**เทศกาลความเป็นธรรม : ให้กำลังใจ พี่ศรอรชุน(ตัวจริง) พิสูจน์ความจริง VS อภิมันต์ยุ หนุ่มน้อยในตำนาน..

* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะ

กระทู้สนทนา

      บังเอิญได้อ่านข่าวนี้..สะดุดตรงคำว่า "เทศกาลความเป็นธรรม" ความเป็นธรรมสำคัญถึงขนาดต้องจัดเป็นเทศกาลขึ้นมาเลยหรือ  จึงตั้งคำถามกับตัวเอง ความเป็นธรรมคืออะไร? มีความสำคัญอย่างไร? จำเป็นแค่ไหน?
      คิดไปคิดมาโดยไม่ต้องเปิดพจนานุกรม คิดด้วยสติปัญญาแค่ที่มี เราพบว่า "ความเป็นธรรม" คำนี้อยู่รอบตัวเรา อยู่ในชีวิตประจำวัน อยู่ในสำนึก อยู่ในจิตวิญญาณ บางครั้งเราเป็นผู้้ร้องขอ บางครั้งเราถูกร้องขอ บางครั้งเราเป็นผู้ให้โดยไม่ต้องร้องขอ
       ในทัศนะของเรา "ความเป็นธรรม คือ ความเท่าเีทียม"  (เท่าเทียมไม่ใช่เท่ากัน 50 : 50) เมื่อพูดถึงความเท่าเทียม ก็จะรู้ได้โดยธรรมชาติว่า ไม่ได้หมายถึงสิ่งเดียว คนเดียว ตัวเดียว แต่หมายถึงอะไรที่มากกว่า 1 สิงขึ้นไป เปรียบเทียบกัน  ในความเท่าเทียมยังมีรายละเอียดปลีกย่อยอีกมากมาย เช่น โอกาส เวลา จำนวน ความถี่ ฯลฯ

       อย่างเช่นในข่าวนี้  เปรียบเทียบระหว่างภาคเกษตรกรรม (เกษตรกร) กับ อุตสาหกรรม (นายทุน) จะเห็นได้ว่า เกษตรกรไม่ได้รับความเป็นธรรมในการจัดสรรน้ำเพื่อทำการเกษตร  แล้วใครเป็นผู้กำหนดหรือจัดสรรน้ำเพื่อให้เกิดความเป็นธรรม  ในที่นี้ก็ต้องเป็นภาครัฐ/ราชการ

         ในสังคม มีเรื่องความเป็นธรรมมาเกี่ยวข้องอย่างไร บางเรื่อง บางกิจกรรม มนุษย์ได้กำหนดกรอบ กติกา หรือแ้ม้แต่บทลงโทษ ขึ้นมา เพื่อความเป็นธรรม เท่าเทียม เช่น
         แข่งฟุตบอล มีกติกาหลายอย่าง เช่น ผู้เล่นต้องจำนวนเท่ากัน (ใช้ปริมาณมากำหนดความเท่าเทียม) หากฝ่ายใดผิดกติกามารยาทอาจลงโทษแจกใบแดงไล่ออกไป  ก็ต้องแข่งต่อแม้จำนวนจะไม่เท่ากันแล้ว ก็ต้องยอมรับให้ได้
         การชกมวย(มาตรฐาน) ก็มีการกำหนดกติกา โดยใช้น้ำหนักมากำหนดความเท่าเทียม เพื่อความเป็นธรรมไม่เอาเฮฟวี่เวท มาชกกับพินเวท

