Fanfic : นิยายฉบับ THE STAR 9 ภาคสอง ตอนที่ ๒ : ความจริงจากปาก....

วันนี้ขอมาตอนกลางวันละครับ เพราะถ้ามาลงคืนนี้อาจถูกดราม่าคะแนนกลา่งสัปดาห์กลบมิดได้ ๕๕๕+++

ภาคสองตอนที่ ๑ พร้อมภาคแรกครับ
http://pantip.com/topic/30238505

บอกกล่าว : นิยายฉบับนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวตนจริงๆของ THE STAR 9 ทั้ง ๘ คนแต่อย่างใด...กรุณารับชม(อ่าน) เพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครับ


--------------
ภาคสอง ตอนที่ ๒
--------------

เช้าวันใหม่...ดิวที่ตื่นนอนก่อนใครขยี้ตาเบาๆก่อนจะหันมามองชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ ซึ่งก็คือคริสนั่นเอง
"คริส ตื่นได้แล้วๆ" ดิวพูดพร้อมกับเขย่าตัวคริสเบาๆ จนทำให้อีกฝ่ายรู้สึกตัว
"....พี่ดิวตื่นเช้าจังเลยนะ" คริสที่ยังตาปรือๆเอ่ยทักทายเสียงอู้อี้ บ่งบอกได้ว่ายังไม่อยากจะตื่นเอาซะเลย
"มาๆ ลุกมาอาบน้ำแปรงฟันได้แล้ว" ดิวเรียกพร้อมกับดึงแขนคริสให้เจ้าตัวลุกขึ้นนั่ง แต่คริสที่ยังอยากนอนต่อก็ตัวหนักพอที่ดิวจะดึงขึ้นมาไม่สำเร็จ
"พี่ดิวอาบก่อนดิ เดี๋ยวผมตามไป..." คริสตอบเสียงงู่งี่ แต่ดิวก็ยังคงพยายามจะดึงคริสขึ้นมาอีก จนทำให้คริสต้องใช้ไม้ตาย ด้วยการออกแรงแบบจริงจังเพื่อดึงดิวเข้ามาหา จนทำให้ดิวลงมานอนคร่อมคริสไว้ในทันที

"ถ้าพี่ไม่รีบไปตอนนี้ พี่จะไม่ได้ลุกไปละนะ" คริสพูดพร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์ใส่ดิว ท่าทางว่าอาการง่วงของคริสจะหายเป็นปลิดทิ้งแล้ว
"จริงเหรอ...น่ากลัวนะเนี่ย" ดิวทำหน้ากรุ้มกริ่มพร้อมกับโน้มตัวลงมาหาคริสมากขึ้น...สายตาของทั้งสองคนประสานกันอย่างลึกซึ้ง ดิวเลื่อนใบหน้าของเค้าเข้าไปหาคริสมากขึ้นเรื่อยๆ ตาสีฟ้าทั้งสองของคริสปิดลงเพื่อรับกับบางสิ่งบางอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า...

"ฝันไปเหอะเด็กน้อย..." เสียงของดิวที่กระซิบข้างหูทำให้คริสต้องลืมตาขึ้น โดยที่ดิวได้ถอยออกมาเรียบร้อยแล้วพร้อมกับทำท่าจุ๊ๆใส่คริสเป็นการส่งท้าย ก่อนจะเดินหนีไปเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้คริสที่ยังใจเต้นแรงอยู่ยิ้มเขินอยู่คนเดียว


"เมื่อเช้านี้ สองคนนั้นเค้าสวีตกันจังเลยเนอะิ้พี่อ้น" ตั้มชวนคุยขณะช่วยกันทำความสะอาดจานชามของมื้อเช้า
"เหรอ...สงสัยพี่ยังหลับอยู่มั้งเลยไม่เห็น" อ้นตอบหน้าเฉยๆ ส่วนมือก็ง่วนอยู่กับการล้างจานด้วยน้ำยา และส่้งให้ตั้มล้างน้ำสะอาดอีกที
"อ๋อ เหรอ..." ตั้มทำหน้าสงสัย เพราะค่อนข้างมั่นใจว่าตัวเองเห็นอ้นตื่นอยู่ตอนนั้นด้วย แต่ก็ยังเออออไปกับคำตอบของอ้น
"แต่จริงๆพี่ก็มีเชอรีนอยู่แล้วนิ ความหวานคงไม่ต่างกันหรอกมั้ง" ตั้มเอ่ยแซว แต่เหมือนอ้นจะไม่ขำด้วย เพราะเจ้าตัวหันมาพูดกับตั้มว่า

"พี่กับเชอรีนเป็นพี่น้องกันเฉยๆ ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้นนะ...ทำไมมีแต่คนคิดว่าพี่กับเชอรีนเป็นอะไรกันอยู่ได้...มีก็แต่พี่บูรณ์ที่ไม่เคยจะพุดอะไรงี้เลย"
"เฮ้ย จริงดิ ผมไม่รู้จริงนะเนี่ย ก็เห็นสนิทกันซะขนาดนั้น ขอโทษทีพี่" ตั้มวางมือจากกองพะเนินตรงหน้าแล้วหันมาขอโทษ เพราะรู้สึกจากน้ำเสียงและสีหน้าอ้นได้ว่าค่อนข้างจะซีเรียสอยู่ไม่น้อย

