ก่อนหน้านี้ผมเป็นคนชักเว้าบ่อยมาก ประมาณอาทิตย์ละ 3–4 ครั้ง
ส่วนใหญ่จะไปดูโดจิน หรือไม่ก็เอารูปคนรู้จักหรือเพื่อนในห้องมาดู ซึ่งพูดตรง ๆ ว่าหลังทำเสร็จผมรู้สึกแย่กับตัวเองมาก รู้สึกสมเพชตัวเอง ทั้งที่ชีวิตจริงไม่กล้าคุย ไม่กล้าทักเขา แต่กลับเอารูปเขามาทำเรื่องแบบนี้อยู่คนเดียวในห้อง(มั้ง) มันไม่ได้รู้สึกดีจริง ๆ เลย
เสียเวลา ต้องแอบทำ ต้องระแวง กลัวคนอื่นจะรู้ เข้าห้องน้ำนาน
และหลังจากนั้นคือความรู้สึกว่า “คนอื่นเขาใช้ชีวิตปกติ คุยกับคน ไปเจอสังคม แต่เรานั่งอยู่ในห้องทำอะไรแบบนี้” แต่ตอนนี้อีกสามวันจะครบสองเดือนแล้วที่ผมไม่ได้ทำอีกสามวันจะครบสองเดือนแล้วที่ผมไม่ได้ทำผมก็แค่ เจอคนที่ชอบแล้วอยากลองเปลี่ยนดูตอนนี้ผมไม่รู้สึกสมเพชตัวเองแล้ว ไม่รู้สึกว่าตัวเองอยู่ต่ำกว่าคนอื่น ที่เขามีชีวิตที่ดีกว่าเราผมรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่ามากขึ้นมีคุณค่าเท่าเทียมกัน ผมก็ไม่ได้อยากจะบอกว่ามันทำให้ชีวิตผมดีขึ้นแต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมเคารพตัวเอง คนที่ดีขึ้นไม่หมกมุ่นกับอะไรแบบนี้
[แชร์ประสบการณ์] ไม่ชักเว้ามาเกือบ 2 เดือน
ส่วนใหญ่จะไปดูโดจิน หรือไม่ก็เอารูปคนรู้จักหรือเพื่อนในห้องมาดู ซึ่งพูดตรง ๆ ว่าหลังทำเสร็จผมรู้สึกแย่กับตัวเองมาก รู้สึกสมเพชตัวเอง ทั้งที่ชีวิตจริงไม่กล้าคุย ไม่กล้าทักเขา แต่กลับเอารูปเขามาทำเรื่องแบบนี้อยู่คนเดียวในห้อง(มั้ง) มันไม่ได้รู้สึกดีจริง ๆ เลย
เสียเวลา ต้องแอบทำ ต้องระแวง กลัวคนอื่นจะรู้ เข้าห้องน้ำนาน
และหลังจากนั้นคือความรู้สึกว่า “คนอื่นเขาใช้ชีวิตปกติ คุยกับคน ไปเจอสังคม แต่เรานั่งอยู่ในห้องทำอะไรแบบนี้” แต่ตอนนี้อีกสามวันจะครบสองเดือนแล้วที่ผมไม่ได้ทำอีกสามวันจะครบสองเดือนแล้วที่ผมไม่ได้ทำผมก็แค่ เจอคนที่ชอบแล้วอยากลองเปลี่ยนดูตอนนี้ผมไม่รู้สึกสมเพชตัวเองแล้ว ไม่รู้สึกว่าตัวเองอยู่ต่ำกว่าคนอื่น ที่เขามีชีวิตที่ดีกว่าเราผมรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่ามากขึ้นมีคุณค่าเท่าเทียมกัน ผมก็ไม่ได้อยากจะบอกว่ามันทำให้ชีวิตผมดีขึ้นแต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมเคารพตัวเอง คนที่ดีขึ้นไม่หมกมุ่นกับอะไรแบบนี้