ซูโม่
ลีโอ
ซูโม่กับลีโอ เคยเป็นแมวที่เราเลี้ยงมาก่อน
และได้มอบให้พี่ธิน เจ้าของใหม่ไปดูแลเมื่อ 3-4 เดือนที่แล้ว
โดยซูโม่ไปอยู่ที่นั่นก่อนได้ประมาณ 1 อาทิตย์ แล้วลีโอก็ตามไป
ทั้งซูโม่และลีโอจำกันได้ ช่วงแรก ๆ ดูไม่มีปัญหาอะไร
ซูโม่กะดูจะรักน้อง ไม่แกล้งน้องเท่าไรนัก
ลีโอติดนิสัย รักสงบ ขี้ระแวง ชอบกินและนอนข้างบนจนติดเป็นนิสัย
เวลาทานก็ทานข้างบน ค่อนข้างตื่นคน จะลงมาเดินข้างล่างเวลาที่ไม่มีคนเท่านั้น
เนื่องจากบ้านพี่ธินเลี้ยงแมวเพศเมียอยู่ก่อนหน้านั้น 3 ตัวด้วยกัน
พอซูโม่ไปอยู่ก็เกิดอาการหวงตัวเมีย แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรน้องรุนแรงนัก
เมื่อปลายเดือนที่แล้ว พี่ธินก็เกรงว่าแมวจะมีปัญหา ก็เลยพาซูโม่กะลีโอไปทำหมัน
แต่แล้วเหตุก็เกิดในเช้าวันที่ 3 ต.ค. 56
เมื่อพี่ธินลงมาดูแมวตามปกติ แมวตัวอื่นอยู่ครบ แต่คราวนี้ไม่เจอลีโอ
มีร่องรอยการรต่อสู้ เลยคิดว่าลีโอน่าจะทะเลาะกะซูโม่รุนแรง
แล้วแหกประตูกรงหนีออกไป ซูโม่เองก็คงจะรู้ว่าน้องหายออกไป
มีอาการซึม ร้องหาลีโอ แล้วก็เดินตามหาน้องทุกซอกทุกมุม
พี่ธินแจ้งข้อมูลมาว่า
ลีโอน่าจะอยู่ในหมู่บ้านสรรพาวุธ...มีทางข้ามคลอง2ที่...ตรง ประตูระบายน้ำ...และด้านข้างกรม....
ส่วนประตูหน้า.ทางออก.ห่างเกือบ 800 เมตร คงจะ ผ่านออกไปได้ยาก...มีกำแพงสูง...และคลองน้ำกั้นอยู่
และยังมีพวกหมาแมวที่บ้านพักไม้เลี้ยงไว้อีกเยอะ...กั้นอยู่ กลัวแต่หมาจะรุมกัด...
อีกทั้งพี่ธินยังทำป้ายติดประกาศ ไปติดทั่วหมู่บ้านอีกทางหนึ่ง
ซึ่งตอนนั้น เราเองก็รู้สึกแย่เหมือนกันที่รับรู้ข่าวนี้ ไม่ได้โกรธพี่ธินเพราะรู้ว่า
พี่ธินเองก็ทุกข์ร้อนใจไม่ต่างจากเรา เพราะพี่เค้าก็รักแมว เราก็ไม่รู้จะทำยังไงในตอนนั้น
ก็มีพูดคุยกัน ตอนนั้นพี่ธินเองก็ต้องมาทำงาน ตอนเย็นก็กลับไปตามหาลีโอต่อ
ระหว่างที่พี่ธินมาทำงานจะมีพี่ ๆ น้อง ๆ ของพี่ธินติดตามหาตัวลีโออยู่ตลอด
แต่เราก็แอบคิดว่า เค้าน่าจะอยู่ในบ้าน อาจจะหลบตามซอกตามมุมต่าง ๆ
แต่ก็บอกพี่ธินว่า อย่าพึ่งหมดหวัง ระหว่างนั้น พี่ธินก็ส่งข้อมูลมาให้ดูเรื่อย ๆ
ดูจากรูปแล้วเป็นสถานที่โล่ง ๆ แต่พี่ธินบอกว่าด้านหลังเป็นป่ารก เราก็กลัวว่าจะมีตัวเงินตัวทอง
อาศัยอยู่ เกรงว่าลีโอจะเป็นอันตราย พี่ธินก็แจ้งว่า เดี๋ยววันเสาร์จะไปจัดการถางให้เตียน
ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่าขอให้หาลีโอเจอ อย่าให้เค้าเป็นอันตรายเลย
เรานึกอะไรไม่ออกก็เลยบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์เพื่อจะได้สบายใจขึ้น
จนวันที่ 4 ต.ค. 56
พี่ธินก็บอกว่าแมวที่บ้านตัวอื่น ๆ ก็ซึม
พอ เปิด ประตู...ก็วิ่งตามหาน้อง....ตามที่ต่างๆ...และไปนอนรอตรง ที่ลีโอนอนประจำ...เงียบเหงากันทั้งบ้าน
พี่ธินถามซูโม่ว่าน้องลีโอไปไหน..ลีโอ..ลีโอ...แล้วเขาก็มองหน้า..ก้มหน้า..เหมือนรู้สึกผิด...
