ฌานสิเน่หา บทที่ ๑๑ (คดีแม่อุ้มบุญ และ เด็กหลอดแก้ว)

กระทู้สนทนา
สวัสดีทุกท่าน ในเดือนสิงหาคม ครับ วันนี้อากาศดีมาก ฝนไม่ตกหนักแต่ลมพัดเย็นสบาย ฌานสิเน่หาที่ผมขัดเกลาใหม่ ลงมาได้ 30 เปอร์เซนต์แล้วครับ
ขอบคุณทุกท่านมากๆ ที่ยังติดตาม และช่วยแชร์ และกดโหวต ซึ่งผมหวังว่ามิตรภาพเช่นนี้จะดำเนินไปจนนิยายเรื่องนี้จบ ขอบคุณครับ


       


พลังเร้นลับที่ติดตัว ฝันรัก เจ้าของฉายามนุษย์ป้า คือ ‘ฌาน’ ซึ่งทำให้สามารถมองเห็นบางสิ่ง… บางสิ่งที่วับหวานรัญจวนใจ แต่หลายครั้งมันนำทางหญิงสาวไปสู่ภาพความตายพิลึกพิลั่น!


     พลังเดียวกันนี้ทำให้ฝันรักเข้าไปพัวพันคดีเด็กหลอดแก้วและแม่อุ้มบุญในฐานะสายลับ เพื่อช่วยบิดาพ้นโทษก่อนสิ้นใจ

      ในย่างก้าวที่แขวนอยู่บนเส้นด้าย หญิงสาวหารู้ไม่ว่ากำลังตกอยู่ในเงื้อมือ ‘อาชญากรซิกซ์แพ็ก’

            ผู้ซึ่งปรารถนาทั้งลมหายใจ และ ‘ฌานสิเน่หา’ ของฝันรัก!!





   อันนี้ลิงค์บทที่ ผ่านมานะครับ
http://pantip.com/topic/35413761   บทที่ 10
http://pantip.com/topic/35393634   บทที่ 9  
http://pantip.com/topic/35336334   บทที่ 7 และ บทที่ 8
http://pantip.com/topic/35284807    บทที่ 6
http://pantip.com/topic/35266836     บทที่ 4 และ บทที่ 5
http://pantip.com/topic/35232481     บทที่ 2 และ บทที่ 3
http://pantip.com/topic/35201173    บทนำ และ บทที่ 1




    บทที่๑๑

    น้ำนวลถอนหายใจเป็นรอบที่สามตั้งแต่นั่งโต๊ะทำงาน ดวงตาเล็กเรียวมองหน้าจากมือถือเครื่องใหญ่ เธอส่งข้อความหวานหยดถึงอรัญหวังว่าเขาจะตอบกลับ แต่รอจนข้ามวันกลับไร้วี่แวว อาจารย์สาวนั่งถอนหายใจอย่างๆ เซ็งต่อไปอีกพักใหญ่หางตาก็เห็นร่างหนึ่งผลุบโผล่หน้าประตูห้อง

    “ใครมายืนลับๆ ล่อๆ ตรงนั้น” เธอตวาดเสียงดัง

     คนถูกถามฉีกยิ้มหวาน ก่อนก้าวเข้ามาด้านในอย่างถือวิสาสะ  

    “สวัสดียามเช้าค่ะ หนูชื่อแมวเหมียวมารายงานตัว”

    น้ำนวลพิศอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจดเท้า สาวผิวขาวเหลืองอยู่ในชุดเมท เป็นเอี๊ยมกระโปร่งสั้นสูงเหนือเข่าสีดำ ด้านในเป็นเสื้อขาวมีระบาย มองเผินๆ คล้ายตัวละครในหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่น

    “เมื่อวานก็มาคนนึง คราวนี้เธอมาทำงานแทนใครอีกละ” น้ำนวลนึกถึงแม่บ้านที่ชื่อทุเรียน เธอสั่งอีกฝ่ายจัดแฟ้ม และแยกของใช้จิปาถะอยู่ห้องข้างกัน

