เหงาเดียวดาย กายอย่าง มิว่างเว้นแอบซ่อนปลีก หลีกเร้น ลำเค็ญยิ่งเดินทอดน่อง ท่องเอื่อย เฉื่อยประวิงคราเหนื่อยพิง ผืนฟ้า ภูผาเคียง รำพึงร้าง ลางเลา เงาแม่หญิงสรรพสิ่ง นิ่ง

@ เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว ๒ ท่องพารา คราค่ำ ย่ำราตรีดวงฤดี สลักรอย คอยเพียงเขายินสำเนียง เสียงเพลง บรรเลงเบารู้สึกเหงา เร้ารุก ปลุกห้วงวิญญ์ จึงประพันธ์ กลอนไว้ ให้สดับประจักษ์รับ รอยซึ้ง ตรึงถวิ

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ใครมีบทเพลงเพราะๆ (อารมณ์เดียวกันนี้) ก็เอาแบ่งปันกันได้ ...รอฟังค่ะ!! เพลง: ในฝัน ขับร้อง: ครูโรจน์ รุ่งโรจน์ ดุลลาพันธ์ คำร้อง: พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุค­ล ท