ผมอายุ 48 ป่วยมม 3 ปีหละ หลายโรงมากเรื้อรัง ก่อนหน้านี้ก็แกติ ทำงานได้ พอป่วยก็ติดเตียงเลย เริ่ม ตรวจว่าเป็นวัณโรค นอน รพ.กับเพิ่ม ปอดอะกเสบ มาการติดเชื้อในเลือด และไตวายเฉียบพลัน นอนแบบคนไม่มีสติเกือบเดือน จากคนหนัก 110 โลเหลือหนัก 58 กิโล เดินไม่ได้ หลักจากนั้น  6 เดือนที่นอนตืดเตียง เข้าออกๆ รพ. ค่อยๆดีขึ้น แต่ ตาซ้ายมองไม่เห็น ขาสองข้างชาตลอดเวลา จนไม่มีแรงยืนนานหรือเดินนานไม่ได้ การเป็นคนเป็นโรคใตเรื้อรังระยะ 5 รักษาการประคอง คุณหมอจะมหเฟอกไต แต่ผมไม่ทำ ทุกวันนี้ 3 ปีหละ คุณเมียหาเลี้ยง ผมเองทำงานไม่ได้เลย เงินเก็บก็ไม่มี คุณเมียมำงานได้วันละ 400 เลี้ยงผม ส่งให้พ้อให้แม่ เหนื่อยหรือป่วนก็หยุดไม่ได้ ผมสงสาร หลังจะออกรพ.คุณหมอบอกว่า เราโชคดีหละรอดมาได้ เกือบตายไปหละ เราใช้อาจารย์หมอ 5 คน ดูแล วันนี้ผมอยากบอกว่า ผมโชคร้าย น่าจะตายๆไป อยู่เป็นภาระคนอื่น จริงคิดอยากฆ่าตัวตายทุกวันเลย เครียด มึดมน หาหนทางไม่เจอ