คือว่า อิฉัน เพิ่งโดนกล่าวหา ว่า
ใช้ภาษาเพ้อเจ้อไร้สาระ ในเวบบอร์ดสนทนา มาอ่ะคร้าาาา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
http://pantip.com/topic/30174709/comment38-2
ก็เลยสงสัยว่า อันภาษาเพ้อเจ้อไร้สาระ
นี่มันมี ขอบเขตกว้างขวาง แค่ไหนกันคะ
แล้ว เอาอะไร เป็นดัชนีชี้วัดเจ้าคะ ?
ถ้าเราไปแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
หรือ ตั้งกาทู้ ในเวบบอร์ดสนทนา
แบบชิล ๆ ที่ไม่ได้เป็น กิจลักษณะ
หรือ มีบรรยากาศแบบการสัมนาเชิงวิชาการ
ถ้าเราจะไปร่วมแสดงความคิดเห็น
ตอบในประเด็นที่เขากระทู้ถามเสร็จแล้ว
ก็ อาจจะมี หยอกเย้ากระเซ้าแหย่
หยิกแกมหยอกกับชาวบ้าน พอหอมมากหอมคอ
การใช้ ภาษาในสไตล์ ขำขันมันส์ฮา แบบโน้ส อุดม
การใช้ สำนวนเพรียวนม แบบ รงค์ วงษ์สวรรค์
การใช้ สำนวนดราม่า ตามคอนเซปต์ของคุณจ่าพิชิต
การใช้ ภาษาในสไตล์ ปรัชญา ประมาณว่า มองหาความว่างเปล่าในความว่างเปล่า
เพื่อ เพิ่ม อรรถรส และ ความลุ่มลึก เชิงวรรณศิลป์
ให้กับ ผู้อ่านที่มีศักยภาพเพียงพอ
ต่อการเข้าถึง นัยยะแฝงที่เราต้องการจะสื่อ
นี่มัน เข้าข่ายเพ้อเจ้อไร้สาระไหม คะ
แล้ว ถ้าผู้สื่อสาร เขามี อารมณ์ขันพิเรนทร์
ต้องการจะเล่น เกมส์ ส่งรหัสลับดาร์วินชีส์ แบบเฉพาะเจาะจง
เพื่อ ส่งนัยยะแฝงไปถึงกลุ่มเป้าหมาย ที่ปะปนในฝูงชน
นี่มัน เข้าข่ายเพ้อเจ้อไร้สาระไหม คะ
รบกวนขอความเห็น ในมุมมองของ ท่านผู้อ่าน
ในห้องศาสนา ห้อง และ ศาลาประชาคม เจ้าค่ะ T^T
ที่มา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อืม...คือว่า ปกติ เวลา ที่อิฉันจะ พิณาดู ว่า
ใครพูดจา เพ้อเจ้อ ไร้สาระ ในเวบบอร์ดสนทนา หรือไม่นั้น
อิฉันจะดูจาก บริบท หลายอย่าง อ่ะค่ะ
ทั้ง ในแง่ เจตนา กาลเทศะ บริบทแวดล้อม สารประโยชน์
รวมไปถึง นัยยะแฝง ที่ซ่อนอยู่ ระหว่าง บรรทัด
ตลอดจน การประสบความสำเร็จ
ในการ ใช้ตัวหนังสือมาเป็น เครื่องมือ ที่จะใช้ ส่งสาร
ให้ตอบสนองต่อ ผลประโยชน์ ตามเป้าหมาย
ที่ผู้ส่งสารได้ตั้งไว้ได้ตรงความต้องการของผู้ส่งสารมากน้อย แค่ไหน
ฉะนั้น การพูดเพ้อเจ้อ ตามเวบบอร์ดสนทนาในมุมมองของอิฉัน นั้น
มันจึง กำหนด และ เกณฑ์ชี้วัด ได้ ลำบากมากเลยอ่ะค่ะ
เพราะ คนในเวบบอร์มันมีร้อยพ่อพันแม่
ซึ่งเราไม่รู้ภูมิหลัง และ ภูมิรู้ของเขาเลย
ว่าเป็น นักปราชญ์ราชบัณฑิต คนดี คนบ้า และ คน แกล้งบ้า ?
