เมื่อหลายวันก่อน
“อยากเจอเพื่อนว่ะ พวกเราไปเที่ยวกันไม๊ 3 – 4 ม.ค. นี้ พวกเมิงหยุดงานกันรึป่าว” เพื่อนสาวนางหนึ่งเปิดประเด็นในกรุ๊ปไลน์ ที่ใช้ชื่อกรุ๊ปว่า
“The Gang” กลุ่มเพื่อนที่เคยทำงานด้วยกัน แต่ปัจจุบันแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง
“เหยินมันบอกกรูว่ามันหยุดเสาร์-อาทิตย์อ่ะ แล้วเมิงอ่ะแหมบ หยุดไม๊?” (หืม...ฉายาแต่ละคนไม่ต้องจินตนาการถึงหน้าตากันเลยทีเดียวเชียว) “ไปเที่ยวกันเหอะ อยากเจอว่ะ เราไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานละนะ“ เพื่อนสาวนางนั้น ยังคงถามต่อ
“เออ... กรูก็หยุด เอาดิ ไปไหนกันดี เราไม่ได้เที่ยวด้วยกันนานมากกกกแล้วจริง ๆ” เพื่อนในกลุ่มส่วนใหญ่ จึงเห็นพ้องต้องกัน ว่าเราไปเที่ยวกันเถอะ ที่ไหนดีที่ไม่ไกลมากเจอกันคนละครึ่งทางระหว่างพวกเราที่อยู่ กทม. กับคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งที่จะมาจากสุรินทร์ คำว่าระหว่างทาง กรุงเทพ-สุรินทร์ ก็คงไม่มีอะไรที่จะดีไปกว่า การไปนอนกางเต้นท์ที่ “เขาใหญ่”
เมื่อกำหนดเป้าหมายที่แน่นอนได้แล้ว วันหยุดก็ตรงกันหมดแล้ว ช่วงนั้นลั๊ลล๊ามาก เราจะได้เที่ยวด้วยกันแล้วเว้ย จะเจอเพื่อนแบบเกือบครบ Gang แล้ว เราจะได้เจอกัน เราจะได้เมาท์มอยส์กัน เย้ เย้…
แต่.... เพราะเราทำงาน(ด้าน)บริการวันหยุดของเราก็ไม่เหมือนชาวบ้านเขา ปีใหม่สำหรับเราคือวันทำงานวันหนึ่งเท่านั้นเอง จนทำให้เราลืมกันไปว่า ช่วงนั้นมันคือ Long weekend เราลืมไปว่า ช่วงนั้นมันคือ ซุปเปอร์ไฮซีซั่นของที่เที่ยวทุกที่ สำหรับเราแล้ว วันที่ 3 – 4 มกราคม มันคือการหยุด เสาร์-อาทิตย์ปกติ แต่สำหรับคนอื่นเขา มันคือวันหยุดยาวที่เริ่มหยุดกันตั้งแต่ก่อนปีใหม่
มาลองนึกภาพถนน รถขาเข้ากรุงเทพในวันที่พวกเรากลับคงจะติดแบบสุด ๆ
แล้วยิ่งมามี ข่าวช้างป่าเขาใหญ่เครียด พังรถนักท่องเที่ยวอีก
“The gang” เริ่มลงความเห็น 'เลื่อนทริปกันเหอะ กรูว่ามันไม่ชิลเหมือนที่พวกเราคิดแล้วหล่ะ' ลงความเห็นกันได้ดังนั้น ทริปเขาใหญ่ของพวกเราจึงต้อง “ล่ม”
มาล่มเอาเกือบจะนาทีสุดท้าย ล่มตอนที่คุณแฟนแบกเป้ หอบเต้นท์ หอบถุงนอน ออกจากบ้านมาแล้ว ส่วนตัวเราเองก็อยากเที่ยวมากกก ร่างกายและจิตใจพร้อมเที่ยวเต็มที่ หลังจากที่นั่งดูรูปคนอื่นเขาไปเที่ยวปีใหม่ นั่งกดไลค์รูปจนมือจะหงิก (น่าจะมีปุ่มอิจฉาให้กดมั้งนะ) เราก็อยากจะไปเที่ยวบ้าง และเมื่อคุณแฟนก็เตรียมพร้อมมาขนาดนี้ เรา 2 คน รู้แค่ว่าเราต้องไป เครื่องติดแล้วต้องเดินหน้า เราต้องเที่ยว แต่ที่ไหนดีละ….
