Louis killer : Sense in the Darkness
Authors : 0.00 น.
Type : Thriller-Drama
Rated : PG-13
บทนำ-บทที่ 1 :
http://pantip.com/topic/30744563
บทที่ 2 :
http://pantip.com/topic/30767175
บทที่ 3 :
http://pantip.com/topic/30786508
บทที่ 4
แจ็คลืมตาขึ้นภายในความมืด เขากำลังนอนหงายอยู่บนที่นอนในบ้านตนเอง ข้างเขาคือภรรยาคนสวยที่นอนกุมมือของเขาไว้ ผมสีบลอนด์ทองอ่อนของเธอปรกลงมาบนใบหน้าสวยหวานละเมียดละไมนั่นเล็กน้อย เธอนอนหลับตาสนิทหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ผู้หญิงคนเดียวที่เขาขอแลกทั้งชีวิตเพื่อปกป้องเธอ
“เรเชล” เขาเอ่ยเรียกภรรยาของเขาอย่างแผ่วเบา
“........” แต่ก็ไร้เสียงใดตอบกลับมา
“เรเชล” เขาลองเรียกเธออีกครั้งด้วยเสียงที่ดังขึ้น
“........” แต่เช่นเดิม ไร้เสียงตอบรับใดๆตอบกลับมา
“เรเชล” คราวนี้น้ำเสียงของเขาเริ่มสั่นระเรื่อไม่สู้ดีเมื่อภรรยาที่รักข้างกายกลับนอนแน่นิ่งไม่ไหวติง
เขาหันมองไปยังปลายเตียง ทันใดนั้นก็เกิดกลุ่มเงาดำขึ้นที่ผนังห้อง เงามืดดำสนิทแผ่ขยายความมืดเป็นวงกว้างเข้ามาหาเตียงที่เขานอนอยู่อย่างรวดเร็ว เท้าของเขาถูกความมืดมิดคลอบคลุมลุกลามเข้ามาหาเรื่อยๆ ขยับตัวไปไหนไม่ได้ เขาหันขวาไปเรียกภรรยาของเขาให้ตื่นอย่างตระหนกตกใจ
“เรเชล!”
ความมืดสนิทกำลังคืบคลานเข้ามากลืนกินภรรยาของเขาจนเหลือไว้เพียงเพียงเสี้ยวหน้า ไม่นานนักก็หายไปกับความมืดมิดจนหมดทั้งตัว
“เรเชล! เรเชล! เรเชลลล!” เขาตะโกนหาภรรยาอย่างสุดกู่เสียง
ทันใดนั้นเงาดำก็ไล่เข้ามาที่กรอบหน้าเขา กลืนกินใบหน้าของเขาจนเหลือเพียงลูกตาทั้งสองข้างที่เบิกโพลงเห็นเส้นเลือดด้วยความกลัวอย่างสุดขีด
“เรเชล... เรเชล... เรเชล...”
“แจ็ค! แจ็ค! แจ็คตื่นเร็ว!”