พี่ธินก็ตามหาตลอด.และพี่ๆน้องๆ.เขาก็ช่วยตาม...ภาวนา ให้เขาปลอดภัย...มั่นใจว่าคงจะเจอ..เพราะเป็นพื้นที่ปิด
ที่นี่ก็จุดธูป..บอกกล่าวเจ้าที่เหมือนกัน
จนกระทั่ง 16:27
พี่ธินก็แจ้งข่าวมาทาง facebook ว่าเจอลีโอแล้ว
น้อง ที่บ้านพี่ธินส่งข่าวมาบอก ว่ามีคุณพี่ใจดี 2 คนตามหาจนเจอ คือพี่มิตรกับพี่ขาว
อ้อแล้วยังมีน้องแหนม (สุนัขที่บ้านพักของพี่ธิน) ไปช่วยตามหาด้วย
ลีโอ เขาหมอบหลบอยู่ใต้ฐาน..ของศาลเจ้าแม่ทับทิมเก่า
ดูอิดโรย..แต่ก็ไม่มาก...น่าจะตกใจหลงทาง หาทางกลับไม่ได้
นี่คือโฉมหน้าของน้องแหนม (สุนัขเพศเมีย) ฮีโร่ที่ช่วยติดตามหาลีโอ
ส่วนนี่คือซูโม่ แมวตัวแสบที่แกล้งน้องจนน้องหนีออกจากบ้าน
แต่เค้าก็สำนึกผิดที่ทำให้น้องหนีออกไป เค้าก็เดินร้องหาน้องตามซอกตามมุม
ของบ้านตลอดเวลาที่ลีโอหายไป โกรธไม่ลง
อยากบอกว่า อย่าหยุดพยายามนะคะ เราต้องให้ความหวังตัวเองอยู่เสมอค่ะ
ขอบคุณสำหรับการตามหา "ลีโอ" จนพบ
ซูโม่
ลีโอ
ซูโม่กับลีโอ เคยเป็นแมวที่เราเลี้ยงมาก่อน
และได้มอบให้พี่ธิน เจ้าของใหม่ไปดูแลเมื่อ 3-4 เดือนที่แล้ว
โดยซูโม่ไปอยู่ที่นั่นก่อนได้ประมาณ 1 อาทิตย์ แล้วลีโอก็ตามไป
ทั้งซูโม่และลีโอจำกันได้ ช่วงแรก ๆ ดูไม่มีปัญหาอะไร
ซูโม่กะดูจะรักน้อง ไม่แกล้งน้องเท่าไรนัก
ลีโอติดนิสัย รักสงบ ขี้ระแวง ชอบกินและนอนข้างบนจนติดเป็นนิสัย
เวลาทานก็ทานข้างบน ค่อนข้างตื่นคน จะลงมาเดินข้างล่างเวลาที่ไม่มีคนเท่านั้น
เนื่องจากบ้านพี่ธินเลี้ยงแมวเพศเมียอยู่ก่อนหน้านั้น 3 ตัวด้วยกัน
พอซูโม่ไปอยู่ก็เกิดอาการหวงตัวเมีย แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรน้องรุนแรงนัก
เมื่อปลายเดือนที่แล้ว พี่ธินก็เกรงว่าแมวจะมีปัญหา ก็เลยพาซูโม่กะลีโอไปทำหมัน
แต่แล้วเหตุก็เกิดในเช้าวันที่ 3 ต.ค. 56
เมื่อพี่ธินลงมาดูแมวตามปกติ แมวตัวอื่นอยู่ครบ แต่คราวนี้ไม่เจอลีโอ
มีร่องรอยการรต่อสู้ เลยคิดว่าลีโอน่าจะทะเลาะกะซูโม่รุนแรง
แล้วแหกประตูกรงหนีออกไป ซูโม่เองก็คงจะรู้ว่าน้องหายออกไป
มีอาการซึม ร้องหาลีโอ แล้วก็เดินตามหาน้องทุกซอกทุกมุม
พี่ธินแจ้งข้อมูลมาว่า
ลีโอน่าจะอยู่ในหมู่บ้านสรรพาวุธ...มีทางข้ามคลอง2ที่...ตรง ประตูระบายน้ำ...และด้านข้างกรม....
