[CR] 1วันกับกล้อง1ตัวในเมืองหลวงที่ไม่ได้ตั้งใจ ได้อะไรกลับมาบ้าง มาดูกัน

กระทู้รีวิว

ทริปถ่ายรูป กล้อง Nikon ภาพถ่าย ภาพถ่ายทิวทัศน์ ภาพถ่ายบุคคล

                  สวัสดีครับเพื่อนๆชาวพันทิป ผม เอส เจ้าของกระทู้ http://pantip.com/topic/32955697 ยังจำกันได้มั้ยเอ๋ย คราวที่แล้วผมพกกล้องออกไปบนBTSโดยตั้งใจ แต่คราวนี้ผมไม่ได้ตั้งใจเลย จากนั่งรถไปกินข้าวกับเพื่อนแถวดอนเมือง แต่จู่ๆไม่รู้อะไรดึงดูดให้เข้าไปถึงสาทรสะงั้น แล้วแน่นอนผมเป็นคนที่พกกล้องDSLRติดตัวไว้ตลอดอยู่แล้ว ไม่พลาดแน่ครับที่จะเก็บเรื่องราวดีๆกลับมาฝากกัน มาครับ เรามาเริ่มกันเลย



             ช่วงนี้เป็นช่วงสอบของผมครับ แล้วนิสัยของผมเป็นคนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือเลย (ผมเรียนอยู่ คณะเทคโนโลยีสารสนเทศ ครับ) และยิ่งเป็นหนังสือที่เกี่ยวกับ ITเนี่ย ผมยิ่งเบื่อเลย แต่อย่าเข้าใจผิดนะครับ เป็นเพราะผมอยู่กับมันมาตลอด ในบางทีผมเลยอยากออกห่างจากมันบ้างแล้วทำสิ่งที่รัก   แล้ววันนั้นครับ เวลา 9.00 เพื่อนผมโทรมาแล้วชวนออกไปนั่งรถเล่นแล้วหาข้าวกินกัน ผมเลยรีบตอบตกลงทันทีแต่ไม่ลืมที่จะเอาเจ้า D7000 คู่หู พร้อมเลนส์ AF-S DX NIKKOR 35mm f/1.8G ออกไปอีกเช่นเคย   เริ่มด้วยผมอยู่บางกะปิ ผมก็เลยถามเพื่อนว่าจะไปกินอะไรที่ไหนดี แต่หาข้อสรุปกันไม่ได้เลย ก็เลยนั่งรถตู้ไปเรื่อยๆอยากลงไหนค่อยลง แล้วผลก็ออกมาว่า ผมไปลงที่ร้านเจ้เล้งดอนเมือง ก็เลยแวะกินข้าวกันเพราะหิวมากแล้ว

เพื่อนผมจึงคิดได้ว่า เข้าเมืองมั้ย?? ไหนๆก็มีกล้องแล้วจะไดเก็บภาพเล่นกันอีก ก็เลยตกลงนั่งรถเมย์เข้าเมืองกันโดยที่ไม่ได้คิดเลยว่าจะไปที่ไหนของด้านในเมือง (แลดูว่างแฮ่ะ)

หลังจากนั่งรถมาเรื่อยๆด้วยความน่าเบื่อและรถติดก็ปาไป 14.00 เลยตกลงกันว่าลงเถอะ รถก็ติดนั่งไปก็เบื่อ ในขณะนั้นผมอยู่แถวสีลม ผมเลยบอกกับเพื่อนว่า เห้ย! อยากไปสาทรวะ อยากไปเห็นตึกร้าง (ต้องบอกว่าตึกนี้ผมโครตอยากขึ้น และกำลังรวมตัวตากล้องและนางแบบเพื่อขึ้นไป แต่เกิดข่าวสะก่อน อดเลย) เราสองคนจึงตกลงว่าไปก็ไปเดินแป๊บเดียวชิวๆ

และในที่สุดผมก็มาถึง โอ้วววว ช่างเป็นตึกที่มีแรงดึงดูดต่อช่างภาพสาย Extreme แบบเรายิ่งนัก อยากขึ้นไปใจจะขาด (จะบอกว่ายืนมองตึกด้วยความอยากอยู่ครึ่งชั่วโมง T^T จะขึ้น หนูจะขึ้นนนนนนนน)

แต่ก็นะ ได้แต่เพียงทำใจ T^T เพื่อนเลยชวนไปสถานีดับเพลิงบางรักมั้ยล่ะ มันดูร้างๆเก่าๆ น่าจะสนุก พอได้ยินแบบนั้นผมเลยคิดภาพในหัวออกเลยผมจะถ่ายให้มันดูน่ากลัว ให้มันดูหลอนๆเหมือนบ้านผีสิงไปเลย (ต้องบอกว่าทีนี้ผมก็ไม่เคยมาอีกเช่นกัน เห็นแต่คนอื่นมาถ่ายกัน) พอคิดได้ดังนั้น ม่ะ เปิด GPS แล้วไปกันเลย ขณะที่เดิน ผมก็เก็บภาพอิริยาบถการใช้ชีวิตของชาวบ้าน,คนทั่วไป,และพ่อค้าแม่ค้าไปเรื่อยๆเพลินๆ

