ผมรบกวนออกความคิดเห็นหน่อยครับ

สวัสดีพี่ๆ ทุกคนด้วยนะครับ ปีนี้ผมอายุ21จะ22 แล้วครับ ผมเรียนจบปวส.ไฟฟ้ามาแล้วครับ แล้วก็จับทหารกับบวชเอาพรรษาเรียบร้อยแล้วครับ ตอนแรกที่ตั้งใจไว้ว่าจะเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยครับ แต่เกิดจังหวะชีวิตลุงผมเกิดป่วยสโตคยูนิตครับ ทำให้ตาบอด เดินไม่ได้(ยังพอเดินได้ครับแต่ต้องพยุงพูดง่ายๆเดินลำบากครับ) แล้วแกก็เป็นอัลไซเมอร์ด้วยครับ ผมก็เลยต้องอยู่ช่วยป้าดูแลลุงครับ เพราะลุงก็น้ำหนักตัวเยอะด้วยครับ บวกกับถ้าป้าผมดูแลคนเดียวคงเครียดน่าดูครับ ผมรู้สึกว่าตัวเองช้ามากครับคนรุ่นผมเขาเริ่มทำงาน หรือเรียนต่อกันแล้วครับ ผมรู้สึกว่าตัวเองตามใครไม่ทันแล้วครับ แต่ผมไม่เคยโทษลุงโทษป้านะเต็มใจดูแลพวกท่านมากๆครับ แล้วผมก็มีคำถามหรือพี่ๆออกความเห็นได้เลยนะครับ
1.มีใครพอจะมีแนวทางการเรียน หรือหลักสูตรเกี่ยวกับไฟฟ้าบ้างมั้ยครับ(แบบออนไลน์หรือแค่ไปสอบอย่างเดียวก็ได้ครับ) ตอนนี้ผมได้แค่ฝึกภาษากับอ่านหนังสือไฟฟ้าไปก่อนครับ
2.มีใครพอจะมีเรื่องราวชีวิตแบบผมบ้างมั้ยครับ แล้วคนที่ผ่านมาแล้วตอนนี้เป็นยังไงบ้างครับ
ปล.สุดท้ายแล้วเรื่องเงินๆทองๆ ที่บ้านผมไม่ได้ติดขัดครับแต่ผมแค่ละอายใจที่ทำอะไรไม่ได้เลยครับ ได้แต่ดูแลลุงแล้วก็คอยช่วยป้า มันรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้เรื่องเลยครับ มันเป็นเรื่องปกติหรือพี่ๆมีมุมมองยังไงบ้างมั้ยครับ
ปล2.ขอบคุณพี่ๆทุกคนล่วงหน้านะครับ🙏