เพียงสองเรา ตอนที่ 4 คราวเคราะห์

กระทู้สนทนา
ตอนอื่น ๆ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เพียงสองเรา


ตอนที่ 4 คราวเคราะห์


ณ ศูนย์จัดการแสดงสินค้าขนาดใหญ่ วันนี้เป็นสุดท้ายของงานแสดงนวัฒกรรมยานยนต์ประจำปี    

        “ขอถ่ายรูปหน่อยนะครับ”

    แพรหันหน้าไปตามต้นเสียง

    “พี่กร!”

    “เป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม” กรถามด้วยความเป็นห่วง

    “สบายมาก”

    “งั้นพี่ขอถ่ายรูปพริตตี้สาวสวยหน่อยนะ” กรหยิบกล้องขึ้นมาถ่าย

    “เอากล้องมาซะครบชุด มาถ่ายสาว ๆ ใช่ไหม” แพรแกล้งกระโดดเข้าไปบีบที่ไหล่กร

    “มาถ่ายรถ”

    “ปากแข็ง”

    “ก็มีนิดหน่อย คือพี่จะถ่ายรถแต่น้อง ๆ เขายืนขวางไว้”

    “ชิ”

        “แพรเดี๋ยวเรากับพร้อมกันนะ”

    “ไม่ต้องรอแพรก็ได้ค่ะ มันดึก”

    “พี่ไม่รอแพร พี่แค่จะไปถ่ายรูปสาว ๆ บูธอื่นต่อ”

    “พี่กร”

    กรดีใจที่เห็นเธอมีความสุขกับงานใหม่ และรู้สึกขอบคุณพี่ท็อปที่ช่วยหางานให้แพร      


    หลังจากเสร็จงานกรก็รับอาสาเป็นคนขับรถพาเธอไปกินข้าว และขับรถไปส่งที่คอนโด

    “พี่กรเดี๋ยวแพรขับกลับเองก็ได้ แพรจะได้ขับไปส่งพี่ที่คอนโดก่อน”

    “เดี๋ยวพี่ขับไปส่งแพรก่อนนั้นแหละ ดูตาเราสิจะหลับอยู่แล้ว”

    กรอยากให้แพรได้พักผ่อนหลังจากที่ต้องยืนมาทั้งวัน สักพักแพรก็หลับฟุบไป

    ‘คงเหนื่อยมากสินะ’ กรหันไปมองเธอที่หลับอยู่เบาะข้าง ๆ
    
    “แพร แพร”    

    “หือ คะ”

    “ถึงแล้ว ไปขึ้นไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มารับไปเที่ยว”

    “ไปไหนอะ”

    “พรุ่งนี้ก็รู้”
    
    รุ่งขึ้นกรพาแพรไปยังหอศิลป์ฯ แห่งนึง ในหอศิลป์ประกอบไปด้วยศิลปะหลาย ๆ แขนง ไม่ว่าจะเป็นภาพวาด งานปั้นแบบต่าง ๆ กรชอบที่นี่ส่วนนึงเพราะเขาทำงานด้านกราฟฟิค อีกส่วนก็เพราะความเงียบของสถานที่

    “ชอบไหม”

        เธอพยักหน้าตอบ

        “ชอบจริงหรือ ดูเราเงียบ ๆ นะ”

    “ชอบค่ะ เงียบดีและที่สำคัญมีพี่กรมาด้วย”

    “ปากหวานจริง ๆ นะเรา”

เดินไปสักพักกรและแพรก็มาถึงจุดจัดนิทรรศการที่จะสับเปลี่ยนหมุนเวียนไปเรื่อย ๆ ในครั้งนี้เป็นนิทรรศการเกี่ยวกับความรัก บรรยากาศในนิทรรศการเหมือนมีความรักอบอวนลอยอยู่ทั่ว ไม่ว่าจากรูปถ่าย รูปวาด คู่รักที่มาดูนิทรรศการ รวมถึงเสื้อตัวยักษ์ตัวนึงที่ลายตรงกลางเป็นรูปหัวใจที่เห็นหลาย ๆ คู่ใส่และถ่ายรูปร่วมกัน

“พี่กรถ่ายรูปกันค่ะ”

แพรพากรมาอยู่ในเสื้อคู่รักที่มีหัวใจเพียงดวงเดียวบนเสื้อ เปรียบดั่งเขาและเธอที่หัวใจรวมกันเป็นดวงเดียว พร้อมกับมือที่กุมกันไว้เป็นคำสัญญาว่าจะไม่จากกันไปไหน

หลังจากดูนิทรรศการเสร็จ ทั้งคู่ก็มาเดินตลาดนัดที่มีขายทั้งของเก่า เสื้อผ้า กระเป๋าแฮนด์เมด รองเท้า และที่สำคัญของกินมากมาย

“ไข่ปลาหมึกไหมแพร”

“แพรกินไม่ไหวแล้วอะ”

“กินไปนิดเดียวเอง กินเถอะไม่อ้วนหรอก”

“พี่กรอยากกินก็กินเถอะค่ะ แต่ระวังอ้วนนะ”

“ถ้าพี่อ้วนแพรจะไม่รักพี่หรือ”

“รักค่ะ อ้วนแค่ไหนแพรก็รัก”

แพรลากกรเดินช็อปปิ้งด้วยความสนุกสนาน เธอเดินดูเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าแต่ก็ไม่ได้ซื้ออะไรสักอย่าง จนมาถึงร้านขายเสื้อร้านหนึ่ง

“พี่กร ใส่เสื้อไซส์อะไรค่ะ”

“ไซส์ L ”

“พี่คะเอาแบบนี้ไซส์ L ตัวนึงและก็ไซส์ S ตัวนึง” แพรบอกกับเจ้าของร้าน

“ซื้อให้พี่ทำไมเปลืองเปล่า ๆ”

“เสื้อคู่รักไง จะได้ใส่คู่กัน”

หลังจากแพรจ่ายเงินและรับเสื้อมา กรก็พาเธอมาร้านเครื่องประดับ

“แพรเลือกแหวนสิ”

“...”

“แหวนหมั้นไง”

“พี่กร!” แพรตีเขาเบา ๆ

“พี่พูดจริง”

“แหวนหมั้นจะเลือกแพง ๆ หน่อยก็ไม่ได้”

“ก็พี่มีเท่านี้อะ”

“แค่นี้แพรก็ดีใจแล้ว”

และพวกเขาก็เลือกแหวน โดยแกะสลักเป็นตัวอักษร ‘G&P’
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่