    แมวเหมียวยิ้มตาใส พร้อมส่ายหน้าปฏิเสธ  

    “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ไม่เห็นว่าควรจะมีแม่บ้านเพิ่ม เฮ้อ...จะให้สบายใจสักวันไม่ได้หรือไง เดี๋ยวต้องเรียก พวกไดโนเสาร์มาปรับทัศนะคติเสียหน่อย ชอบทำงานข้ามหัวฉันจริงๆ”

    หลังจากไหมทอง ผู้อำนวยการวัยเจ็ดสิบห้าล้มหมอนนอนเสื่อ น้ำนวลได้รับมอบหมายให้บริหารงานแทน แต่เธอเป็นหลานที่เกิดจากคนรับใช้ในบ้าน ครูและเจ้าหน้าที่ซึ่งเป็นคนเก่าคนแก่จึงไม่ให้การยอมรับ

    แมวเหมียวเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี เลยรีบกล่าว “คุณอรัญเรียกตัวหนูมาให้คอยรับใช้ครูน้ำค่ะ ...แมวเหมียวเก่งทุกอย่าง รับรองไม่ผิดหวัง”

    เมื่อได้ยินชื่อหนุ่มหล่อที่ทำให้เพ้อตลอดระยะสองสามวันที่ผ่านมา อาจารย์สาวก็ยิ้มกว้าง “แล้วก็ไม่บอก ยืนอมขี้ฟันอยู่ได้ ...แต่ที่นี่ฉันให้คนทำความสะอาดแล้ว เธอไปช่วยที่โรงอาหารและห้องสมุดดีกว่า”

    “ได้เลยค่ะ หนูจะไม่ทำให้เสียชื่อคุณอรัญ”

    “เออ คุณอรัญมาถึงหรือยัง ฉันมีเรื่องอยากปรึกษา เมื่อคืนยังไม่ได้ข้อสรุปเลย” เอ่ยชื่อหนุ่มในฝันออกไป ดวงหน้าน้ำนวลพลันแดงระเรื่อ

    “หนูได้ยินว่าคุณเขาติดงานลูกค้า สงสัยวันนี้คงไม่เข้า” แมวเหมียวตอบ

    น้ำนวลมีสีหน้าผิดหวัง อารมณ์หงุดหงิดพลุ่งขึ้นจึงออกปากไล่แมวเหมียวเสียงเขียว “ต่อไปถ้าฉันไม่เรียก ก็อย่าเสนอหน้ามาบนนี้อีก ตะกี้ฉันสั่งอะไรก็รีบไปทำให้ซะ อย่ามายืนเกะกะลูกกะตา รำคาญ!”





งานเข้างานเข้างานเข้า


    ฝันรักซึ่งง่วนกับกองเอกสารสะดุ้งโหยงจากเสียงกรีดร้องน้ำนวล

    “เอาอีกแล้วยายน้ำสมองกลวง” หญิงสาวกดพักหน้าจอมือถือซึ่งกำลังเชื่อมเหตุการณ์ในห้องทำงานอาจารย์สาว สิ่งที่หล่อนสนใจตอนนี้ คือการปรากฏตัวของแมวเหมียวภายใต้คำสั่งอรัญ

    “คุณจะเอายังไงก็รีบบอก มัวชักช้าเดี๋ยวยายเหมียวก็เปิดฮาเร็มห้องแดงที่นี่หรอก”

    “เรื่องยายจ้ำบ๊ะกับไอ้ดำอรัญเอาไว้เป็นหน้าที่ฉัน เธอรีบย้ายก้นใหญ่ๆ ออกมาจากห้องนั้นได้แล้ว  ฉันอยากให้เธอไปล้วงความลับจากเพื่อนรุ่งทิวา”

    “คุณหมายถึง เจียหมิงเด็กลูกครึ่งไต้หวันคนนั้นน่ะเหรอ”

    “อื้อฮึ นั่นก็คนนึง แต่ยังมีอีกคนที่น่าสนใจกว่า”

