สวัสดีครับ ผมขอแชร์ประสบการณ์ชีวิตของผมเอง เพื่อเป็นกำลังใจเพื่อนๆ น้องๆ
ที่กำลังท้อแท้ และหมดหวัง กับการ "เรียนไม่จบ"
ผมทราบเสมอครับ ชีวิตคนเราเหมือนว่ายน้ำในทะเล อาชีพในอนาคตคือ "เกาะ"
การเรียนของเราคือการว่ายน้ำ ว่ายเพื่อไปยังเกาะเป้าหมาย แต่จะมีสักกี่คนที่ไปถึง
จะมีสักกี่คนที่รู้ตัวว่าต้องไปเกาะไหน แน่นอนครับว่า ยิ่งรู้เร็วยิ่งดี
ตัวผมเองนั้นเลือกสายงาน IT ตั้งแต่ ป.4 (บังเอิญเจอใบงาน เรื่อง"อนาคตของฉัน")
จนกระทั่งจบ ม.3 ผมมีโอกาสเรียนต่อ ม.ปลาย สายวิทย์ ที่โรงเรียนเดิม
แต่ผมเลือกที่จะเรียน ปวช.(คอมพิวเตอร์ธุรกิจ) เพราะ ผมไม่เห็นความจำเป็นในการเรียนวิชา ม.ปลาย
ไม่คิดว่ามันจะได้ใช้ในชีวิตจริง
ทำให้ผมได้เริ่มเขียนโปรแกรมแรก ตอน ปวช.1 อายุ 15
ขณะที่เด็ก ม.ปลายอายุเท่ากัน กำลังนั่งท่องตารางธาตุ ตัวผมเริ่มฝึกงานตามสถานประกอบการ
จบ ปวช. 3 ผมต่อ ปวส. อีก 2 ปี พอจบ
ผมก็ต่อ ป.ตรี(วิทยาการคอมพิวเตอร์) หลักสูตรต่อเนื่อง อีก 2 ปี(สูงสุด 4 ปี)
ผมเรียนไป 4 ปีเต็ม แต่เรียนไม่จบ แต่ระหว่างเรียนผมทำงานไปด้วยเกือบจะตลอด
ทำให้ผมมีประสปการณ์มากกว่าคนอายุเท่ากัน
ตั้งแต่ผมเรียน(ไม่)จบ ผมเริ่มออกหางาน Full time เริ่มต้นที่ (12,000 ประมาณปี 2012)
แน่นอนครับ ผมก็ต้องทำงานสาย Programming อยู่แล้ว
ขอสรุปง่ายๆว่า ผมไม่เคยได้เงินเดือนต่ำกว่าคนจบ ป.ตรี ในสถานประกอบการเดียวกัน/ตำแหน่งเดียวกัน/อายุงานพอๆกัน
ผมเปลี่ยนงานมา 3 ครั้ง
จาก 12k เป็น 13k
จาก 13k เป็น 15k
จาก 15k ผ่านไป 1 ปี กลายเป็น 23k และ 30 k ตามลำดับ
ปัจจุบัน อายุ 26 ผมได้เริ่มทำงานในองค์การระหว่างประเทศ
ตำแหน่ง Software Developer (เงินเดือน 61k)
ที่นี่ไม่ Require วุฒิการศึกษา แต่ Require ประสบการณ์ 4 ปี
ผมจึงได้งานนี้ เพราะประสบการณ์ล้วนๆ
อย่าท้อแท้ อย่าดูถูกตัวเอง
เรียนไม่จบ อาจไม่ใช่เพราะไม่เก่ง อาจไม่ใช่เพราะไร้ความสามารถ
ความรู้/ความสามารถ ประสบการณ์สำคัญกว่าปริญญา
ที่สำคัญ โอกาสที่จะก้าวหน้ามันมีเสมอ
แชร์ประสบการณ์ชีวิต ของมนุษย์เงินเดือนที่เรียนไม่จบปริญญา
ที่กำลังท้อแท้ และหมดหวัง กับการ "เรียนไม่จบ"
ผมทราบเสมอครับ ชีวิตคนเราเหมือนว่ายน้ำในทะเล อาชีพในอนาคตคือ "เกาะ"
การเรียนของเราคือการว่ายน้ำ ว่ายเพื่อไปยังเกาะเป้าหมาย แต่จะมีสักกี่คนที่ไปถึง
จะมีสักกี่คนที่รู้ตัวว่าต้องไปเกาะไหน แน่นอนครับว่า ยิ่งรู้เร็วยิ่งดี
ตัวผมเองนั้นเลือกสายงาน IT ตั้งแต่ ป.4 (บังเอิญเจอใบงาน เรื่อง"อนาคตของฉัน")
จนกระทั่งจบ ม.3 ผมมีโอกาสเรียนต่อ ม.ปลาย สายวิทย์ ที่โรงเรียนเดิม
แต่ผมเลือกที่จะเรียน ปวช.(คอมพิวเตอร์ธุรกิจ) เพราะ ผมไม่เห็นความจำเป็นในการเรียนวิชา ม.ปลาย
ไม่คิดว่ามันจะได้ใช้ในชีวิตจริง
ทำให้ผมได้เริ่มเขียนโปรแกรมแรก ตอน ปวช.1 อายุ 15
ขณะที่เด็ก ม.ปลายอายุเท่ากัน กำลังนั่งท่องตารางธาตุ ตัวผมเริ่มฝึกงานตามสถานประกอบการ
จบ ปวช. 3 ผมต่อ ปวส. อีก 2 ปี พอจบ
ผมก็ต่อ ป.ตรี(วิทยาการคอมพิวเตอร์) หลักสูตรต่อเนื่อง อีก 2 ปี(สูงสุด 4 ปี)
ผมเรียนไป 4 ปีเต็ม แต่เรียนไม่จบ แต่ระหว่างเรียนผมทำงานไปด้วยเกือบจะตลอด
ทำให้ผมมีประสปการณ์มากกว่าคนอายุเท่ากัน
ตั้งแต่ผมเรียน(ไม่)จบ ผมเริ่มออกหางาน Full time เริ่มต้นที่ (12,000 ประมาณปี 2012)
แน่นอนครับ ผมก็ต้องทำงานสาย Programming อยู่แล้ว
ขอสรุปง่ายๆว่า ผมไม่เคยได้เงินเดือนต่ำกว่าคนจบ ป.ตรี ในสถานประกอบการเดียวกัน/ตำแหน่งเดียวกัน/อายุงานพอๆกัน
ผมเปลี่ยนงานมา 3 ครั้ง
จาก 12k เป็น 13k
จาก 13k เป็น 15k
จาก 15k ผ่านไป 1 ปี กลายเป็น 23k และ 30 k ตามลำดับ
ปัจจุบัน อายุ 26 ผมได้เริ่มทำงานในองค์การระหว่างประเทศ
ตำแหน่ง Software Developer (เงินเดือน 61k)
ที่นี่ไม่ Require วุฒิการศึกษา แต่ Require ประสบการณ์ 4 ปี
ผมจึงได้งานนี้ เพราะประสบการณ์ล้วนๆ
อย่าท้อแท้ อย่าดูถูกตัวเอง
เรียนไม่จบ อาจไม่ใช่เพราะไม่เก่ง อาจไม่ใช่เพราะไร้ความสามารถ
ความรู้/ความสามารถ ประสบการณ์สำคัญกว่าปริญญา
ที่สำคัญ โอกาสที่จะก้าวหน้ามันมีเสมอ