เย้!!! กว่าจะได้มารีวิวต่อ ตั้งอาทิตย์นึง (แล้วเมื่อไหร่เธอจะรีวิวจบทริปเนี่ย ><)
ความเดิมตอนที่แล้ว
ตอนที่ 1 Let's pack and GO!
http://pantip.com/topic/32037342
จากการเตรียมตัวก่อนเที่ยวในตอนที่แล้ว สำหรับตอนนี้ เราจะเริ่มเปิดโปง เอ้ย..เปิดตาเยือนกรุงโรมกันแล้วค่ะ ^^
แต่...อุปสรรคสำหรับนักเดินทางย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
จากแผนการเดินทางของเรา เราจะออกจากประเทศไทยตอนกลางดึกคืนวันที่ 15 เม.ย. ค่ะ แล้วก็ถึงสนามบิน Fiumicino airport (FCO) เช้าวันที่ 16 (เวลาที่อิตาลีนะคะ)
ด้วยความตื่นเต้น เราสองคนไปถึงสนามบินค่อนข้างเร็ว ก็ check-in ปกติ แต่พอได้รับ boarding pass ก็เห็นแล้วว่าไม่มี gate บอกไว้ แต่ก็คิดเอาว่าคงเพราะ check in เร็ว
เราสองคนก็ลัลล้า ผ่าน ตม. เข้าไปปกติค่ะ เดิน duty free กันไปรอบนึง (แบบว่าเดินผ่าน ๆ มาก ไม่อยากแวะนาน ความดันจะขึ้น เอ้ย..กิเลสค่ะที่จะขึ้นตั้งแต่ยังไม่ได้เดินทาง ส่วนความดันน่ะของสามีที่อกจะแตกเวลาเห็นภรรยาช๊อปปิ้ง ~>_<~)
เดินครบรอบก็กลับมาดู gate ที่บอร์ด ปรากฏว่า gate ก็ยังไม่ออก
ลาล่าเลยแอบเข้าข้างตัวเองว่าสวรรค์คงอยากให้เราสองคนไปเดินเล่น duty free อีกรอบ เผื่อคุณสามีที่รักจะเปลี่ยนใจซื้ออะไรให้ลาล่านิด ๆ หน่อย ๆ อิอิ
พอเดินครบอีกรอบ ก็มายืนจ้องหน้าบอร์ด แล้วก็เห็นเรื่องช๊อคโลกค่ะ
บอร์ดบอกว่าเครื่องของเราดีเลย์!!! แล้วก็ไม่ได้ดีเลย์แค่แป๊บเดียวนะคะ แต่ดีเลย์ 8 ชั่วโมง!!!!!! อุต๊ะ!!!!
วินาทีนั้น งง ๆ คิดว่าเรามองเลขผิดไปมั้ย เค้าหมายถึง 8 นาทีรึเปล่า จ้องบอร์ดเสร็จ กลับมาจ้องหน้าสามี จ้องหน้าสามีเสร็จกลับไปจ้องบอร์ด งง ๆ กันสองคน
พอมั่นใจว่าตัวเลขมันไม่ใช่ 8 นาทีแน่ ๆ คราวนี้ล่ะค่ะ ลาล่ากับโต๊ะโตะก็เดินหา ground staff ของการบินไทยอย่างด่วนค่ะ พอไปถึงเคาน์เตอร์ฯ เห็นฝรั่งมะรุมมะตุ้มหน้าเคาน์เตอร์เต็มค่ะ วินาทีรู้เลยว่าโชคร้ายมาเยือนละ 8 ชม. ชัวร์!!!
