วันหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่านผมขับรถไปครึ่งประเทศเพื่อร่วมงานแต่งงานของเพื่อนท่านหนึ่ง
ซึ่งในงานนี้ผมนัดกับเพื่อนสนิทมากๆอีกท่านหนึ่งไว้ ว่าเราจะไปเจอกันที่งานแต่งงานนี้
หลังจากพบกันเราก็โอภาปราศรัยกันไปเรื่อยเปื่อยตามภาษาคนที่ไม่ได้พบเจอกันมานาน(นับปี)
ในระหว่างการสนทนาเพื่อนสนิทท่านนี้บอกผมว่า ...

เพื่อน  :  อาคารพาณิชย์หลังที่ซื้อมาเมื่อปีก่อนหน่ะ ผ่อนหมดแล้วนะ!
ผม     :  อาคารพาณิชย์หลังที่สามล้านกว่าๆ นั่นหน่ะเหรอ !!!
เพื่อน  :  หลังนั้นแหละ หมดแล้ว มีเงินก็โปะๆไป
ผม     :  (สมองผมก็คำนวณอย่างรวดเร็ว จากยอดกู้และระยะเวลาที่ผ่อนมา
          :   คิดง่ายๆที่ผ่านมาก็คงส่งอย่างน้อยๆเดือนละประมาณ 200,000 !!!)
ผม     :  เอ่อ . . . . . . สวดยอดจริงๆ!!!


ถ้าผมจะตั้งฉายาที่ใช้เรียกเขา ผมขอเรียกเขาว่า “ยอดมนุษย์”
วันนี้ผมขอเล่าเรื่องยอดมนุษย์คนนี้ให้ฟัง เพราะจังหวะการเดินของชีวิตเขาล้วนแล้วแต่น่าสนใจ
ผลการเรียนก็ขั้นเทพระดับเกียรตินิยม การทำงานแนวคิดทางธุรกิจก็น่าสนใจ
จากเงินทุนเริ่มต้นเพียงสองแสนกว่าบาท เป็นกำไรจากธุรกิจหลักแสนต่อเดือน  
เขาสร้างทรัพย์สินสร้างความมั่งคั่งจากศูนย์ก้าวข้ามไปหลักสิบล้านด้วยตัวเองภายใน 5 ปี
แม้แต่เรื่องครอบครัวที่สมบูรณ์และน่าอิจฉา ภรรยาสาวแสนสวยและลูกน้อยวัยซน ...