    “อ้าว แล้วใครละที่คุณอยากให้ฉันล้วงตับ”

    “ฮ่าๆ รับรองงานนี้เธอได้ล้วงตับไตไส้พุง ‘เขา’ มันหยดแน่”  

    ณฤทธิ์บอกฝันรักไปรอพบผู้ชายปริศนาที่สวนย่อมด้านข้างอาคารอเนกประสงค์ หล่อนยืนแกร่วที่สวนย่อมนานค่อนชั่วโมง แต่ไม่พบเป็นเป้าหมาย ระหว่างนั้นน้ำนวลประกาศเรียกฝันรักไปช่วยงาน แม้จะเหนื่อยและเบื่อหน่ายคนบ้าอำนาจ แต่หล่อนยังตามคำสั่ง กระทั่งมีเวลาว่างจึงสืบหาเบาะแสเกี่ยวกับรุ่งทิวา และรู้ว่ามีกลุ่มแฟนคลับเด็กสาวจัดตั้งเพจเรียกร้องความยุติธรรมในคดีสะเทือนขวัญ โดยมีเจียหมิงเป็นคนนำทีม  

    ตกบ่าย ฝันรักถือไม้กวาดออกไปกวาดเศษใบไม้แห้งที่สวนย่อม และพบว่าตนได้ตกเป็นเป้าสายใครคนหนึ่ง

    ชายหนุ่มคนนั้นอยู่ชุดยูนิฟอร์มนักเรียนชาย เขามีรูปร่างสูงเพรียว ผิวขาวจัดราวกับหลอดไฟนีออน ผมบนศีรษะเป็นเส้นเล็กสีขาวโพลน ดวงหน้าเรียวยาว

    ฝันรักจับภาพผ่านกล้องซึ่งซ่อนไว้ที่กระดุมเสื้อส่งให้ณฤทธิ์ ผ่านไปราวสองนาที จึงมีเสียงตอบกลับ

    “โอ้ ในที่สุดเธอก็เจอคู่เดทที่เหมาะสม”

    “ค่ะ น่ายินดีมาก รอตั้งแต่เช้าจนโรงเรียนจนจะเลิกถึงได้เจอ คิดว่าฉันว่างมากสินะ”

     “โธ่ คุณฝันรัก งานแบบนี้ต้องอดทนให้มาก ใครจะรู้ว่า นายภูเขาชอบเล่นซ่อนหา เขาคงเริ่มระแคะระคายบางอย่างกระมัง”

    “ตาบ้า รู้อย่างนี้ยังจะส่งฉันไปให้ขายขี้หน้าเขาอีก ไม่เอาดีกว่า ฉันจะกลับสำนักงาน” หล่อนพาล

    “อย่างี่เง่า!  รีบเลย รีบไปล้วงตับ ไอ้เผือกหน้าหล่อเดี๋ยวนี้”

    ณฤทธิ์เล่ารายละเอียดของภูเขาอย่างย่นย่อให้ฝันรักฟัง ชายหนุ่มเป็นเด็กที่ไหมทองรับอุปการะไว้

    ภูเขาอายุยี่สิบปีเต็ม เขามีปัญหาเรื่องสุขภาพตั้งแต่เด็กจึงเข้าเรียนช้ากว่าปกติ  ตอนนี้เขาเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีศึกษาชั้นที่๖ ห้องเดียวกับรุ่งทิวา

    ภูเขาเป็นหนุ่มเผือกมีใบหน้าคมคาย จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากแดงและดวงตาสีอ่อน เข้าขั้นว่า ‘หล่อ’

แบบเจ้าชายขั้วโลกเหนือ  หากไม่ค่อยมีใครอยากเข้าใกล้ เพราะเขารักสันโดษอีกทั้งชอบโมโหร้ายใส่ผู้อื่น

     เหตุผลที่ฝันรักต้องล้วงข้อมูลจากภูเขา ก็เพราะว่าเขาเป็นคนสุดท้ายที่อยู่กับรุ่งทิวาก่อนที่เธอจะกลายเป็นศพ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่