(ซื้อหวยทำไมไม่ถูกแบบนี้ แง้~~~~)
เราเข้าไปถามเหตุการณ์ พนักงานก็บอกว่าเครื่องเสีย ลำที่เราจะต้องไปเป็น B-747 ค่ะ แต่ว่าตอนนั้นเค้าไม่มีเครื่อง 747 จอดอยู่ ลำที่พวกเราต้องนั่งไปถ้าจำไม่ผิดจะออกมาจากมิวนิค แต่เครื่องเสียเลยออกมาจากมิวนิคไม่ได้ T___T
จะมาถึงอีกทีก็อีกแปด ชม. ข้างหน้า
พอได้ยินแบบนั้น บอกเลย โทษสวรรค์ โทษโชคชะตา โทษการบินไทย โทษทุกอย่างค่ะ!!! โทษแม้แต่ตัวเอง T^T
ซักพัก พอตั้งสติได้ เริ่มทำใจได้ ว่าก็แค่เสียเวลาไปวันนึง T_T คราวนี้ก็นั่งคิดกันค่ะ ว่าจะปรับแผนเที่ยวกันยังไง
ตอนนี้ก็เริ่มใจร่มแล้ว ไม่ได้โมโหแล้วที่เครื่องดีเลย์ เพราะเริ่มทำใจได้ว่ามันคือเหตุสุดวิสัย
แต่จะหงุดหงิดเรื่องของการประสานงานที่ค่อนข้างล่าช้า และทางบริษัทไม่ได้อธิบายสาเหตุให้ผู้โดยสารเข้าใจทั่วทุกคน
พนักงานที่มาดูแลไม่ยอมอธิบายอะไรเลย เนื่องจากพูดภาษาอังกฤษไม่คล่อง -_-“
พอมีคนถามสาเหตุ ก็บอกแต่ว่า no plane…no plane…(แถมเรายังได้ยินพนักงานบ่นอีกนะ ว่าอย่ามาถามช้าน ช้านพูดไม่เป็น แต่อันนี้เราไม่แน่ใจค่ะ ว่าเป็นพนักงานการบินไทย หรือการท่าฯ หรืออะไร) เราต้องไปถามเป็นภาษาไทย แล้วมาแปลให้ฝรั่งแถวนั้นอีกที อันนี้อยากให้การบินไทยปรับปรุงนิดนึงค่ะ
ส่วนเรื่องของการดูแล พวกเราก็ได้รับการดูแลให้ไปพักที่โรงแรมเรียบร้อยค่ะ ไม่ได้โดนลอยแพนะ ^^ แต่จะยุ่งยากนิดหน่อยตอนต้องผ่าน ตม. ออกมาอีกรอบง่ะ
กว่าจะผ่าน ตม. กว่าจะได้ห้อง (คิดดูสิ คน 3-400 ไปออกันที่ล๊อบบี้โรงแรมตอนเที่ยงคืนตีหนึ่ง มันก็วุ่นวายใช่เล่นนะคะ ><) เข้านอนก็ตีสองกว่าแล้ว พนักงานโรงแรมบอกว่ารถจะมารับเราตอนหกโมงเช้า
คืนนั้นเราก็นอนหลับแบบใจไม่ค่อยดี คิดเยอะอ่ะ พรุ่งนี้จะได้ไปมั้ย เครื่องจะได้ออกจริง ๆ รึเปล่า แล้วจะปรับแผนกันยังไง ฯลฯ
จากแผนเดิม พอเราไปถึงตอนเช้า ก็เอากระเป๋าไปเก็บ แล้วไปเที่ยว colosseum, roman forum palantine hill จากนั้นก็ไปเดินเล่น Campo di Fiore, Piazza Navona , Piazza del Popolo
แต่จากแผนใหม่ กว่าเราจะไปถึงโรมก็คงประมาณเกือบ ๆ บ่ายสามโมง กว่าจะถึงที่พักก็คงประมาณห้าโมง เราสองคนเลยตัดสินใจ หลังเอากระเป๋าไปเก็บแล้ว ก็จะไปโคลอสเซียม กับ roman forum แค่นั้น แล้วที่เหลือก็ไว้ไปเก็บตกกันวันถัดไป ได้แค่ไหนก็แค่นั้นอ่ะ
ฮือๆๆๆ ToT คิดแบบนี้เค้าก็จะร้องไห้อีกแล้วอ่ะ