แจ็คลืมตาสะดุ้งตื่นตัวโยนขึ้นมาด้วยอาการหวาดกลัวไม่หาย สองมือของเขาประคองหน้าภรรยาเอาไว้แล้วพร่ำพูดชื่อเธอไม่หยุดปาก หญิงสาวใบหน้าสวยหวานละมุนลูบมือของสามีที่ประคองใบหน้าตนอยู่เบาๆก่อนจะเอ่ยปลอบให้อาการของสามีเธอสงบลง
“โธ่...ที่รัก คุณแค่ฝันร้าย” เธอประคองใบหน้าสามีของเธอกลับแล้วสบสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง เสมือนสื่อว่า เธอยังอยู่ตรงนี้
แจ็คสงบลง เขาเปลี่ยนจากหายใจถี่เมื่อครู่เป็นหายใจเนิบช้าลง เขามองผู้หญิงที่เขารักตรงหน้าเพราะกลัวเหลือเกินว่าเธอจะหายไปเหมือนในฝัน
“ไปอาบน้ำเถอะ คุณจะไปทำงานสายเอานะ ฉันจะไปเตรียมอาหารเช้าให้” ภรรยาคนสวยเอ่ยพร้อมกับยิ้มหวานให้ชายผู้เป็นสามีชื้นใจ เธอประทับจุมพิตลงบนริมฝีปากสามีด้วยความรักก่อนจะออกไปเตรียมอาหารในครัว
แจ็คสะบัดหัวไล่ความมึนงง ทุบและนวดท้ายทอยตัวเองเพื่อให้หายเมื่อยก่อนจะนำพาตนเองเข้าห้องน้ำไป
ในซอยแคบๆที่เต็มไปด้วยความสกปรกในย่านเสื่อมโทรมของเมืองเล็กๆ คลาคล่ำไปด้วยบรรดาผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ที่กำลังทำการตรวจสอบสถานที่และเก็บหลักฐานกันอย่างขวักไขว่
“ขออภัยครับท่าน” แจ็คที่เพิ่งจะเดินฝ่าบรรดารถตำรวจและรถพยาบาลหลายคันที่จอดอยู่หน้าซอย กล่าวรายงานตัวกับหัวหน้าคาร์เตอร์ ในที่สุดเขาก็มาทำงานสายจนได้ จะให้ทำไง... ก็เขาไม่อยากอยู่ห่างจากภรรยาที่รักแม้เพียงสักวินาทีเดียว
“ก่อนจะขอโทษผมคุณไปดูนั่นก่อนดีกว่า” หัวหน้าคาร์เตอร์พยักพเยิดหน้าไปทางกลุ่มเจ้าหน้าที่ตำรวจกลุ่มหนึ่งที่กำแพงในเกือบสุดซอย
“ขอโทษครับ” แจ็คแทรกตัวผ่านเจ้าหน้าที่หลายนายเข้ามาดูสิ่งที่พวกเขากำลังสนใจกัน
ตรงหน้าเขาคือสภาพศพหญิงสาววัยกลางคน แต่งตัวคล้ายกับพวกผู้หญิงหากิน เธอนั่งคอพับลงและหลังพิงกำแพง ช่วงท้องของเธอถูกผ่าออกเป็นแผลหยาบฉกรรจ์ อวัยวะภายในทั้ง กระเพาะ ตับ ไต ลำไส้ ทะลักออกมากองเต็มพื้น เลือดที่นองอยู่เต็มพื้นดูแห้งและเริ่มจะกลายเป็นสีดำ ศพเริ่มเน่าและส่งกลิ่นเหม็น สร้างความสะอิดสะเอียนแก่ผู้พบเห็น บนกำแพงเหนือศีรษะของศพมีตัวอักษรที่เขียนด้วยเลือดไว้ว่า แพศยา
“นายอำเภอต้องเล่นงานฉันแน่ๆ” หัวหน้าคาร์เตอร์ทำหน้าบอกบุญไม่รับ คดีแรกยังหาตัวฆาตกรไม่เจอ ดันมีคดีใหม่เข้ามาอีก แถมรูปคดียังน่าสยดสยองกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
“เป็นไปได้มั้ยครับว่าฆาตกรจะเป็นคนเดียวกันกับคดีถุงศพที่ท่าน้ำ” ตำรวจผู้ซึ่งมีหน้าที่เก็บหลักฐานนายหนึ่งเอ่ยขึ้นเพื่อเสนอความคิดเห็น
“เป็นไปได้สูง...แล้วนายว่าไง แจ็ค” คาร์เตอร์ถามความคิดเห็นแจ็คที่ยังคงยืนนิ่งเงียบ ไร้การตอบสนองใดๆ สายตาของเขาไม่อาจละไปจากสภาพสยดสยองของศพหญิงหากินที่อยู่ตรงหน้าได้
Sense in the Darkness (บทที่ 4)
Authors : 0.00 น.
