สวัสดีครับ...
เรื่องที่ผมกำลังจะเล่าอันที่จริงมันก็ผ่านมาหลายวันแล้วแหละครับ แต่เพิ่งจะได้มีโอกาสเข้าถึงพันทิป
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาก๊วนปั่นจักรยานที่ผมคุ้นเคยเขาชวนผมไปปั่นจักรยานไหว้พระเก้าวัดในเขตเกาะรัตนโกสินทร์ครับ เริ่มต้นจากสวนรถไฟตอนแปดโมงกว่าๆ ก็ปั่นกันไปเรื่อยๆ ครับ แวะวัดแรกที่วัดสระเกศ >> วัดบวรนิเวศ >> วัดชนะสงคราม >> วัดระฆัง >> วัดอรุณ >> วัดกัลยาณมิตร >> วัดพระเชตุพน >> วัดพระศรีรัตนศาสดาราม >> ศาลหลักเมือง (แถม) >> วัดสุทัศน์ แล้วก็วนกลับมาที่สวนรถไฟอีกครั้งตอนบ่ายสามโมงกว่าๆ
ผมไม่มีไมล์ครับ...เลยไม่ทราบว่าระยะทางทั้งหมดเป็นเท่าไหร่
นั่งทอดหุ่ยกันอยู่สักพัก...หัวหน้าก๊วนก็ชวนกันไปกินข้าวเย็นครับ ผมก็ตกปากรับคำไปเสียแล้ว มารู้ตอนปั่นไประหว่างทางว่า...แกชวนไปกินข้าวกันที่ "ตลาดรังสิต" ครับ!!
เอาฟะ...ตกกระไดพลอยโจนมาแล้วหนิ ลองดูสักตั้ง!!
กินข้าวจนอิ่มหมีพีมัน...ปั่นกลับมาที่สวนรถไฟอีกครั้ง หัวหน้าก๊วนก็ถามผมว่า "รู้ไหมว่าวันนี้เราปั่นกันกี่ กม.?" ผมตอบไปตามตรงว่าไม่รู้
114 กม. !!
นั่นคือระยะทางทั้งหมดที่เราปั่นจักรยานกันตั้งแต่เช้าจนค่ำ!! ผมตกใจมากเมื่อได้ยิน...เพราะที่ผ่านมาผมเคยปั่นจักรยานไกลสุดก็แค่วันละ 60 กม. เท่านั้น แล้วก็นานมาแล้วด้วย ไม่นึกไม่ฝันว่าอยู่ดีๆ จะปั่นเกิน 100 กม. กับเขาได้ด้วย ภูมิใจในตัวเองลึกๆ ครับ
เสาร์นี้...ก๊วนเดิมชวนผมไปไหว้พระอีกครั้ง แต่คราวนี้ไกลถึงอยุธยา แม้ไม่รู้ร่างกายจะไหวไหม...แต่ใจสู้แน่นอนครับ
______________________________
ปล. วัดพระศรีรัตนศาสดาราม ใส่ชุดปั่นจักรยานเข้าไม่ได้นะครับ ขายาวก็เข้าไม่ได้ ถ้าอยากเข้าไปไหวพระ...ต้องหาชุดมาเปลี่ยนเน้อ
ปล. 2 ไอ้เสื้อเขียวสะท้อนแสงนั่นผมเองครับ เจอที่ไหนอย่าเอาไม้ไล่ฟาดหรืออย่าปาสิ่งของเข้าใส่นะครับ
รู้ตัวอีกทีก็ปั่นเลย 100 โลไปแล้ว...
เรื่องที่ผมกำลังจะเล่าอันที่จริงมันก็ผ่านมาหลายวันแล้วแหละครับ แต่เพิ่งจะได้มีโอกาสเข้าถึงพันทิป
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาก๊วนปั่นจักรยานที่ผมคุ้นเคยเขาชวนผมไปปั่นจักรยานไหว้พระเก้าวัดในเขตเกาะรัตนโกสินทร์ครับ เริ่มต้นจากสวนรถไฟตอนแปดโมงกว่าๆ ก็ปั่นกันไปเรื่อยๆ ครับ แวะวัดแรกที่วัดสระเกศ >> วัดบวรนิเวศ >> วัดชนะสงคราม >> วัดระฆัง >> วัดอรุณ >> วัดกัลยาณมิตร >> วัดพระเชตุพน >> วัดพระศรีรัตนศาสดาราม >> ศาลหลักเมือง (แถม) >> วัดสุทัศน์ แล้วก็วนกลับมาที่สวนรถไฟอีกครั้งตอนบ่ายสามโมงกว่าๆ
ผมไม่มีไมล์ครับ...เลยไม่ทราบว่าระยะทางทั้งหมดเป็นเท่าไหร่
นั่งทอดหุ่ยกันอยู่สักพัก...หัวหน้าก๊วนก็ชวนกันไปกินข้าวเย็นครับ ผมก็ตกปากรับคำไปเสียแล้ว มารู้ตอนปั่นไประหว่างทางว่า...แกชวนไปกินข้าวกันที่ "ตลาดรังสิต" ครับ!!
เอาฟะ...ตกกระไดพลอยโจนมาแล้วหนิ ลองดูสักตั้ง!!
กินข้าวจนอิ่มหมีพีมัน...ปั่นกลับมาที่สวนรถไฟอีกครั้ง หัวหน้าก๊วนก็ถามผมว่า "รู้ไหมว่าวันนี้เราปั่นกันกี่ กม.?" ผมตอบไปตามตรงว่าไม่รู้
114 กม. !!
นั่นคือระยะทางทั้งหมดที่เราปั่นจักรยานกันตั้งแต่เช้าจนค่ำ!! ผมตกใจมากเมื่อได้ยิน...เพราะที่ผ่านมาผมเคยปั่นจักรยานไกลสุดก็แค่วันละ 60 กม. เท่านั้น แล้วก็นานมาแล้วด้วย ไม่นึกไม่ฝันว่าอยู่ดีๆ จะปั่นเกิน 100 กม. กับเขาได้ด้วย ภูมิใจในตัวเองลึกๆ ครับ
เสาร์นี้...ก๊วนเดิมชวนผมไปไหว้พระอีกครั้ง แต่คราวนี้ไกลถึงอยุธยา แม้ไม่รู้ร่างกายจะไหวไหม...แต่ใจสู้แน่นอนครับ
______________________________
ปล. วัดพระศรีรัตนศาสดาราม ใส่ชุดปั่นจักรยานเข้าไม่ได้นะครับ ขายาวก็เข้าไม่ได้ ถ้าอยากเข้าไปไหวพระ...ต้องหาชุดมาเปลี่ยนเน้อ
ปล. 2 ไอ้เสื้อเขียวสะท้อนแสงนั่นผมเองครับ เจอที่ไหนอย่าเอาไม้ไล่ฟาดหรืออย่าปาสิ่งของเข้าใส่นะครับ