เกือบจะขึ้นปีสองแล้วครับอีกไม่กี่เดือน แต่เรื่องของผมกับเขายังไม่เจอหนทางออกที่ดีเลย ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมพยายามตัดใจปล่อยไปหลายครั้งแต่ก็กลับมาเหมือนเดิมทุกครั้งเจ็บซ้ำๆทุกครั้ง เขาเลิกกับผมด้วยเหตุที่ว่าแฟนเก่ากลับมาขอคืนดีตอนที่คบกันก็พอรู้ครับว่าเขารักกันมาก เคยเห็นเขาร้องไห้จนเลือดกำเดาไหลผมเขาไปปลอมเขา ด้วยทั้งรู้อยู่แก่ใจว่าเขาเสียใจเพราะอะไร ต่อจากนั้นไม่นานเขาก็บอกเลิกผม ไม่นานจากที่เลิกกันผมก็ได้รู้ความจริงว่าเขาคบกับแฟนมาได้5ปีแล้วเขาไม่เคยเลิกกันนี้ทำให้ผมเจ็บมากกว่าอีก แต่หลังจากนี้ครับคือเรื่องที่ทรมานมากกว่าคือมันไม่ได้จบแล้วเลิกแล้วต่อกันไปเราอยู่คณะเดียวกันม.สีคราม เราเจอหน้ากันทุกวันผมพยายามไม่สนใจเขาแล้วเขาก็ทำเหมือนกันผมดูไม่ออกว่าเขาพยายามทำแบบนั้นเหมือนที่ผมทำหรือเขาทำเป็นปกติที่ดูไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ทุกครั้งที่ทำก็ทำได้ไม่ถึงอาทิตเราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิม ผมรู้ว่าผมไม่ควรยุ่งกับเขาอีกแต่มันมีลายละเอียดที่เยอะมากที่ผมรู้สึกว่าเขาก็รักผมไม่แพ้กับแฟนเขา ถึงแม้จะมีหลายๆคนที่บอกกับผมด้วยเหตุผลหลายเหตุผลซึ่งอาจจะตรงกับความคิดของผู้อ่าน แต่ผมรู้สึกได้จริงๆและผมก็บอกกับตัวเองทุกครั้งที่เสียใจว่าให้เชื่อในตัวเขา เชื่อในตัวเราเชื่อว่าความรักที่มันเกิดขึ้นกับเขาเรารักด้วยบริสุทธ์ใจมันต้องชนะทุกอย่าง
#สงกรานต์นี้เราก็ไม้ได้อยู่ด้วยกันคิดถึงเขามากๆ
#ผมแรดไหมครับที่แอบหนีเที่ยวสีลม555
#มีลายละเอียดเยอะมากเลยครับไม่รู้จะเล่ายังไง
ผมควรเชื่อในความรักไหมครับ (ช่วยอ่านหน่อยนะครับ)
#สงกรานต์นี้เราก็ไม้ได้อยู่ด้วยกันคิดถึงเขามากๆ
#ผมแรดไหมครับที่แอบหนีเที่ยวสีลม555
#มีลายละเอียดเยอะมากเลยครับไม่รู้จะเล่ายังไง