อ้นมองหน้าตั้มที่เริ่มจะจริงจังตามเขาขึ้นมาอยู่สักครู่ ก่อนจะเริ่มฉีกยิ้ม พร้อมกับป้ายฟองเข้าที่หน้าผากของตั้มแบบเต็มๆ แทนคำตอบ
"พี่อ้นนนนน!!!" ตั้มระเบิดเสียงทรงพลังออกมาราวกับกำลังร้องเพลงอยู่บนเวทีก็ไม่ปาน
"หยุดเลยๆ คนเข้าใจผิดไม่มีสิทธิ์ร้องอุทธรณ์ใดๆทั้งสิ้น" อ้นยิ้มสายตาเจ้า้เล่ห์อย่างคนเหนือกว่า ทำให้ตั้มต้องยอมแต่โดยดี และทำได้แค่เช็ดฟองออกจากหน้าผากตัวเองเท่านั้น

"ถ้างั้นพี่ชอบใครอ่ะ ? แบมบี้ คริส หรือ ดิว??" ตั้มยังไม่เลิกเซ้าซี้อ้น
"ชอบตั้มไง...ได้ป่ะล่ะ?" อ้นตอบด้วยสีหน้า(เหมือน)จริงจัง
"บ้า...พี่อ้นอ่ะ ตั้มยังไม่พร้อมนะ" ตั้มพูดพร้อมทำท่าเขินกระมิดกระเมี้ยน จนอ้นอดหมั่นไส้ไม่ได้ เลยถองเข้าไปเบาๆหนึ่งที
"เยอะนะๆ...รีบล้างจ้านให้หมดเร็วๆเลยไป" อ้นยกมือที่เต็มไปด้วยฟองขึ้นมาขู่
"คร้าบบบบ" ตั้มเลิกทำท่าแล้วหันมาจัดการกับจานชามตรงหน้าที่อ้นส่งมาไม่หยุดหย่อนอย่างรวดเร็ว


ช่วงบ่ายก็ถึงเวลาที่ทั้งเจ็ดคนจะต้องเข้าซ้อมร้องเพลงกับครูแหม่ม โดยวันนี้เริ่มจากคริสเป็นคนแรก ส่วนหนูดีีที่จะซ้อมเป็นคนต่อไปก็เข้าไปรอในห้องด้วย ทำให้ตอนนี้คนที่รออยู่หน้าห้องก็มี แบมบี้ ตั้ม ดิว อ้นและบูรณ์
"พี่บูรณ์ฺๆ เวลาพี่ร้องเพลงนี้พี่นึกถึงใครป่ะ?" อ้นกึ่งถามกึ่งแซวบูรณ์ซึ่งอาทิตย์นี้จะร้องเพลง เพียงพอ
"พี่เหรอ...อืม...ก็นึกถึงอ้นไง...ทุกวันแค่มีเธอ ฉันยังไงก็เพียงพอ..." บูรณ์ตอบคำถามพร้อมกับร้องเพลงจีบอ้นซะอย่างงั้น
"พี่บูรณ์น่ะ เอาจริงๆสิพี่" อ้นทำหน้าเขินๆพร้อมกับเอาไหล่กระแทกบูรณ์เ้บาๆ

"อ้าว แล้วถ้าพี่บอกว่านี่พี่เอาจริงล่ะ?" บูรณ์ตอบด้วยท่าทีจริงจัง ทำเอาอ้นถึงกับอึ้ง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหน้าแดงขึ้นมานิดๆ
"ผมไปห้องน้ำดีกว่า..." อ้นลุกขึ้นแล้วเดินหนีไปพร้อมรอยยิ้มกว้าง โดยมีบูรณ์มองตามไปด้วยสีหน้ามีความหวัง

ตั้มมองดูเหตุการณ์ทุกอย่างด้วยความสนใจ และยิ่งสงสัยมากขึ้นเมื่อเขาแอบเห็นดิวมองมาที่อ้นและบูรณ์ตอนที่ยังนั่งอยู่ตรงนี้ ด้วยสีหน้าแปลกๆ ด้วย
"มันยังไงๆนะเนี่ย" ตั้มพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าแบมบี้ที่นั่งข้างๆ และดูเหมือนว่าเธอเองก็กำลังคิดเรื่องเดียวกับเขาอยู่เช่นกัน
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบละครับตอนที่สองของภาคนี้...อะไรๆดูเหมือนจะชัดเจนขึ้น ในสายตาคนอ่าน...แต่สำหรับตัวละครล่ะ เมือไหร่กัน ???...แล้วแบมบี้และตั้มจะมีบทบาทอย่างไรในสถานการณ์ปัญหาหัวใจของบ้าน THE STAR 9 หรือไม่...เข้ามาแนะนำติชมกันได้นะครับ




โดย เบน คนรักสี่จตุรเทพ