ส่วนประตูหน้า.ทางออก.ห่างเกือบ 800 เมตร คงจะ ผ่านออกไปได้ยาก...มีกำแพงสูง...และคลองน้ำกั้นอยู่
และยังมีพวกหมาแมวที่บ้านพักไม้เลี้ยงไว้อีกเยอะ...กั้นอยู่ กลัวแต่หมาจะรุมกัด...
อีกทั้งพี่ธินยังทำป้ายติดประกาศ ไปติดทั่วหมู่บ้านอีกทางหนึ่ง
ซึ่งตอนนั้น เราเองก็รู้สึกแย่เหมือนกันที่รับรู้ข่าวนี้ ไม่ได้โกรธพี่ธินเพราะรู้ว่า
พี่ธินเองก็ทุกข์ร้อนใจไม่ต่างจากเรา เพราะพี่เค้าก็รักแมว เราก็ไม่รู้จะทำยังไงในตอนนั้น
ก็มีพูดคุยกัน ตอนนั้นพี่ธินเองก็ต้องมาทำงาน ตอนเย็นก็กลับไปตามหาลีโอต่อ
ระหว่างที่พี่ธินมาทำงานจะมีพี่ ๆ น้อง ๆ ของพี่ธินติดตามหาตัวลีโออยู่ตลอด
แต่เราก็แอบคิดว่า เค้าน่าจะอยู่ในบ้าน อาจจะหลบตามซอกตามมุมต่าง ๆ
แต่ก็บอกพี่ธินว่า อย่าพึ่งหมดหวัง ระหว่างนั้น พี่ธินก็ส่งข้อมูลมาให้ดูเรื่อย ๆ
ดูจากรูปแล้วเป็นสถานที่โล่ง ๆ แต่พี่ธินบอกว่าด้านหลังเป็นป่ารก เราก็กลัวว่าจะมีตัวเงินตัวทอง
อาศัยอยู่ เกรงว่าลีโอจะเป็นอันตราย พี่ธินก็แจ้งว่า เดี๋ยววันเสาร์จะไปจัดการถางให้เตียน
ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่าขอให้หาลีโอเจอ อย่าให้เค้าเป็นอันตรายเลย
เรานึกอะไรไม่ออกก็เลยบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์เพื่อจะได้สบายใจขึ้น
จนวันที่ 4 ต.ค. 56
พี่ธินก็บอกว่าแมวที่บ้านตัวอื่น ๆ ก็ซึม
พอ เปิด ประตู...ก็วิ่งตามหาน้อง....ตามที่ต่างๆ...และไปนอนรอตรง ที่ลีโอนอนประจำ...เงียบเหงากันทั้งบ้าน
พี่ธินถามซูโม่ว่าน้องลีโอไปไหน..ลีโอ..ลีโอ...แล้วเขาก็มองหน้า..ก้มหน้า..เหมือนรู้สึกผิด...
พี่ธินก็ตามหาตลอด.และพี่ๆน้องๆ.เขาก็ช่วยตาม...ภาวนา ให้เขาปลอดภัย...มั่นใจว่าคงจะเจอ..เพราะเป็นพื้นที่ปิด
ที่นี่ก็จุดธูป..บอกกล่าวเจ้าที่เหมือนกัน
จนกระทั่ง 16:27
พี่ธินก็แจ้งข่าวมาทาง facebook ว่าเจอลีโอแล้ว
น้อง ที่บ้านพี่ธินส่งข่าวมาบอก ว่ามีคุณพี่ใจดี 2 คนตามหาจนเจอ คือพี่มิตรกับพี่ขาว
อ้อแล้วยังมีน้องแหนม (สุนัขที่บ้านพักของพี่ธิน) ไปช่วยตามหาด้วย
ลีโอ เขาหมอบหลบอยู่ใต้ฐาน..ของศาลเจ้าแม่ทับทิมเก่า
ดูอิดโรย..แต่ก็ไม่มาก...น่าจะตกใจหลงทาง หาทางกลับไม่ได้
นี่คือโฉมหน้าของน้องแหนม (สุนัขเพศเมีย) ฮีโร่ที่ช่วยติดตามหาลีโอ
ส่วนนี่คือซูโม่ แมวตัวแสบที่แกล้งน้องจนน้องหนีออกจากบ้าน
แต่เค้าก็สำนึกผิดที่ทำให้น้องหนีออกไป เค้าก็เดินร้องหาน้องตามซอกตามมุม
ของบ้านตลอดเวลาที่ลีโอหายไป โกรธไม่ลง
อยากบอกว่า อย่าหยุดพยายามนะคะ เราต้องให้ความหวังตัวเองอยู่เสมอค่ะ