[CR] สองสาวแบกเป้ สะพายกล้อง แบคแพค เที่ยวลาวใต้ บันทึกการเดินทาง 6 วัน 5 คืน

สวัสดีค่ะ แนะนำตัวเองก่อนนะคะ ชื่อบาส ค่ะ เป็นชะนีที่เริ่มจะหลงรักการเดินทางแล้วค่ะ
กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่สองของเราค่ะ เราเคยเขียนรีวิวมาก่อนหน้านี้ทู้นึงแล้วค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ครั้งนี้เราไม่ได้ไปคนเดียว เราลากคู่หูดูโอ้เราไปด้วย (จริงๆหลังจากกลับมา เราคิดว่าเราน่าจะเป็นฝ่ายถูกลากซะมากกว่า)
เพื่อนดูโอ้ทริปนี้ของเรา ชื่อโรสค่ะ นี่ก็สายเที่ยวเหมือนกัน แต่แนวดำน้ำดูทะเล
แล้วจริงจังถึงขั้นไปเรียนดำน้ำมา นางไปภูเก็ตปีละหลายครั้ง เที่ยวมาสารพัดเกาะ

ป่ะ เข้าเรื่องค่ะ  

เพื่อนสาวชวนแบคแพคไปลาว หลังจากที่เราชวนนางไปวังเวียงตั้งแต่ต้นปี
แล้วมีเรื่องไปนั่นไปนี่จนล่มไปหลายครั้งหลายครา ก็ได้ฤกษ์ไปซะที
แต่นางบอกว่า คนรีวิววังเวียงกันเยอะมากเลย ไปแอ๊ดว๊านซ์กันที่ลาวใต้แทนเหอะ ขำๆ
เอาวะ ไปก็ไป จากช่วงก่อนมาสองอาทิตย์นางนอนเช้าทุกวัน
ส่งนั่นนี่มาให้ดูทั้งรูป รีวิว ที่พัก ที่เที่ยว แต่ตั้งใจจะว้อคอินที่พักเอาเลย
ชอบไหนนอนนั่น เพราะช่วงนี้ไม่ใช่หน้าไฮซีซั่นของลาวใต้เท่าไหร่
เราตกลงกันว่า ต้องจัดของอย่างมีสตินะ หกวัน เป้ใบเดียวต้องพอ
โจทย์ยากเลย ปกติ ไปขนาดสี่วันเรายังใช้เป๋าลากเลย นี่หกวันเป้ใบเดียว บ้าไปแล้นนนน
แต่สุดท้ายพวกเราก็ทำได้ค่ะ ถึงจะยัดเข้ารื้อออกอยู่หลายรอบ ก่อนไปนี่ไม่ได้นอนเลยค่ะ
ไลน์คุยกัน ไม่รู้ตื่นเต้นหรืออะไร ไม่นอนทั้งคู่ ทำอย่างกับว่าเพิ่งจะเคยเดินทางครั้งแรก



เดินทางวันที่ 9 เครื่องบินออกจากดอนเมือง7:50 ถึงอุบลราชธานีราวๆ9โมง
ออกจากสนามบินแบบเหวอๆ รู้แต่ว่าต้องไปขึ้นรถที่บขส. มองซ้ายมองขวามีแต่แท็กซี่
อ่านรีวิวเค้าบอกว่าถ้าจะขึ้นแท็กซี่ให้ไปโบกหน้าสนามบินดู รู้สึกในสนามบินน่าจะชาร์ตเพิ่มด้วย
เลยตัดสินใจเดินออกไปกัน เราเดินมาสักพักก็เจอแท็กซี่ ราคามิเตอร์ สตาร์ทที่30บาท
บอกไปบขส.ค่ะพี่ นั่งไปได้แปปนึงเพื่อนนึกได้ว่าหิว จึงลงความเห็นว่าไปจัดมื้อเช้ากันที่ร้านสามชัยดีกว่า
พี่แท็กซี่มาส่งหน้าร้านพร้อมแจกเบอร์ศูนย์ไว้ให้โทรเรียก มิเตอร์แสดงราคา32บาทถ้วน ดี๊ดี


เติมพลังกันก่อนค่ะ มื้อเช้าแบบเบาๆ (ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะซัดให้มากกว่านี้)

