ก็อย่างว่าแหละ ไม่รู้ปีนี้ปีอะไร ปัญหารุมล้อมมาก
เรื่องวันนี้คือเราพึ่งทะเราะกับแม่มา เหตุผลคือ ตอนนี้เรากำลังเตรียมตัวที่จะกินเลี้ยงเอย ทัศนศึกษาเอย ด้วยความที่เป็นปีสุดท้าย เราก็อยากที่จะมีความสุขกับเพื่อนให้ได้มากที่สุด เพราะที่ผ่านมา เราไม่เคยทำอะไรกับเพื่อนเลย แต่ถึงยังไงเราก็บริหารงบเป็น เราใช้เงินราวๆประมาณ 600-700 บาท(เงินเก็บตัวเอง) ในการซื้อของที่คิดว่าจำเป็นต้องใช้ในการไปทัศ ซึ่งของช่วงนี้เลยมาส่งบ้านบ่อย พอแม่เห็นว่าของมันเยอะก็ถามเรา เราเลยบอกว่า เออ อยากไปทัศกับเพื่อนให้มันสนุก แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ แม่บ่นกับเราว่า เอาตังไปซื้อของฟุ่มเฟืองทำไม แม่บอกหลายครั้งแล้วว่ามันไม่จำเป็น เนี่ย เห็นมั้ย ซื้อมาอันละ 10 20 100 200 รวมกันมันก็หลายบาท หัดเก็บเงินบ่ง เดี๋ยวอนาคตจะรู้ แล้วก็พูดแบบนี้ไปเรื่อยๆ ไม่รู้เพราะอะไร น่าจะเพราะเราใกล้เป็นเมนส์แล้วด้วย ช่วงนี้เลยหงุดหงิดง่าย ปกติเราจะไม่เคยตอบแม่เลยตอนที่แม่บ่นแบบนี้ แต่รอบนี้เหมือนมันจะเก็บกดจากหลายๆรอบ แล้วก็เหนื่อยที่อะไรหลายๆอย่างมันมาตีกันด้วย แล้วเลยบอกแม่ไปว่า หนูก็แค่อยากใช้เงินบ้างมั้ย ที่ผ่านมาหนูเอาแต่เก็บ หนูก็เหนื่อยเหมือนกัน ให้หนูได้ใช้หน่อยเถอะ แล้วเราก็เดินหนีไปหลังบ้าน หลังจากนั้นแม่ก็ด่าเรารัวๆเลย เราก็เอาแต่เก็บเงียบเพราะเห็นชัดแล้วว่าพูดอะไรไปก็มีแต่จะโดนด่า แต่พอไม่พูดอะไรเลยก็เหมือนไม่ได้แก้ต่างอะไรให้ตัวเองเลย คือเราไม่เข้าใจอ่ะ เราเหนื่อยไม่ได้เลยหรอ เราบ่นเหนื่อยบ้างบางที ก็โดนแต่คำเดิมๆบอกว่า แม่เหนื่อยกว่าๆ อยูาอย่างงี้ คือเราก็เหนื่อยมั้ย แม่อยากได้อะไรเราก็ทำให้ตลอด บอกอยากได้เกรด 4 กับเขาบ้าง เราก็ทำให้ เรียนแทบตายเอามาให้ แม่ก็เอาไปอวดคนอื่น ปีทัดมาเราพลาด 4 ไปวิชาเดียวเราก็โดนด่าว่าทำไมไม่ได้อบ่างเขาบ้าง เราก็ไม่ใช่อัจฉริยะมั้ยอ่ะ ที่ปีที่แล้วเราทำได้เพราะเราไม่ได้เครียดเท่าตอนนี้ ไหนยังมีเวลาเต็มที่ในการเตรียมตัว อันนี้เวลาอ่านยังมีไม่ถึงชั่วโมง พูดอะไรไปก็โดนด่ากลับอย่างเดียว แค่ให้กำลังใจสักนิดก็ไม่มี เราก็เหนื่อยนะ ไม่ใช่คุณ้หนื่อยคนเดียวสักหน่อย ให้เราได้พักบ้าฃเถอะ ฝันของเราก็โดนคุณพังไปตั้งนานแล้ว ยังจะมาเอาชีวิตในอนาคตเราอีกหรอ เพื่อนเราก็ยิ่งน้อยๆ ช่วงนี้ก็มีปัญหา มันจะอะไรนักหนา
อยากสอบถามผู้ปกครองหลายๆท่านว่า ปกติทุกคนทำยังไงกันหรอคะ แบบว่า พอลูกพวกคุณบอกว่า้หนื่อยบอกว่าท้อกันทุกคนทำยังไงกะนหรอคะ เราไม่ชอบที่มาบอกคำว่า แม่เหนื่อยกว่า มากเลย มันดูไม่สนจิตใจเด็กคนนึงเลยสักนิด เรารู้ว่าพ่อแม่หลายๆคนก็น่าจะเป็นแบบนี้ แต่ส่วนตัวเรารับไม่ไหวค่ะ เพราะเป็นเด็กที่จิตค่อนข้างอ่อนด้วย พอโดนอะไรแรงๆใส่ทีก็จะรู้สึกไม่กล้าทำอะไรเลย ความเครียดเราสูงด้วย เราเคยไปหาหมอค่ะ หมอก็บอกเราน่าเป็นห่วงเพราะเราเครียดแทบจะตลอดเวลา แค่เวลาอยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเลย ถ้าไม่มีเพลงอัตราการเต้นหัวใจเราก็ปาไป 120 แล้ว
การที่คุณมีลูก ไม่ใช่ว่าคุณต้องทำให้เด็กคนนั้นมีความสุขหรอ ?
