เมื่อครอบครัวทำลายความสุขและอิสระทางใจของฉัน

สวัสดีค่ะ

นี่เป็นการเขียนกระทู้พันทิปครั้งแรกเลย นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าจะมีวันที่จะได้เขียนลงที่นี้
แต่ไม่รู้จะหันหน้าไปคุยหรือปรึกษากับใครดี หวังว่าที่นี้คงจะเป็น safe zone และมีคำแนะนำดีๆให้เราได้ฮีลใจได้บ้างนะคะ

ขอเกริ่นเบื้องต้นก่อนนะคะ
เราเป็นวัยรุ่นคนนึงที่จะเข้าสู่ช่วงอายุ 30 ซึ่งเราได้ถูกให้ลาออกจากงานประจำเพื่อมาช่วยธุรกิจที่บ้าน
ตอนแรกเราไม่ยอมเลย เพราะเราอยากจะทำงานด้วยตัวเองถึงแม้จะเป็นแค่พนักงานลูกจ้างก็ตาม แต่นั้นคือความเป็นอิสระและสบายใจของเรามากๆ
ซึ่งเรานั้นไม่อยากกลับมาอยู่ใกล้ครอบครัวและใต้ความกดดันของที่บ้าน แต่สุดท้ายเราก็ต้องยอมลาออกมาช่วยอยู่ดี เพราะแรงกดดันจากหลายๆอย่าง

กลับมาช่วงแรกเราต้องพยายามปรับตัวและพยายามหาความสุขเล็กๆน้อยๆเพื่อหล่อเลี้ยงจิตใจตัวเองไปวันๆ จนเราคิดว่าน่าจะอยู่ได้แหละ
แต่จริงๆแล้วเราไม่มีความสุขเลย งานที่ทำอยู่นั้นเราก็ไม่ค่อยชอบและยังมีปัญหาเรื่องการทำงานแบบธุรกิจกงสีที่ต้องมีญาติพี่น้องและครอบครัวมาเกี่ยวข้อง
มันทำให้หลายๆอย่างดูวุ่นวายและไม่ค่อยสบายใจเท่าไรนัก อีกทั้งการทำงานกับพี่น้องที่ไม่ค่อยลงรอยกัน ทำให้บางครั้งสภาพแวดล้อมการทำงานอึดอัดและ toxic สำหรับเรามากๆ

ตั้งแต่กลับมาทำงานที่บ้าน เรารู้สึกตัวเองไม่มีเป้าหมายในชีวิตอะไรเลย ไม่มี passion ในการทำงานหรือพัฒนาตัวเองเลยเพราะงานที่เราทำอยู่นั้นเป็นงานที่เราไม่ชอบ แต่ต้องมาทำเพราะครอบครัวปูทางไว้ให้แล้วว่าอนาคตเราต้องสบายแน่ๆหากทำธุรกิจนี้
ต่อไป

ตอนนี้เราได้แต่คิดวนไปวนมาว่าจะทำอย่างไรให้หลุดจากวงจรตรงนี้ หรือ ควรจะหาวิธีอยู่กับมันอย่างไรดีให้มีความสุข

จึงอยากจะรบกวนขอคำแนะนำ/แชร์แนวทางต่างๆ/แชร์ประสบการณ์แนวนี้ว่าคนอื่นๆทำอย่างไรกันบ้างหรือมีวิธีก้าวผ่านจุดๆนี้ไปยังไงบ้างคะ

ขอบคุณมากๆค่ะ