บ้านจขกท. อยู่ แปดริ้ว ..... เคยแว๊นซ์เที่ยวนะ แต่รถติดหนักมาก น่าจะถึงจุดหมายประมาณชาติหน้าเลย(ในใจคิดแบบนั้น)
ทั้งควัน ทั้งร้อน + เเทบไม่มีช่องให้เเทรกเลย  เดี๋ยวรถเปลี่ยนเลน บางช่วงรถชิดเส้นช้าย ชิดเส้นขวา (สลับฟันปลา)  
ถ้าทางผ่านเกิดอุบัติเหตุนะ  OMG!!! "เที่ยวบนรถยาวไปๆ"  

เเต่บ้านจขกท. เป็นอาชีพเกษตรกรรม  คนอื่นหยุด เเต่เเม่ค้าต้องการของเยอะกว่าปกติ !!! : แม่ค้ามารับถึงบ้านทั้งปี กลายเป็นขาประจำ
จากหนี้ล้านกว่า = ปลดหนี้จนมีเงินเก็บ (บางคนบอกหนี้อาจจะน้อย เเต่อาชีพเกษตรกรรมต้นทุนสูงอยู่นะ)
มีที่ดินปล่อยให้เขาเช่า+เช่าเขาเช่นกัน >>ไม่ต้องเป็นลูกจ้างเขา ให้เขาโขกสับ<<

จขกท.ก็ไม่ค่อยรู้หรอกว่าคนบ้านไกลมาทำงานในกทม. มีความรู้สึกอย่างไรเวลาได้วันหยุดยาวเเล้วได้กลับบ้านที่เเสนคิดถึง !!!!

กระทู้ก่อน ชื้อ 310  ... วันนี้ชื้อแบบใบ 615  (1ใบ 100บาท)  : สุดท้ายตัดใจไม่ไปเที่ยวดีฟ่า เอาเงินมาสร้างตื่นเต้นดีฟ่า
แบบเช้านั่งลุ้น ตกเย็นนั่งเศร้า ! 555+
-จับ5 ปลา 1 ตัว  ปล. วันนี้ฝันอีก : มีเพื่อนชวนไปเเว๊นซ์เที่ยว เเราเราก็ซ้อนท้ายไป เเวะชื้อของ เจอสาลี่
เพื่อน  : ก็รีบหยิบใส่ถุงใหญ่เลย
เรา     : ก็บอกว่าเอาทำไมเยอะเเยะ
เพื่อน  : ลดราคา
เรา     : ก็มองหาป้ายราคาใหญ่เลย  ตระกล้าบนว่างเห็นราคาเต็ม ตระกล้าล่างเห้นราคา 15 บาท
เรา     : ก็รีบหยิบใส่ถุงเช่นกัน
มีคนอื่นมา 2 -3 คน  : มองเราตาปริบๆ อ้อนวอน  เราก็หยิบเเล้วยื่น+แบ่งให้คนล่ะลูก
เป็นเช่นนี้แล.......

................................................................................
เเต่ก็นะ  นี่คือความจริง !  ชีวิตคนบ้านนอกแบบจขกท. เทศกาลก็เหมือนวันธรรมดา 1 วัน ที่ไม่มีอะไรแปลกใหม่เลย  
คนโน้นดีใจ ตื่นเต้น วางแผนต่างๆนาๆ  ..... วางแผนใช้เงิน บลาๆๆ
เเต่ .... บ้านจขกท. วางแผนใช้จ่าย วางแผนเก็บเงิน วางแผนสร้างโน่นสร้างนี่ ต่อเติมบ้าน (บ้านเก่าเเล้ว)
          ชื้อท่อ pvc มาต่อเพิ่ม , ชื้อหินคลุกมาถม อะไรแบบนี้
           ต้องเร่ง รดน้ำ ให้ทันความต้องการแม่ค้า ช่วงหน้าเเล้ง

บางทีก็อิจฉาเขานะ