         ในชีวิตประจำวันล่ะ? ไม่มีกฏ กติกา มากำหนดความเป็นธรรม ความเท่าเทียม แล้วเราดำเนินชีวิตร่วมกับคนอื่นอย่างไร เช่น รีบแทบตาย อยากได้สเลอปี้เย็นๆ ซักแก้ว  ได้แล้วก็รีบมาจ่ายเงิน รีบแทบตายแต่ก็ต้องเข้าคิว ไม่เข้าคิวก็ได้นะ ไม่มีกฏ กติกา ไม่มีกฏหมายกำหนด แต่จิตสำนึกและมารยาทกลับคอยกำหนดเราว่า การแซงคิวคือไม่ให้เป็นธรรมกับคนอื่น  คนถูกแซงคิวก็รู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรม
          ในทางการเมือง เช่น ทุกคนเท่าเทียมกันคือเสียภาษีตามอัตราที่รัฐกำหนด  แต่กลับได้รับการจัดสรรงบประมาณ สวัสดิการ ฯลฯ อย่างไม่เท่าเทียมกัน (เท่าเทียมไม่ได้แปลว่าเท่ากัน) จัดสรรให้แบบต่างตอบแทนผลประโยชน์แลกเปลี่ยน  แทนที่จะจัดลำดับอย่างเหมาะสมตามความเร่งด่วนของปัญหา ความสำคัญ ความจำเป็น  ก็นับได้ว่าไม่เป็นธรรมกับประชาชน

        ในราชดำเนิน เราพบเห็นอยู่ตลอดเวลาถึงความไม่เป็นธรรม แม้บางเรื่องพันทิปได้กำหนดกรอบ กติกา อำนาจไว้ให้ความเป็นธรรมกับสมาชิกแล้ว  เพื่อให้สมาชิกได้ใช้บอร์ดสาธารณะร่วมกันอย่างสงบ  เพื่อให้เป็นบอร์ดคุณภาพ และเพิ่มพูนปัญญาให้กับผู้ที่ต้องการหาความรู้หรือแลกเปลี่ยนอย่างสร้างสรรค์สำหรับคนที่รักชอบการเมืองแม้จะอยู่คนละฝั่งก็ควรจะแลกเปลี่ยนกันได้  ถ้าให้ความเป็นธรรมต่อกัน  แต่เราพบว่าสมาชิกส่วนหนึ่งไม่ให้ความเป็นธรรมสมาชิกฝ่ายตรงข้าม ด้วยวิธีการต่างๆ นาๆ ทั้งที่ชอบอ้างว่ารักความยุติธรรม ด่าศาลเอียง เช่น
         1. มุ่งโจมตีตัวบุคคล เรื่องส่วนตัว เพศ วัย ฯลฯ แทนที่จะสนใจประเด็นหรือหักล้างกันที่เนื้อหา
         2. การตีกินโดยอ้างวัย อ้างเพศ อ้างฐานะ ชาติตระกูลมาข่มกัน
         3. สร้างความรำคาญด้วยการป่วนกระทู้ฝ่ายตรงข้ามสารพัดรูปแบบ+ เบี่ยงเบนประเด็น
         4. เสียดสี กล่าวหา ด่าทอ ใส่ร้าย ทั้งที่ไม่เกี่ยวกับการเมือง
         5. ตีกินโดยหยิบยกบางความเห็น บางคำ ของสมาชิกมาประณามหรือสร้างความสับสน โดยละทิ้งบริบทและที่มาที่ไป
         6. ใช้ปริมาณมาเอาเปรียบ(รุม) กรณีที่คู่สนทนาต้องการถกเถียงแลกเปลี่ยนเพื่อพิสูจน์ความจริง

         เรื่องความอยุติธรรมเหล่านี้ บางทีเครื่องมือ กติกา หรือ กฏ กำหนดไปไม่ถึง ไม่ครอบคลุม ต้องใช้ "สามัญสำนึกหรือจิตสำนึก" ทีรักความเป็นธรรมมาควบคุมตนเอง  ถ้าควบคุมไม่ได้และมักเป็นฝ่ายใช้พวกมาก เกะกะระรานคนอื่น "ก่อน" โดยไม่รู้สึกอะไรเลย  นั่นนอกจากแสดงว่าคุณไม่ได้รักความเป็นธรรมอย่างที่ชอบอ้าง  แต่คุณกำลัง "หลง" นักการเมืองจนความเป็นธรรมหดหายไปจากสามัญสำนึกแล้ว  ยังไร้ศักดิ์ศรีด้วย