เรื่องวันนี้คือเราพึ่งทะเราะกับแม่มา เหตุผลคือ ตอนนี้เรากำลังเตรียมตัวที่จะกินเลี้ยงเอย ทัศนศึกษาเอย ด้วยความที่เป็นปีสุดท้าย เราก็อยากที่จะมีความสุขกับเพื่อนให้ได้มากที่สุด เพราะที่ผ่านมา เราไม่เคยทำอะไรกับเพื่อนเลย แต่ถึงยังไงเราก็บริหารงบเป็น เราใช้เงินราวๆประมาณ 600-700 บาท(เงินเก็บตัวเอง) ในการซื้อของที่คิดว่าจำเป็นต้องใช้ในการไปทัศ ซึ่งของช่วงนี้เลยมาส่งบ้านบ่อย พอแม่เห็นว่าของมันเยอะก็ถามเรา เราเลยบอกว่า เออ อยากไปทัศกับเพื่อนให้มันสนุก แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ แม่บ่นกับเราว่า เอาตังไปซื้อของฟุ่มเฟืองทำไม แม่บอกหลายครั้งแล้วว่ามันไม่จำเป็น เนี่ย เห็นมั้ย ซื้อมาอันละ 10 20 100 200 รวมกันมันก็หลายบาท หัดเก็บเงินบ่ง เดี๋ยวอนาคตจะรู้ แล้วก็พูดแบบนี้ไปเรื่อยๆ ไม่รู้เพราะอะไร น่าจะเพราะเราใกล้เป็นเมนส์แล้วด้วย ช่วงนี้เลยหงุดหงิดง่าย ปกติเราจะไม่เคยตอบแม่เลยตอนที่แม่บ่นแบบนี้ แต่รอบนี้เหมือนมันจะเก็บกดจากหลายๆรอบ แล้วก็เหนื่อยที่อะไรหลายๆอย่างมันมาตีกันด้วย แล้วเลยบอกแม่ไปว่า หนูก็แค่อยากใช้เงินบ้างมั้ย ที่ผ่านมาหนูเอาแต่เก็บ หนูก็เหนื่อยเหมือนกัน ให้หนูได้ใช้หน่อยเถอะ แล้วเราก็เดินหนีไปหลังบ้าน หลังจากนั้นแม่ก็ด่าเรารัวๆเลย เราก็เอาแต่เก็บเงียบเพราะเห็นชัดแล้วว่าพูดอะไรไปก็มีแต่จะโดนด่า แต่พอไม่พูดอะไรเลยก็เหมือนไม่ได้แก้ต่างอะไรให้ตัวเองเลย คือเราไม่เข้าใจอ่ะ เราเหนื่อยไม่ได้เลยหรอ เราบ่นเหนื่อยบ้างบางที ก็โดนแต่คำเดิมๆบอกว่า แม่เหนื่อยกว่าๆ อยูาอย่างงี้ คือเราก็เหนื่อยมั้ย แม่อยากได้อะไรเราก็ทำให้ตลอด บอกอยากได้เกรด 4 กับเขาบ้าง เราก็ทำให้ เรียนแทบตายเอามาให้ แม่ก็เอาไปอวดคนอื่น ปีทัดมาเราพลาด 4 ไปวิชาเดียวเราก็โดนด่าว่าทำไมไม่ได้อบ่างเขาบ้าง เราก็ไม่ใช่อัจฉริยะมั้ยอ่ะ ที่ปีที่แล้วเราทำได้เพราะเราไม่ได้เครียดเท่าตอนนี้ ไหนยังมีเวลาเต็มที่ในการเตรียมตัว อันนี้เวลาอ่านยังมีไม่ถึงชั่วโมง พูดอะไรไปก็โดนด่ากลับอย่างเดียว แค่ให้กำลังใจสักนิดก็ไม่มี เราก็เหนื่อยนะ ไม่ใช่คุณ้หนื่อยคนเดียวสักหน่อย ให้เราได้พักบ้าฃเถอะ ฝันของเราก็โดนคุณพังไปตั้งนานแล้ว ยังจะมาเอาชีวิตในอนาคตเราอีกหรอ เพื่อนเราก็ยิ่งน้อยๆ ช่วงนี้ก็มีปัญหา มันจะอะไรนักหนา
อยากสอบถามผู้ปกครองหลายๆท่านว่า ปกติทุกคนทำยังไงกันหรอคะ แบบว่า พอลูกพวกคุณบอกว่า้หนื่อยบอกว่าท้อกันทุกคนทำยังไงกะนหรอคะ เราไม่ชอบที่มาบอกคำว่า แม่เหนื่อยกว่า มากเลย มันดูไม่สนจิตใจเด็กคนนึงเลยสักนิด เรารู้ว่าพ่อแม่หลายๆคนก็น่าจะเป็นแบบนี้ แต่ส่วนตัวเรารับไม่ไหวค่ะ เพราะเป็นเด็กที่จิตค่อนข้างอ่อนด้วย พอโดนอะไรแรงๆใส่ทีก็จะรู้สึกไม่กล้าทำอะไรเลย ความเครียดเราสูงด้วย เราเคยไปหาหมอค่ะ หมอก็บอกเราน่าเป็นห่วงเพราะเราเครียดแทบจะตลอดเวลา แค่เวลาอยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเลย ถ้าไม่มีเพลงอัตราการเต้นหัวใจเราก็ปาไป 120 แล้ว