สวัสดีค่ะ คือดิฉันเพิ่งสมัครพันทิป แล้วก็เพิ่งมาตั้งกระทู้ คือตอนนี้มีปัญหาอยากสอบถามผู้รู้เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมค่ะ. คือเพิ่งไปปฏิบัติธรรม มาแล้วก็ได้รู้ไปในศาสนาพุทธที่ไม่เหมือนเดิม จากแต่ก่อนคือเมื่อก่อนคิดว่า ทุกคนต้องเป็นคนดีถึงจะได้ขึ้นสวรรค์. จะไม่ตกนรกหมั่นทำความดี ไม่เคยรู้เกี่ยวกับจิตอะไรแบบนี้เลยค่ะ เหมือนได้ทราบในอีกแง่มุมนึง แล้วก็พยายามที่จะศึกษาฟังธรรมเรื่อยๆ ตอนนี้ ทราบพอคร่าวๆ ว่าต้องหมั่นเจริญภาวนาคือมีสติ อยู่กับตนเอง คือหลักธรรมก็อ่านก็ฟังที่พระอาจารย์ต่างๆแต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจค่ะ ในยูทูป เคยไปปฏิบัติธรรมเจริญสติแบบเคลื่อนไหว แล้วก็กลับมาด้วยความกลัวค่ะ ทุกข์มากๆ. คือมีความคิดเต็มหัวไปหมด มีความคิดพิเรนทร์ๆ. ทั้งลบหลู่สารพัดแบบบาปมาก. หลายคนคงเข้าใจนะคะ


ทั้งพยายามเถียงกับตนเอง คือมันตีกันไปหมด ยิ่งพยายามห้ามมันยิ่งมา แล้วก็สับสนว่าฉันเองหรือที่คิด (แต่ที่มั่นใจมากๆคือให้ลงมือกระทำนี่ไม่กระทำแน่นอนค่ะ) คือกลัวมากค่ะ ถึงกับร้องไห้ กลัวว่าจะต้องตกนรก กลัวว่าจะดูเป็นคนจิตใจชั่วช้าแบบไม่มีทางเข้าถึงพระธรรม. แล้วทีกลัวคือตอนแรกฟังธรรมกับพระอาจารย์ท่านหนึ่ง(ท่านเป็นบุคคลที่ทำให้เราได้รู้ได้เห็นธรรมมะในมุมนี้ ท่านมีพระคุณมากจริงๆ ถ้าไม่มีท่านคงไม่ได้รู้อะไรแนวนี้ )แล้วเกิดกลัวคำตอบจากท่านกลัวท่านจะเห็นว่าเราบาปหนา กลัวว่าจะรับคำตอบหากเป็นคำตอบที่ทำให้ใจเปนทุกข์ เลยกลัวท่านไม่กล้าไปอยู่ไกล้กลัวบาปงี้ค่ัเลยมีความคิดว่าอย่างน้อยหากไม่สามารถเห็นธรรมได้ก็อยากพาคนในครอบครัวไปเผื่อเขาจะสามารถเห็นได้เงี้ย อาจจะทำบุญส่งเสริมพุทธศาสนาหากทำความเพียรไม่ได้


แต่ยังไงก็ไม่อยากห่างไกลพุทธศาสนาค่ะ กลัวมาก แล้วก็ได้หาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตเกี่ยวกับมิจฉาทิฐิ ก็กลัวว่าตัวเองจะเคยทำไรไว้กลัวว่าตัวเองจะเข้าข่าย แล้วก็ลองปล่อยให้มันคิดไปโดยคิดว่าคนอื่นเขาก็เป็นแบบเรามันไม่ผิดหรอก ก็มีความสุขสักช่วงหนึ่ง ตอนนี้กลัวอีกแล้วค่ะ คือบางทีปล่อยมันคิดไปคิดไป เราก็คิดปลอบใจตัวเองว่า เราไม่ได้คิด เราไม่ผิดๆ คือถ้าเลือกได้คงไม่เลือกที่จะคิดแน่ๆค่ะจะเลือกคิดแต่สิ่งดีๆ ตอนนีคือรักษาศีล5ค่ะ คือไม่ปล่อยให้ตัวเองผิดศีล พยายามรักษาแต่เรื่องข้อ4คือมีการพูดคำหยาบกับเพื่อนเช่นกูคือพูดมานานอ่ะค่ะ😔😔 จะพยายามลดอยู่คือมันไม่คุ้นค่ะ พยายามรู้สึกตัวตลอดค่ัแต่จะมีเรื่องทุกข์ คือเรื่องกลัวว่าจะปฏิบัติผิดค่ะพยายามลองทีพระท่านบอกให้ทำทุกอย่างค่ะสวดมนต์ขอขมาพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ รักษาศีล จะพยายามทำต่อไปแต่รู้สึกว่าเหมือนมีความคิดตลอดเวลาคือก่อนไปปฏิบัติธรรมฝันบ้างไม่ฝันบ้างแต่หลังจากปฏิบัติธรรมฝันทุกวันเลย เลยคิดว่าสงสัยเราฝึกคิดแน่เลย TT พยายามจะลดค่ะ คือกลัวบาปมากจริงๆกลัวตกนรกจริงๆ คือหลักๆที่ปฏิบัติธรรมเพราะความกลัวค่ะ แล้วแยกไม่ออกด้วยว่าความคิดแย่ๆนี่ตกลงเราคิดหรือไม่แล้วจะเอาออกอย่างไร มิจฉาทิฐินี่ตัดอย่างไรแก้อย่างไร ตอนนี้เหมือนจะเป็นบ้าเลยค่ะ เลือกที่จะฟังธรรมสำหรับธรรมที่ให้ใจสบายคือเข้าข้างตนเองอ่ะค่ะ คือไปปรึกษาแม่จนแม่ห้ามให้ไปวัด. แต่ไม่เลิกค่ะ เพราะเชื่อว่านี่แหล่ะเรื่องจริง ไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากทางนี้(ธรรมมะ) ยังอยากอยู่ในพระพุทธศาสนาต่อไป ขอความกรุณาผู้รู้ด้วยนะคะ ช่วยชี้แนวทางให้ที 🙏🏻🙏🏻 ทุกข์มาก (หากพิมพ์ขาดตกบ่งพร่องอ่านแล้วเยอะหรือ งง หรือใช้สรรพนามผิดขออภัยด้วยค่ะ ) ช่วงนี้ก็ลดการดูหนังไปเลยค่ะ มุ่งแต่ฟังธรรมะเพื่อความสบายใจและก็ตั้งใจจะทำทานบ่อยๆ😭😭😭
ปัญหาระหว่างการปฏิบัติธรรมของดิฉัน