สวัสดีค่ะ หลังจากเรียนจบได้เกือบ 3 ปี ดิฉันก็ทำงานคลินิกเอกชนมาโดยตลอด เนื่องจากตอนฝึกงานฝึกเเต่ รพ.รัฐ ทำให้รู้ว่าตนเองมีหลายอย่างที่ไม่เหมาะ จนกระทั่งวันหนึ่งเราก็คิดมากเรื่องเงินหลังเกษียณขึ้นมา หากทำเอกชนไปเรื่อยๆจำเป็นต้องเก็บเงินเยอะมากๆ ให้ทันเงินเฟ้อที่จะเกิดขึ้นในอนาคตเพื่อใช้จ่ายเเละรักษา
รวมถึงในใจก็คิดว่าคลินิกเปิดนานไม่เท่ารพ.อยู่เเล้วเนื่องด้วยมีรายได้หลักทางเดียว คือ คนไข้ที่ตั้งใจมาทำการรักษาที่เฉพาะ หากวันหนึ่งปิดตัวไปตอนเราอายุเยอะเเล้ว ก็ไม่รู้จะทำที่ไหนต่อ ถ้ามีประสบการณ์ทำแค่ที่คลินิก
เลยตัดสินใจออกเพื่อย้ายงานค่ะ ที่เเพลนไว้ตอนเเรกจะทำรพ.รัฐเพื่อรักษาคนไข้ที่เรารัก+รับราชการ แต่เอาเข้าจริงๆเราก็ไม่พร้อม เลยตัดสินใจทำรพ.เอกชนก่อน (ตอนนี้ยังไม่รู้เเนวโน้มอนาคตค่ะ ว่าจะย้ายไปรัฐอยู่ไหม เเพลนไว้ว่าก่อนอายุ 30 อาจจะไปค่ะ)
ประเด็นคือ เรามาทำงานรพ.เอกชนได้สักพักแล้ว เเต่เเผนกเราคนไข้น้อยมาก ตั้งเเต่เราทำงานคลินิกมา 2-3 ปี ไม่เคยทำคนไข้ต่อวันน้อยขนาดนี้เลยค่ะ รับ 1-2 คน/วัน(13ชม. OTในตัวค่ะ) จากปกติเราอยู่คลินิกทำวันหนึ่งไม่ต่ำกว่า 6-7 คน(9ชม) เราเลยรู้สึกเซ็ง เบื่อ ไม่รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า รู้สึกเสียดายเวลาที่มานั่งเล่นโทรศัพท์ทั้งวันเเล้วก็กลับ นั่งรอเวลาเลิกงาน เหมือนตัวเองมานั่งเฝ้าสถานที่เฉยๆ (พี่ที่เเผนกก็เป็นเหมือนกันค่ะ เราไม่รู้ว่าเขาทนอยู่เเบบนี้ไปได้ยังไง) ใจเรามันว้าวุ่นไปหมด (จริงๆความก้าวหน้าที่นี่ไม่มีค่ะ ถ้าจะได้คือประสบการณ์ล้วนๆ)
ปล. เขาจ้างเราเพิ่มเนื่องจาก เวลาทำงานมันค่อนข้างมาก ที่มีอยู่เข้าเวรไม่พอค่ะ ต้องมีการสลับกันหยุด ถ้าไม่รับเพิ่มก็ต้องมีช่วงปิดเเผนก
ตอนนี้เราทำได้ประมาณ 2 สัปดาห์ พยายามคิดว่าอาจจะเพราะเราพึ่งมาพี่เลยยังไม่มอบหมายงานให้หรือยังไง(แต่สิ่งที่เราเคยทำ พี่เขาไม่บอก เราเห็นไม่มีคนทำ แล้วเราเคยทำตอนอยู่คลินิก เราก็ทำไปหมดเเล้ว)
ดังนั้นเราอยากจะปรึกษาพี่ๆเพื่อนๆค่ะ ว่าถ้า 2-3 เดือนข้างหน้า ไม่มีอะไรดีขึ้น เราควรไปต่อไหมคะ เรารู้สึกว่าอายุเรายังต้องการพัฒนาทักษะการรักษาทางวิชาชีพอยู่ การเจอคนไข้น้อยๆแบบนี้มันทำให้ทักษะการรักษาของเราทดถอยค่ะ รวมถึงความสามารถในการจัดการเวลาในการรักษาจากที่เคยฝึกคิดมันก็แทบไม่ต้องคิดอะไรเลย ใจแทบจะอยากกลับไปทำคลินิก ที่เจอโรคหลากหลาย ได้ตรวจคนไข้เต็มที่ เเต่อีกใจก็กลัววนกลับมาลูบเดิมค่ะ สุดท้ายก็ทำรพ. แต่อีกใจก็รู้สึกว่ารพ.ให้ฐานเงินเดือนดีกว่าคลินิกค่ะ เพียงเเต่ไม่มี commission (จากการขายคอร์สของคลินิก) หรือเราควรอยู่แบบนี้ต่อไปจริงๆหรอคะ มันจะมีอะไรดีขึ้นไหม แล้วทางรพ.เขาต้องการให้เราอยู่แบบนี้ไปจริงๆหรอ
(เวลาว่างก็อยากไปช่วยเเผนกอื่นนะคะเเต่เราเป็นสหวิชาชีพค่ะ เราไม่ได้เรียนมาโดยตรง ไม่ควรไปก้าวก่ายวิชาชีพอื่น อีกอย่างต้องเฝ้าห้องตลอดเเม้จะไม่มีคนไข้ก็ตาม เผื่อมีคนโทรเเจ้งเวลาคนไข้จะเข้ามารักษาค่ะ)
ขอบคุณสำหรับคำเเนะนำเเละคำชี้เเนะของทุกๆที่เข้ามาอ่านมาตอบนะคะ
ควรไปต่อหรือพอเเค่นี้ดี ?