แล้ว เขาคอมเม้นต์ ด้วยในมุมมองที่ มองมาจากแง่ มุมไหน ของกระทู้นั้น ๆ
ที่สำคัญ ยิ่งถ้าเรามีภูมิรู้ในด้านต่าง ๆ
และ ทักษะในการสื่อสาร ที่อ่อนด้อยกว่าผู้ส่งสาร
อันนี้ อิฉัน ยิ่ง มิบังอาจเสนอหน้า
ไปวิจารณ์ คอมเม้นต์ของใคร ๆ ในกระทู้
บอกว่า พูดจาเพ้อเจ้อ เลยอ่ะค่ะ
เพราะว่า กลัวว่าจะหน้าแตก หมอไม่รับเย็บ อะซิก...อ่ะซิก...



► ►►. . .เพิ่งโดนกล่าวหาว่า ใช้ภาษาเพ้อเจ้อไร้สาระ ในเวบบอร์ดสนทนา มาอ่ะคร้าาา T^T ก็เลยสงสัยว่า ...... . .◄ ◄◄
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะใช้ภาษาเพ้อเจ้อไร้สาระ ในเวบบอร์ดสนทนา มาอ่ะคร้าาาา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ก็เลยสงสัยว่า อันภาษาเพ้อเจ้อไร้สาระ
นี่มันมี ขอบเขตกว้างขวาง แค่ไหนกันคะ
แล้ว เอาอะไร เป็นดัชนีชี้วัดเจ้าคะ ?
ถ้าเราไปแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
หรือ ตั้งกาทู้ ในเวบบอร์ดสนทนา
แบบชิล ๆ ที่ไม่ได้เป็น กิจลักษณะ
หรือ มีบรรยากาศแบบการสัมนาเชิงวิชาการ
ถ้าเราจะไปร่วมแสดงความคิดเห็น
ตอบในประเด็นที่เขากระทู้ถามเสร็จแล้ว
ก็ อาจจะมี หยอกเย้ากระเซ้าแหย่
หยิกแกมหยอกกับชาวบ้าน พอหอมมากหอมคอ
การใช้ ภาษาในสไตล์ ขำขันมันส์ฮา แบบโน้ส อุดม
การใช้ สำนวนเพรียวนม แบบ รงค์ วงษ์สวรรค์
การใช้ สำนวนดราม่า ตามคอนเซปต์ของคุณจ่าพิชิต
การใช้ ภาษาในสไตล์ ปรัชญา ประมาณว่า มองหาความว่างเปล่าในความว่างเปล่า
เพื่อ เพิ่ม อรรถรส และ ความลุ่มลึก เชิงวรรณศิลป์
ให้กับ ผู้อ่านที่มีศักยภาพเพียงพอ
ต่อการเข้าถึง นัยยะแฝงที่เราต้องการจะสื่อ
นี่มัน เข้าข่ายเพ้อเจ้อไร้สาระไหม คะ
แล้ว ถ้าผู้สื่อสาร เขามี อารมณ์ขันพิเรนทร์
ต้องการจะเล่น เกมส์ ส่งรหัสลับดาร์วินชีส์ แบบเฉพาะเจาะจง
เพื่อ ส่งนัยยะแฝงไปถึงกลุ่มเป้าหมาย ที่ปะปนในฝูงชน
นี่มัน เข้าข่ายเพ้อเจ้อไร้สาระไหม คะ
รบกวนขอความเห็น ในมุมมองของ ท่านผู้อ่าน
ในห้องศาสนา ห้อง และ ศาลาประชาคม เจ้าค่ะ T^T
ที่มา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้