Type : Thriller-Drama
Rated : PG-13
บทนำ-บทที่ 1 : http://pantip.com/topic/30744563
บทที่ 2 : http://pantip.com/topic/30767175
บทที่ 3 : http://pantip.com/topic/30786508
บทที่ 4
แจ็คลืมตาขึ้นภายในความมืด เขากำลังนอนหงายอยู่บนที่นอนในบ้านตนเอง ข้างเขาคือภรรยาคนสวยที่นอนกุมมือของเขาไว้ ผมสีบลอนด์ทองอ่อนของเธอปรกลงมาบนใบหน้าสวยหวานละเมียดละไมนั่นเล็กน้อย เธอนอนหลับตาสนิทหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ผู้หญิงคนเดียวที่เขาขอแลกทั้งชีวิตเพื่อปกป้องเธอ
“เรเชล” เขาเอ่ยเรียกภรรยาของเขาอย่างแผ่วเบา
“........” แต่ก็ไร้เสียงใดตอบกลับมา
“เรเชล” เขาลองเรียกเธออีกครั้งด้วยเสียงที่ดังขึ้น
“........” แต่เช่นเดิม ไร้เสียงตอบรับใดๆตอบกลับมา
“เรเชล” คราวนี้น้ำเสียงของเขาเริ่มสั่นระเรื่อไม่สู้ดีเมื่อภรรยาที่รักข้างกายกลับนอนแน่นิ่งไม่ไหวติง
เขาหันมองไปยังปลายเตียง ทันใดนั้นก็เกิดกลุ่มเงาดำขึ้นที่ผนังห้อง เงามืดดำสนิทแผ่ขยายความมืดเป็นวงกว้างเข้ามาหาเตียงที่เขานอนอยู่อย่างรวดเร็ว เท้าของเขาถูกความมืดมิดคลอบคลุมลุกลามเข้ามาหาเรื่อยๆ ขยับตัวไปไหนไม่ได้ เขาหันขวาไปเรียกภรรยาของเขาให้ตื่นอย่างตระหนกตกใจ
“เรเชล!”
ความมืดสนิทกำลังคืบคลานเข้ามากลืนกินภรรยาของเขาจนเหลือไว้เพียงเพียงเสี้ยวหน้า ไม่นานนักก็หายไปกับความมืดมิดจนหมดทั้งตัว
“เรเชล! เรเชล! เรเชลลล!” เขาตะโกนหาภรรยาอย่างสุดกู่เสียง
ทันใดนั้นเงาดำก็ไล่เข้ามาที่กรอบหน้าเขา กลืนกินใบหน้าของเขาจนเหลือเพียงลูกตาทั้งสองข้างที่เบิกโพลงเห็นเส้นเลือดด้วยความกลัวอย่างสุดขีด
“เรเชล... เรเชล... เรเชล...”
“แจ็ค! แจ็ค! แจ็คตื่นเร็ว!”