คุณโต๊ะโตะก็ปลอบใจว่า ให้คิดในแง่ดีว่า อยู่ดี ๆ ก็ได้มาฮันนีมูนนอนพักโรงแรมสี่ดาวฟรีตั้งหนึ่งคืนนะ ถือเป็นฮันนีมูนรอบสอง แล้วพรุ่งนี้ค่อยไปฮันนีมูนรอบ 2.5 ที่อิตาลีต่อ
โอเคค่ะที่รัก...ผู้หญิงสวยต้องคิดบวก!!! แต่...สรุปคืนนั้นหลับไปทั้งน้ำตาตกในค่ะ T^T
[CR] ToToLaLA’s PIZZA CHOCOLATE Moon Trip in Italy and Switzerland Ep. 2 - First step in Rome
ความเดิมตอนที่แล้ว
ตอนที่ 1 Let's pack and GO! http://pantip.com/topic/32037342
จากการเตรียมตัวก่อนเที่ยวในตอนที่แล้ว สำหรับตอนนี้ เราจะเริ่มเปิดโปง เอ้ย..เปิดตาเยือนกรุงโรมกันแล้วค่ะ ^^
แต่...อุปสรรคสำหรับนักเดินทางย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
จากแผนการเดินทางของเรา เราจะออกจากประเทศไทยตอนกลางดึกคืนวันที่ 15 เม.ย. ค่ะ แล้วก็ถึงสนามบิน Fiumicino airport (FCO) เช้าวันที่ 16 (เวลาที่อิตาลีนะคะ)
ด้วยความตื่นเต้น เราสองคนไปถึงสนามบินค่อนข้างเร็ว ก็ check-in ปกติ แต่พอได้รับ boarding pass ก็เห็นแล้วว่าไม่มี gate บอกไว้ แต่ก็คิดเอาว่าคงเพราะ check in เร็ว
เราสองคนก็ลัลล้า ผ่าน ตม. เข้าไปปกติค่ะ เดิน duty free กันไปรอบนึง (แบบว่าเดินผ่าน ๆ มาก ไม่อยากแวะนาน ความดันจะขึ้น เอ้ย..กิเลสค่ะที่จะขึ้นตั้งแต่ยังไม่ได้เดินทาง ส่วนความดันน่ะของสามีที่อกจะแตกเวลาเห็นภรรยาช๊อปปิ้ง ~>_<~)
เดินครบรอบก็กลับมาดู gate ที่บอร์ด ปรากฏว่า gate ก็ยังไม่ออก
ลาล่าเลยแอบเข้าข้างตัวเองว่าสวรรค์คงอยากให้เราสองคนไปเดินเล่น duty free อีกรอบ เผื่อคุณสามีที่รักจะเปลี่ยนใจซื้ออะไรให้ลาล่านิด ๆ หน่อย ๆ อิอิ
พอเดินครบอีกรอบ ก็มายืนจ้องหน้าบอร์ด แล้วก็เห็นเรื่องช๊อคโลกค่ะ
บอร์ดบอกว่าเครื่องของเราดีเลย์!!! แล้วก็ไม่ได้ดีเลย์แค่แป๊บเดียวนะคะ แต่ดีเลย์ 8 ชั่วโมง!!!!!! อุต๊ะ!!!!
วินาทีนั้น งง ๆ คิดว่าเรามองเลขผิดไปมั้ย เค้าหมายถึง 8 นาทีรึเปล่า จ้องบอร์ดเสร็จ กลับมาจ้องหน้าสามี จ้องหน้าสามีเสร็จกลับไปจ้องบอร์ด งง ๆ กันสองคน
พอมั่นใจว่าตัวเลขมันไม่ใช่ 8 นาทีแน่ ๆ คราวนี้ล่ะค่ะ ลาล่ากับโต๊ะโตะก็เดินหา ground staff ของการบินไทยอย่างด่วนค่ะ พอไปถึงเคาน์เตอร์ฯ เห็นฝรั่งมะรุมมะตุ้มหน้าเคาน์เตอร์เต็มค่ะ วินาทีรู้เลยว่าโชคร้ายมาเยือนละ 8 ชม. ชัวร์!!!
