คือตอนนี้ผมบวชเรียนอยู่นะครับบวชเรียนตั่งเเต่ ม.1 เลยครับ เเล้วทีนี้โรงเรียนเณรเปิดเทอม ผมเลยศึกมาเป็นโยมจนกว่าจะเปิดเทอมค่อยกลับไปบวชเรียนใหม่ ระหว่างที่ปิดเทอมผมก็ไปทำงานช่วยพ่อ(ก่อสร้าง)ไปเรื่อยๆ เเล้วทีนี้โรงเรียนปกติ เขาเปิดเทอมก่อนโรงเรียนเณรประมาณ2อาทิผมได้เเต่ ผมที่ตื่นเช้ามาเห็นรุ่นน้องผมได้ไปโรงเรียนผมบอกเลยว่าผมอิจฉามากๆเลยครับได้มีโมเม้นสนุกๆกับเพื่อนได้มีโมเม้นงานกีฬาอย่างนู้นอย่างนี้เเถมได้คุยกับเพื่อนผู้หญิงด้วยเวลาเลิกเรียนก็ออกไปเที่ยวเล่นด้วยกัน สำหรับผมสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ผมไปเคยได้ในโรงเรียนเณรเลยครับถึงเเม้เรื่องเรียนอาจจะหนักกว่าโรงเรียนเณรเเต่นี่เเหละครับผมสิ่งที่ผมต้องการผมอยากได้ชีวิตวัยรุ่นเเบบนี้ไม่อยากเรียนโรงเรียนเณรเลย ทุกๆเช้าที่ผมตื่นมาผมเห็นรุ่นน้องของผมไปโรงเรียนเเต่งชุดนักเรียนสพายกระเป๋าไปโรงเรียนทุกวันผมเเม่งโครตอิจฉาเลยตอนนี้ผมอยู่ ม.4 จะให้ผมออกจากโรงเรียนเณรไปเรียนโรงเรียนปกติตั่งเเต่ ม.1 ผมก็ยอมอะ ผมเคยคุยเรื่องนี้กับพ่อเเล้วเเต่ก็ทะเลอะกันตลอดอะ ผมว่าครอบครัวผมก็ฐานะปานกลางนะสามารถส่งผมไปเรียนจนจบ ม.6ได้อะ
เเต่ทำไมพ่อส่งผมมาบวชอะผมไม่เข้าใจเลย ตอนนี้ผมเริ่มคิดเเล้วว่าพ่อเกลียดผมรึเปล่า
(ตอนนี้ผมบวชเรียนอยู่นะครับ อยู่ชั้น ม.4)ผมอยากจะถามว่าทำยังไงผมถึงจะได้ไปเรียนโรงเรียนปกติอะครับพอจะมีใครหรือหน่วยงานไหนหรืออะไรช่วยผมได้ไหมครับ ผมขอพรกับพระขอพรกับพระเจ้าขอพรกับทุกอย่าง เเต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ใครก็ได้ช่วยผมด้วยครับ ตอนนี้ไม่มีความสุขเลย
เกลียดตัวเองว่ะ
อยากเรียนโรงเรียนปกติทำไงดีครับ
เเต่ทำไมพ่อส่งผมมาบวชอะผมไม่เข้าใจเลย ตอนนี้ผมเริ่มคิดเเล้วว่าพ่อเกลียดผมรึเปล่า
(ตอนนี้ผมบวชเรียนอยู่นะครับ อยู่ชั้น ม.4)ผมอยากจะถามว่าทำยังไงผมถึงจะได้ไปเรียนโรงเรียนปกติอะครับพอจะมีใครหรือหน่วยงานไหนหรืออะไรช่วยผมได้ไหมครับ ผมขอพรกับพระขอพรกับพระเจ้าขอพรกับทุกอย่าง เเต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ใครก็ได้ช่วยผมด้วยครับ ตอนนี้ไม่มีความสุขเลย
เกลียดตัวเองว่ะ