แจ็คลืมตาสะดุ้งตื่นตัวโยนขึ้นมาด้วยอาการหวาดกลัวไม่หาย สองมือของเขาประคองหน้าภรรยาเอาไว้แล้วพร่ำพูดชื่อเธอไม่หยุดปาก หญิงสาวใบหน้าสวยหวานละมุนลูบมือของสามีที่ประคองใบหน้าตนอยู่เบาๆก่อนจะเอ่ยปลอบให้อาการของสามีเธอสงบลง
“โธ่...ที่รัก คุณแค่ฝันร้าย” เธอประคองใบหน้าสามีของเธอกลับแล้วสบสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง เสมือนสื่อว่า เธอยังอยู่ตรงนี้
แจ็คสงบลง เขาเปลี่ยนจากหายใจถี่เมื่อครู่เป็นหายใจเนิบช้าลง เขามองผู้หญิงที่เขารักตรงหน้าเพราะกลัวเหลือเกินว่าเธอจะหายไปเหมือนในฝัน
“ไปอาบน้ำเถอะ คุณจะไปทำงานสายเอานะ ฉันจะไปเตรียมอาหารเช้าให้” ภรรยาคนสวยเอ่ยพร้อมกับยิ้มหวานให้ชายผู้เป็นสามีชื้นใจ เธอประทับจุมพิตลงบนริมฝีปากสามีด้วยความรักก่อนจะออกไปเตรียมอาหารในครัว
แจ็คสะบัดหัวไล่ความมึนงง ทุบและนวดท้ายทอยตัวเองเพื่อให้หายเมื่อยก่อนจะนำพาตนเองเข้าห้องน้ำไป
ในซอยแคบๆที่เต็มไปด้วยความสกปรกในย่านเสื่อมโทรมของเมืองเล็กๆ คลาคล่ำไปด้วยบรรดาผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ที่กำลังทำการตรวจสอบสถานที่และเก็บหลักฐานกันอย่างขวักไขว่
“ขออภัยครับท่าน” แจ็คที่เพิ่งจะเดินฝ่าบรรดารถตำรวจและรถพยาบาลหลายคันที่จอดอยู่หน้าซอย กล่าวรายงานตัวกับหัวหน้าคาร์เตอร์ ในที่สุดเขาก็มาทำงานสายจนได้ จะให้ทำไง... ก็เขาไม่อยากอยู่ห่างจากภรรยาที่รักแม้เพียงสักวินาทีเดียว
“ก่อนจะขอโทษผมคุณไปดูนั่นก่อนดีกว่า” หัวหน้าคาร์เตอร์พยักพเยิดหน้าไปทางกลุ่มเจ้าหน้าที่ตำรวจกลุ่มหนึ่งที่กำแพงในเกือบสุดซอย
“ขอโทษครับ” แจ็คแทรกตัวผ่านเจ้าหน้าที่หลายนายเข้ามาดูสิ่งที่พวกเขากำลังสนใจกัน
ตรงหน้าเขาคือสภาพศพหญิงสาววัยกลางคน แต่งตัวคล้ายกับพวกผู้หญิงหากิน เธอนั่งคอพับลงและหลังพิงกำแพง ช่วงท้องของเธอถูกผ่าออกเป็นแผลหยาบฉกรรจ์ อวัยวะภายในทั้ง กระเพาะ ตับ ไต ลำไส้ ทะลักออกมากองเต็มพื้น เลือดที่นองอยู่เต็มพื้นดูแห้งและเริ่มจะกลายเป็นสีดำ ศพเริ่มเน่าและส่งกลิ่นเหม็น สร้างความสะอิดสะเอียนแก่ผู้พบเห็น บนกำแพงเหนือศีรษะของศพมีตัวอักษรที่เขียนด้วยเลือดไว้ว่า แพศยา
“นายอำเภอต้องเล่นงานฉันแน่ๆ” หัวหน้าคาร์เตอร์ทำหน้าบอกบุญไม่รับ คดีแรกยังหาตัวฆาตกรไม่เจอ ดันมีคดีใหม่เข้ามาอีก แถมรูปคดียังน่าสยดสยองกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
“เป็นไปได้มั้ยครับว่าฆาตกรจะเป็นคนเดียวกันกับคดีถุงศพที่ท่าน้ำ” ตำรวจผู้ซึ่งมีหน้าที่เก็บหลักฐานนายหนึ่งเอ่ยขึ้นเพื่อเสนอความคิดเห็น
“เป็นไปได้สูง...แล้วนายว่าไง แจ็ค” คาร์เตอร์ถามความคิดเห็นแจ็คที่ยังคงยืนนิ่งเงียบ ไร้การตอบสนองใดๆ สายตาของเขาไม่อาจละไปจากสภาพสยดสยองของศพหญิงหากินที่อยู่ตรงหน้าได้