รีวิวหลังชม “หอแต๋วแตกแหกหลีหู”



ในการรับชมหนังของผกก.อย่างพี่พชร์ อานนท์ มีหลักการง่ายๆอยู่ คือ “การปล่อยจอย” หรือ “ปล่อยสมองดู” เพราะหนังที่เค้าเล่านั้นล้วนแล้วแต่เป็นหนังเบาสมอง ดูง่ายๆ ย่อยง่ายๆ งงๆ งึนๆ และขอแต๋วแตกภาคนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้นครับ

สำหรับจักรวาลหอแต๋วแตกนั้นได้เดินทางมาจนถึงภาคที่ 11 แล้ว ส่วนตัวมองว่าภาพนี้คือภาพที่ดีที่สุดในบรรดาแฟนไชส์ขอแต๋วแตกเลย ต้องบอกก่อนว่าส่วนตัวเป็นคนชอบอะไรที่มีความเป็นจีนอยู่แล้วด้วย ดังนั้นเลยมีความชอบในเรื่องของ vibes และเครื่องแต่งกาย เครื่องประดับ ต่อให้ชื่อตัวละครในยุคสมัยจะเป็นเรื่องสมมุติขึ้นมาแต่เราก็รู้สึกถึงได้เลยว่ามีการอ้างอิงหลักการทางประวัติศาสตร์ของจีนก็ไปในนั้นอยู่จริงๆ เลยชอบภาคนี้มากๆ

ในด้านเนื้อเรื่อง รู้สึกว่าภาคนี้มันไม่ค่อยออกทะเลไปมาก คือ มันมีเส้นเรื่องแบบเป็นจริงเป็นจังกว่าภาคอื่นเลย ยิ่งถ้าไปเปรียบเทียบกับภาคสัปหยดนี้คือ ภาคนี้มีความเป็นเส้นเรื่องมากๆจริงๆ หลักๆจะแบ่งออกเป็น 2 quest ในเรื่องใครที่ดูแล้วจะเข้าใจ

ในด้านตัวละคร รู้สึกชอบมาก กับเจ๊แต๋ว และฮองเหาหลีหู คือทั้งฮา ทั้งสง่างาม เรียกได้ว่าชอบตัวละครนี้แบบมากๆนี่ภาคนี้ ส่วนแพนเค้กกับอาโรยก็เป็นตัวละครสมทบได้ดีมากเช่นกัน โคตรฮา รู้สึกว่ามุกขอจอแตกบางทีมันก็โดนเส้นเรา แต่บางทีมันก็ไม่ได้โดนเส้น อย่างน้อยต้องมีขำบ้างแหละ

โดยรวมเป็นหนัง ดูเบาสมอง ในช่วงวันหยุดสิ้นปีนี้ และขอ สุขสันต์วันคริสต์มาสและปีใหม่ทุกคนที่อ่านกระทู้นี้ด้วยนะครับ

10/10
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่