(ซื้อหวยทำไมไม่ถูกแบบนี้ แง้~~~~)
เราเข้าไปถามเหตุการณ์ พนักงานก็บอกว่าเครื่องเสีย ลำที่เราจะต้องไปเป็น B-747 ค่ะ แต่ว่าตอนนั้นเค้าไม่มีเครื่อง 747 จอดอยู่ ลำที่พวกเราต้องนั่งไปถ้าจำไม่ผิดจะออกมาจากมิวนิค แต่เครื่องเสียเลยออกมาจากมิวนิคไม่ได้ T___T
จะมาถึงอีกทีก็อีกแปด ชม. ข้างหน้า
พอได้ยินแบบนั้น บอกเลย โทษสวรรค์ โทษโชคชะตา โทษการบินไทย โทษทุกอย่างค่ะ!!! โทษแม้แต่ตัวเอง T^T
ซักพัก พอตั้งสติได้ เริ่มทำใจได้ ว่าก็แค่เสียเวลาไปวันนึง T_T คราวนี้ก็นั่งคิดกันค่ะ ว่าจะปรับแผนเที่ยวกันยังไง
ตอนนี้ก็เริ่มใจร่มแล้ว ไม่ได้โมโหแล้วที่เครื่องดีเลย์ เพราะเริ่มทำใจได้ว่ามันคือเหตุสุดวิสัย
แต่จะหงุดหงิดเรื่องของการประสานงานที่ค่อนข้างล่าช้า และทางบริษัทไม่ได้อธิบายสาเหตุให้ผู้โดยสารเข้าใจทั่วทุกคน
พนักงานที่มาดูแลไม่ยอมอธิบายอะไรเลย เนื่องจากพูดภาษาอังกฤษไม่คล่อง -_-“
พอมีคนถามสาเหตุ ก็บอกแต่ว่า no plane…no plane…(แถมเรายังได้ยินพนักงานบ่นอีกนะ ว่าอย่ามาถามช้าน ช้านพูดไม่เป็น แต่อันนี้เราไม่แน่ใจค่ะ ว่าเป็นพนักงานการบินไทย หรือการท่าฯ หรืออะไร) เราต้องไปถามเป็นภาษาไทย แล้วมาแปลให้ฝรั่งแถวนั้นอีกที อันนี้อยากให้การบินไทยปรับปรุงนิดนึงค่ะ
ส่วนเรื่องของการดูแล พวกเราก็ได้รับการดูแลให้ไปพักที่โรงแรมเรียบร้อยค่ะ ไม่ได้โดนลอยแพนะ ^^ แต่จะยุ่งยากนิดหน่อยตอนต้องผ่าน ตม. ออกมาอีกรอบง่ะ
กว่าจะผ่าน ตม. กว่าจะได้ห้อง (คิดดูสิ คน 3-400 ไปออกันที่ล๊อบบี้โรงแรมตอนเที่ยงคืนตีหนึ่ง มันก็วุ่นวายใช่เล่นนะคะ ><) เข้านอนก็ตีสองกว่าแล้ว พนักงานโรงแรมบอกว่ารถจะมารับเราตอนหกโมงเช้า
คืนนั้นเราก็นอนหลับแบบใจไม่ค่อยดี คิดเยอะอ่ะ พรุ่งนี้จะได้ไปมั้ย เครื่องจะได้ออกจริง ๆ รึเปล่า แล้วจะปรับแผนกันยังไง ฯลฯ
จากแผนเดิม พอเราไปถึงตอนเช้า ก็เอากระเป๋าไปเก็บ แล้วไปเที่ยว colosseum, roman forum palantine hill จากนั้นก็ไปเดินเล่น Campo di Fiore, Piazza Navona , Piazza del Popolo
แต่จากแผนใหม่ กว่าเราจะไปถึงโรมก็คงประมาณเกือบ ๆ บ่ายสามโมง กว่าจะถึงที่พักก็คงประมาณห้าโมง เราสองคนเลยตัดสินใจ หลังเอากระเป๋าไปเก็บแล้ว ก็จะไปโคลอสเซียม กับ roman forum แค่นั้น แล้วที่เหลือก็ไว้ไปเก็บตกกันวันถัดไป ได้แค่ไหนก็แค่นั้นอ่ะ
ฮือๆๆๆ ToT คิดแบบนี้เค้าก็จะร้องไห้อีกแล้วอ่ะ
คุณโต๊ะโตะก็ปลอบใจว่า ให้คิดในแง่ดีว่า อยู่ดี ๆ ก็ได้มาฮันนีมูนนอนพักโรงแรมสี่ดาวฟรีตั้งหนึ่งคืนนะ ถือเป็นฮันนีมูนรอบสอง แล้วพรุ่งนี้ค่อยไปฮันนีมูนรอบ 2.5 ที่อิตาลีต่อ
โอเคค่ะที่รัก...ผู้หญิงสวยต้องคิดบวก!!! แต่...สรุปคืนนั้นหลับไปทั้งน้ำตาตกในค่ะ T^T