ฉุกละหุกทริป ของ 2 คน ไปเที่ยวกัน 2 วัน 1 คืน กับเงิน 1,000 จึงได้เริ่มขึ้น ณ.... บัดนั้น
[CR] บันทึกเดินทาง ของคน 2 คน กับเงิน 1,000 ไป ดูพระอาทิตย์ตกกันที่ "ป้อมปี่"
“อยากเจอเพื่อนว่ะ พวกเราไปเที่ยวกันไม๊ 3 – 4 ม.ค. นี้ พวกเมิงหยุดงานกันรึป่าว” เพื่อนสาวนางหนึ่งเปิดประเด็นในกรุ๊ปไลน์ ที่ใช้ชื่อกรุ๊ปว่า “The Gang” กลุ่มเพื่อนที่เคยทำงานด้วยกัน แต่ปัจจุบันแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง
“เหยินมันบอกกรูว่ามันหยุดเสาร์-อาทิตย์อ่ะ แล้วเมิงอ่ะแหมบ หยุดไม๊?” (หืม...ฉายาแต่ละคนไม่ต้องจินตนาการถึงหน้าตากันเลยทีเดียวเชียว) “ไปเที่ยวกันเหอะ อยากเจอว่ะ เราไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานละนะ“ เพื่อนสาวนางนั้น ยังคงถามต่อ
“เออ... กรูก็หยุด เอาดิ ไปไหนกันดี เราไม่ได้เที่ยวด้วยกันนานมากกกกแล้วจริง ๆ” เพื่อนในกลุ่มส่วนใหญ่ จึงเห็นพ้องต้องกัน ว่าเราไปเที่ยวกันเถอะ ที่ไหนดีที่ไม่ไกลมากเจอกันคนละครึ่งทางระหว่างพวกเราที่อยู่ กทม. กับคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งที่จะมาจากสุรินทร์ คำว่าระหว่างทาง กรุงเทพ-สุรินทร์ ก็คงไม่มีอะไรที่จะดีไปกว่า การไปนอนกางเต้นท์ที่ “เขาใหญ่”
เมื่อกำหนดเป้าหมายที่แน่นอนได้แล้ว วันหยุดก็ตรงกันหมดแล้ว ช่วงนั้นลั๊ลล๊ามาก เราจะได้เที่ยวด้วยกันแล้วเว้ย จะเจอเพื่อนแบบเกือบครบ Gang แล้ว เราจะได้เจอกัน เราจะได้เมาท์มอยส์กัน เย้ เย้…
แต่.... เพราะเราทำงาน(ด้าน)บริการวันหยุดของเราก็ไม่เหมือนชาวบ้านเขา ปีใหม่สำหรับเราคือวันทำงานวันหนึ่งเท่านั้นเอง จนทำให้เราลืมกันไปว่า ช่วงนั้นมันคือ Long weekend เราลืมไปว่า ช่วงนั้นมันคือ ซุปเปอร์ไฮซีซั่นของที่เที่ยวทุกที่ สำหรับเราแล้ว วันที่ 3 – 4 มกราคม มันคือการหยุด เสาร์-อาทิตย์ปกติ แต่สำหรับคนอื่นเขา มันคือวันหยุดยาวที่เริ่มหยุดกันตั้งแต่ก่อนปีใหม่
มาลองนึกภาพถนน รถขาเข้ากรุงเทพในวันที่พวกเรากลับคงจะติดแบบสุด ๆ
ฉุกละหุกทริป ของ 2 คน ไปเที่ยวกัน 2 วัน 1 คืน กับเงิน 1,000 จึงได้เริ่มขึ้น ณ.... บัดนั้น
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น