ต่อจากตอนที่ ๒ ตามลิ้งค์
http://pantip.com/topic/35855762
ได้เวลาออกจากนราธิวาสแล้วครับ
จากบรรยากาศยามเช้าที่ชุ่มฉ่ำด้วยสายฝนต้นหนาว อากาศเริ่มแจ่มใสขึ้นตามลำดับ ก่อนที่พี่ใหญ่และแฟนอาสาขับรถไปส่งที่สถานีขนส่งนราธิวาส ซึ่งผมซาบซึ้งในน้ำใจมา ณ ที่นี้
ที่นี่ เพื่อนซึ่งเป็นเจ้าของสวนลองกองตันหยงมัส บอกว่ากำลังบึ่งรถเอาลองกองมาฝาก จะปฏิเสธก็เกรงเสียน้ำใจเพื่อนฝูง เลยรับมาเพียงหนึ่งกล่อง ซึ่งแกบอกว่าถ้าขับรถมาเองหรือนั่งเครื่องมา จะขนมาให้ยิ่งกว่านี้
แต่ทั้งผมและแกพยากรณ์ตรงกันว่า คงไม่ไปถึงอุตรดิตถ์แน่นอน เพราะผมยังเอ้อระเหยอีกหลายจังหวัดในภาคใต้
หลังจากกล่าวขอบคุณทั่วทุกคนแล้ว ล้อรถก็เริ่มหมุนสู่หาดใหญ่
จากนราธิวาส ผ่านทางเลี่ยงเมืองปัตตานี เข้าสู่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 43 เลาะชายหาดสะกอม ซึ่งงแต่ก่อนสวยงามด้วยต้นสนทะเลที่ปลูกไว้สองข้างทาง แต่ถูกโค่นล้มไปจากโครงการขยายถนนสายนี้เป้นสี่เลนในเวลาต่อมาครับ
น้องมุสลิมะห์ ที่นั่งชิดหน้าต่างรถด้านติดทะเล ขยับเบี่ยงตัวให้ผมถ่ายรูปได้ถนัดๆ ถึงแม้จะได้รูปมาเท่าที่เห็น ผมก็ขอบคุณในน้ำใจเอื้อเฟื้อครั้งนี้
แต่ไม่นาน ฝนต้นหนาวก็ตกลงมาเต็มที่แถบ อ.จะนะ ซึ่งเป็นเรื่องปกติของชาวบ้านแถบนี้ รวมทั้งผมด้วย ทำให้รีบเดินทางมาเยือนปักษ์ใต้ก่อนที่ฝนจะตกหนักกว่านี้ ซึ่งใช้เวลาประมาณ ๒ - ๓ เดือน กว่าจะเข้าสู่ภาวะปกติ
ด่านตรวจบนถนนหลวงแห่งสุดท้าย ที่ อ.นาหม่อม จ.สงขลา
ล่องใต้ ปลายฝน (๓)
http://pantip.com/topic/35855762
ได้เวลาออกจากนราธิวาสแล้วครับ
จากบรรยากาศยามเช้าที่ชุ่มฉ่ำด้วยสายฝนต้นหนาว อากาศเริ่มแจ่มใสขึ้นตามลำดับ ก่อนที่พี่ใหญ่และแฟนอาสาขับรถไปส่งที่สถานีขนส่งนราธิวาส ซึ่งผมซาบซึ้งในน้ำใจมา ณ ที่นี้
ที่นี่ เพื่อนซึ่งเป็นเจ้าของสวนลองกองตันหยงมัส บอกว่ากำลังบึ่งรถเอาลองกองมาฝาก จะปฏิเสธก็เกรงเสียน้ำใจเพื่อนฝูง เลยรับมาเพียงหนึ่งกล่อง ซึ่งแกบอกว่าถ้าขับรถมาเองหรือนั่งเครื่องมา จะขนมาให้ยิ่งกว่านี้
แต่ทั้งผมและแกพยากรณ์ตรงกันว่า คงไม่ไปถึงอุตรดิตถ์แน่นอน เพราะผมยังเอ้อระเหยอีกหลายจังหวัดในภาคใต้
หลังจากกล่าวขอบคุณทั่วทุกคนแล้ว ล้อรถก็เริ่มหมุนสู่หาดใหญ่
จากนราธิวาส ผ่านทางเลี่ยงเมืองปัตตานี เข้าสู่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 43 เลาะชายหาดสะกอม ซึ่งงแต่ก่อนสวยงามด้วยต้นสนทะเลที่ปลูกไว้สองข้างทาง แต่ถูกโค่นล้มไปจากโครงการขยายถนนสายนี้เป้นสี่เลนในเวลาต่อมาครับ
น้องมุสลิมะห์ ที่นั่งชิดหน้าต่างรถด้านติดทะเล ขยับเบี่ยงตัวให้ผมถ่ายรูปได้ถนัดๆ ถึงแม้จะได้รูปมาเท่าที่เห็น ผมก็ขอบคุณในน้ำใจเอื้อเฟื้อครั้งนี้
แต่ไม่นาน ฝนต้นหนาวก็ตกลงมาเต็มที่แถบ อ.จะนะ ซึ่งเป็นเรื่องปกติของชาวบ้านแถบนี้ รวมทั้งผมด้วย ทำให้รีบเดินทางมาเยือนปักษ์ใต้ก่อนที่ฝนจะตกหนักกว่านี้ ซึ่งใช้เวลาประมาณ ๒ - ๓ เดือน กว่าจะเข้าสู่ภาวะปกติ
ด่านตรวจบนถนนหลวงแห่งสุดท้าย ที่ อ.นาหม่อม จ.สงขลา