จากนั้น เราก็โทรเรียกแท้กซี่นั่งจากร้านสามชัยไปลงบขส.
ระหว่างทางเพื่อนก็ชวนคนขับรถคุยถึงประเพณีท้องถิ่นของคนอุบลกันเล็กน้อย
ก่อนจะลงจากรถด้วยค่ามิเตอร์48+ชาร์ตค่าโทรเรียก20 เป็น68บาทถ้วน



ถึงบขส.อุบล เราไปรถตู้ช่องหมายเลข20 ไปลงด่านช่องเม็ก ค่ารถ100 รถออกทุกครึ่งชั่วโมง  



ถึงช่องเม็กแล้ว พอประตูรถตู้เปิด วินมอเตอร์ไซค์มาจอดจ่อมันตรงประตูเลยข่าาาา
รีบไปไหมคะขุ่นพี่ ให้เวลาชะนีคิดบ้าง สรุปคิดไม่ทันบวกกับความเอ๋อๆ ว่ามันใกล้หรือไกลวะ
กว่าจะรู้ตัวก็ก้าวขาขึ้นไปแล้ว และไม่ได้ไกลเลย เดินได้นะ พี่ชาย เอา20บาทเราคืนมา 5555555

ถ้าจะเดินนะคะ ออกจากท่ารถเดินไปทางขวา น่าจะครึ่งโลได้นะ ไม่แน่ใจอ่ะ ไม่ได้ชั่ง (เดี๋ยวๆไม่ใช่เงาะโรงเรียน)


ภาพนี้ด้านหลังเราเป็นด่านแล้วค่ะ ส่วนด้านหน้านี่ กำลังจะบ้ายบายประเทศไทยค่ะ เดี๋ยวเค้ามานะเตง

เราแลกเงินกับเพื่อนตรงธนาคารหน้าด่าน


ที่พักถูกจะตาย ไม่ต้องใช้เงินเยอะ เจ้าหน้าที่ก็บิ้ว ที่ลาวเค้าก็ใช้เงินไทยนะ งั้นงี้
เราแลกไปสามพันกว่า ได้มาประมาณเจ็ดแสนกีบ คงไม่ได้ใช้ไรเยอะ เงินไทยก็มี

แล้วก็เขียนใบผ่าน ตม.

ทีนี้พอออกไปปุ๊ปก็จะมีคนประกบเราและ "ไปไสๆ" "เหมารถบ่" "ปากเซบ่"
เราบอกอ่อเดี๋ยวขึ้นรถโดยสารค่ะ ไม่ไปค่ะ แล้วก็จ้ำๆไปตรงที่เค้าให้ทำวีซ่า เสียค่าทำ100

หลังคาเขียวๆนี่แหละค่ะ บอกเค้าไปปากเซ เค้าให้ไปช่องหกด้านหลัง

พอทำเสร็จเดินลงมา มีวินมารอจ่อๆเรา ว่า "ไปท่ารถบ่" "ท่ารถปากเซบ่" "ไปไสๆ"
เราโดนฟันราคาวินจากที่ไทยเมื่อกี้เลยยังมีฟีลลิ่งแบบ เออ เสียดายเดินเหอะ
เดินกันมาเรื่อยๆ ก็เจอรถตู้ คนละ100ไปปากเซ เออเอาดิ รถนั่งสบายดีด้วยอ่ะ

มีเป็นแบบเบาะแถวละสองคนเริ่ดดด นั่งรอคนประมาณชั่วโมงครึ่ง คนเริ่มมา
ชิหัยยย ลุงให้ย้ายไปนั่งอีกคัน  อย่างเบียด แวนคันเล็ก แถวละสามคน
ขับออกไปสักพักมีคนจะขึ้นคือมันเต็มแล้วนะ ลุงให้เบียดสี่
แล้วคือแวนเค้าเนี่ยมันเล็กกว่ารถตู้เสาวรีย์บ้านเราอีกนะ อึดอัดมาก ณ จุดๆนี้