แล้วในขณะที่กำลังเดิน ผมก็รู้สึกแปลกๆกับเพื่อน ทำไมมันมาเดินวนไปวนมา แล้วผมก็จับได้ว่า มันหลง!!!! พระเจ้า!! มันหลงแล้วเนียนไม่บอกเรา แหมม ก็ว่าอยู่ทำไมวนไปวนมาหลายรอบจัง ผมเลยเดินไปถามคุณลุงขับรถสองแถวอยู่บริเวณนั้นว่ามันไปยังไง

แต่พอรู้ตำแหน่งที่แน่นอนปุป มองเวลาปั๊ป เราสองคนมองหน้ากันแล้วพูดเต็มปากเลยว่า "กลับ!!" ฮ่าๆๆๆ ไกลเกิ๊น ตังก็ไม่มีขี้เกียจเดินแล้วด้วย คิดได้ดังนั้น เราเลยซื้อตั๋วเรือตรงนั้น แล้วกลับเลย

และในขณะที่ผมกำลังยืนถ่ายรูปเล่นบนเรืออยู่นั้นเอง เห้ย!!!!! นั้นไง สถานีดับเพลิงบางรัก!! เห้ย ลงๆๆๆๆๆๆๆ และโชคดีมาก มันถึงท่าเรือพอดี ผมและเพื่อนรีบโดดลงเรือทันทีเลย แต่สิ่งที่ตกใจต่อมาคือ โอ้วว ท่าเรือสวยแฮ่ะแต่งได้วินเทจสุดๆเลย

และหลังจากนั้น เราก็เดินไปเรื่อยๆ และถามทางคุณลุงคุณป้าไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็ถึงทางเข้าแล้ว แต่โอ้ววว รอยแตกของกำแพง มันเก่ามาก ชอบๆๆๆๆ ขอถ่ายเก็บเอาไว้หน่อยแล้วกัน และเราก็เดินต่อเข้าไปเรื่อยๆ

ถึงแล้ววววว สถานีดับพะ!!! พะ พะ เพลิงงงงงง เห้ยยยยยยยยย อะไรเนี่ย คนเต็มไปหมดเลย!! เย้ยที่มันสถานที่มีคนอยู่นี้นา โอ้ยยยเซงเลย แบบนี้ก็อดทำภาพหลอนๆแบบที่คิดเอาไว้สิ T^T แต่เอาวะ ชั่งมันเนียนเอาละกัน

มะ! เริ่มกันเลย สร้างภาพหลอนนนนนนน

แอ่ะ!! หน้าต่าง เพื่อน! เพื่อนยืนตรงหน้าต่าง

อ๊าาาา เหนื่อยจัง ทั้งร้อนทั้งเหนื่อย ขอยืนชมพระอาทิตย์ตกหน่อยดีกว่าไหนก็มาถึงแล้ว อื๊มมมม ถือโอกาสทำภาพเบลอด้วยเลยดีกว่าว่างๆ

น้ำเนี่ย.. ดีจังเลยน๊าา ทั้งจริงใจ ทั้งใส มองแล้วดูเหมือนมันจะไม่โกหกเราเลย ไม่เหมือนกับคนบางคน ทั้งโกหกทั้งทำร้ายเรา เฮ้ออออ

อ่ะ มืดแล้ว ได้เวลากลับกันซักที แต่จะให้นั่งเรือกลับก็น่าเบื่อแถมช้าอีกตางหาก เดินไปขึ้น BTS กลับบ้านดีกว่า เฮ้ออออ สุดท้ายก็ต้องเดินกลับไปท่าเรือเดิม ที่เดินที่ขึ้นก่อนหน้าเนี๊ยยย เฮ้ออไกลโครต

แต่พวกเราก็เดินกันชิวๆจนถึงครับ ผมก็เลยนึกถึงกระทู้ที่แล้วเห็นหลายๆคนชอบ ผมก็เลยขอเก็บอิริยาบถใหม่ๆจากที่เดิมๆในจุดใหม่ๆมาให้ชมกันอีก ไม่รู้จะเบื่อกันรึยัง แถมผมยังแอบเก็บอิริยาบถใหม่ๆที่ผมเชื่อว่าหลายๆคนคงไม่เคยเห็นมาด้วย มาดูกันยาวๆเลยดีกว่าครับ ผมจะปล่อยให้ภาพอิริยาบถมันทำงานของมันเอง

ภาพนี้ครับ ผมขออธิบายหน่อย เนื่องจากผมเป็นคนตัวสูง2เมตร เพราะฉะนั้นภาพนี้มันเลยได้มาเพราะความสูงครับเพียงแค่ยกกล้องขึ้นเหนือหัวนิดน่อยก็ถ่ายได้สบายแล้ว

และในที่สุด ก็กลับมาถึง สถานีหัวหมาก อ๊าาาาา ฝ่าลำสาลีอีกซักรอบก็ถึงบ้านแล้ว

และทั้งหมดนี้คือการเดินทางแบบไม่ได้คิดและเตรียมตัวของผม ผมเลยได้สิ่งเหล่านี้มาโดยไม่ได้ตั้งใจ

ปล. ถ้าชอบผลงานของผมก็ลองเข้ามาที่ Facebook ของผมได้นะครับ

มีอีกหลายอย่างที่ไม่ได้นำมาแสดงในนี้อีกมากมายเลย
https://www.facebook.com/heavyarm.motochika
หรือ https://www.facebook.com/pages/Tea-Studio/615096571835124

วาจาใดไม่สุภาพกราบขออภัย อาจมีพิมพ์ผิดหรือตกหล่นใดๆไปบ้างขออภัยและติชมได้ครับยินดีแก้ไขเสมอ สวัสดีครับ