รวมถึงในใจก็คิดว่าคลินิกเปิดนานไม่เท่ารพ.อยู่เเล้วเนื่องด้วยมีรายได้หลักทางเดียว คือ คนไข้ที่ตั้งใจมาทำการรักษาที่เฉพาะ หากวันหนึ่งปิดตัวไปตอนเราอายุเยอะเเล้ว ก็ไม่รู้จะทำที่ไหนต่อ ถ้ามีประสบการณ์ทำแค่ที่คลินิก
เลยตัดสินใจออกเพื่อย้ายงานค่ะ ที่เเพลนไว้ตอนเเรกจะทำรพ.รัฐเพื่อรักษาคนไข้ที่เรารัก+รับราชการ แต่เอาเข้าจริงๆเราก็ไม่พร้อม เลยตัดสินใจทำรพ.เอกชนก่อน (ตอนนี้ยังไม่รู้เเนวโน้มอนาคตค่ะ ว่าจะย้ายไปรัฐอยู่ไหม เเพลนไว้ว่าก่อนอายุ 30 อาจจะไปค่ะ)
ประเด็นคือ เรามาทำงานรพ.เอกชนได้สักพักแล้ว เเต่เเผนกเราคนไข้น้อยมาก ตั้งเเต่เราทำงานคลินิกมา 2-3 ปี ไม่เคยทำคนไข้ต่อวันน้อยขนาดนี้เลยค่ะ รับ 1-2 คน/วัน(13ชม. OTในตัวค่ะ) จากปกติเราอยู่คลินิกทำวันหนึ่งไม่ต่ำกว่า 6-7 คน(9ชม) เราเลยรู้สึกเซ็ง เบื่อ ไม่รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า รู้สึกเสียดายเวลาที่มานั่งเล่นโทรศัพท์ทั้งวันเเล้วก็กลับ นั่งรอเวลาเลิกงาน เหมือนตัวเองมานั่งเฝ้าสถานที่เฉยๆ (พี่ที่เเผนกก็เป็นเหมือนกันค่ะ เราไม่รู้ว่าเขาทนอยู่เเบบนี้ไปได้ยังไง) ใจเรามันว้าวุ่นไปหมด (จริงๆความก้าวหน้าที่นี่ไม่มีค่ะ ถ้าจะได้คือประสบการณ์ล้วนๆ)
ปล. เขาจ้างเราเพิ่มเนื่องจาก เวลาทำงานมันค่อนข้างมาก ที่มีอยู่เข้าเวรไม่พอค่ะ ต้องมีการสลับกันหยุด ถ้าไม่รับเพิ่มก็ต้องมีช่วงปิดเเผนก
ตอนนี้เราทำได้ประมาณ 2 สัปดาห์ พยายามคิดว่าอาจจะเพราะเราพึ่งมาพี่เลยยังไม่มอบหมายงานให้หรือยังไง(แต่สิ่งที่เราเคยทำ พี่เขาไม่บอก เราเห็นไม่มีคนทำ แล้วเราเคยทำตอนอยู่คลินิก เราก็ทำไปหมดเเล้ว)
ดังนั้นเราอยากจะปรึกษาพี่ๆเพื่อนๆค่ะ ว่าถ้า 2-3 เดือนข้างหน้า ไม่มีอะไรดีขึ้น เราควรไปต่อไหมคะ เรารู้สึกว่าอายุเรายังต้องการพัฒนาทักษะการรักษาทางวิชาชีพอยู่ การเจอคนไข้น้อยๆแบบนี้มันทำให้ทักษะการรักษาของเราทดถอยค่ะ รวมถึงความสามารถในการจัดการเวลาในการรักษาจากที่เคยฝึกคิดมันก็แทบไม่ต้องคิดอะไรเลย ใจแทบจะอยากกลับไปทำคลินิก ที่เจอโรคหลากหลาย ได้ตรวจคนไข้เต็มที่ เเต่อีกใจก็กลัววนกลับมาลูบเดิมค่ะ สุดท้ายก็ทำรพ. แต่อีกใจก็รู้สึกว่ารพ.ให้ฐานเงินเดือนดีกว่าคลินิกค่ะ เพียงเเต่ไม่มี commission (จากการขายคอร์สของคลินิก) หรือเราควรอยู่แบบนี้ต่อไปจริงๆหรอคะ มันจะมีอะไรดีขึ้นไหม แล้วทางรพ.เขาต้องการให้เราอยู่แบบนี้ไปจริงๆหรอ
(เวลาว่างก็อยากไปช่วยเเผนกอื่นนะคะเเต่เราเป็นสหวิชาชีพค่ะ เราไม่ได้เรียนมาโดยตรง ไม่ควรไปก้าวก่ายวิชาชีพอื่น อีกอย่างต้องเฝ้าห้องตลอดเเม้จะไม่มีคนไข้ก็ตาม เผื่อมีคนโทรเเจ้งเวลาคนไข้จะเข้ามารักษาค่ะ)
ขอบคุณสำหรับคำเเนะนำเเละคำชี้เเนะของทุกๆที่เข้ามาอ่านมาตอบนะคะ