นั่งจนถึงปากเซบอกลุงว่าจะต่อรถไปนอนที่ดอนเดด ลุงบอกบัสหมดแล้ว
ให้เราขึ้นรถ จะไปส่งที่พักในปากเซ เราบอกเราจะไม่นอนปากเซ
แล้วมีสามล้อมาดักเราสามคนได้ บอกเราว่ามีรถจะไปส่งเราที่ท่ารถหลักแปด
เรียก120 ต่อเหลือ100ก็ตกลง อิลุงบ่นคนขับสามล้อใหญ่เลยว่าไม่ได้ค่าหัวคิว
คนขับสามล้อก็บอกว่าเค้าบอกว่าไม่นอนปากเซไรงี้ แย่งลูกค้ากันไปอี๊กกก

มาถึงท่ารถหลักแปด เราซื้อเนตซิมส์ 100 ไม่มีเงินให้ด้วย โทรไปลงทะเบียนที่5551
พนักงานจะถามชื่อกับที่อยู่ เราบอกแค่ปากเซ เพราะเป็นนักท่องเที่ยว
จากนั้นจะมีเนตให้ใช้ฟรีได้500MB แล้วคือหมดไวมาก เรียกได้ว่า ตดยันไม่ทันจะหายเหม็น


หน้าตารถที่เราขึ้นคล้ายๆรถสองแถวบ้านเราค่ะ แต่คันใหญ่มากและมีสามแถว!!!


คนแน่นมาก เพื่อนบอกไปลงนากะสังประมาณสองชั่วโมงอ่ะ ทนหน่อยๆ
ถึงจุดพักรถ มีเด็กเล็กเด็กโตถือไก่ย่าง ข้าวเหนียว หมูยอ

มากันตั้งแต่ท้ายรถ

ด้านข้างรถ

ยันในรถ โอ้โห อเมซิ่งมาก ต่อให้คุณนั่งในหลืบรถ ไม่สามารถแหวกใครออกไปได้
เซลล์ขายไก่ก็จะมาหาคุณถึงที่จริงๆ ขายกันฮาร์ดเซลล์มาก

ปรากฏกว่าจะถึงท่าเรือนากะสังสี่ชั่วโมงได้ ชั่วโมงสุดท้ายนั่งขโยกขเยกมาก ถนนมีหลุมบ่อเต็มไปหมด
ถึงนากะสังทุ่มกว่าไม่มีเรือแล้วอ่ะ มีชาวบ้านที่นั่งไปด้วยสงสารจะไปส่ง วิดน้ำออกเรือให้ใหญ่เลย
ก่อนหน้านี้คงฝนตกน่ะ วิดน้ำเสร็จ พอสตาร์ทเรือเชือกขาดอีก เค้าเลยไปตามคนขับเรืออีกคนไปส่งเราแทน
ค่าเรือคนละ20,000กีบ(~80บาท) ข้ามไปฝั่งดอนเดดเราเดินหาที่พักกันก่อนแบบที่สบายๆก่อนนะ
เพราะเดินทางลำบากมาทั้งวันแล้ว สรุปได้ที่นี่ตกคนละ40,000กีบ(~160บาท) ห้องพักลม

จัดแจงเก็บข้าวของแล้วออกมาหาอะไรกินเลยเพราะหิวมากกกก



เรากินสปาเก็ตตี้คาโบนาร่ากับแพนเค้กกล้วยหอมช้อคโกแลตฮันนี่ เพื่อนสั่งบาร์บีคิวกับเบยลาวมาลองลิ้มชิมรส
จากนั้นก็เข้าที่พัก หัวนี่เหนียวสุด กางเกงมีแต่ขี้ฝุ่น หน้าเมือกมาก แบบหมดพลังสุด คืนแรกนี่นอนกันยังกับซ้อมตาย

ปล. ถ้าจะไปลาว ให้แลกเงินไปยังไงก็คุ้มกว่าพกเงินไทย ถึงเค้าจะรับเงินไทย
แต่เรทไม่คุ้มกับที่แลกแน่ๆ ถ้าสมมติสินค้า 20,000กีบ เค้าจะตีเป็น 100 บาทไทย
70,000กีบ 300 ไรงี้ ใช้เงินไทยยังไงก็ขาดทุนค่ะ ส่วนเหรียญทิ้งไว้บ้านเลยค่ะ เค้าไม่รับกัน พกไปสักบาทเอาไว้ขูดบัตรเติมเงิน

ชื่อสินค้า:   ลาวใต้
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่