การรับมือในความสัมพันธ์ที่มีแฟนมีภาวะทางจิต หรือ ซึมเศร้า นี่มันเหนื่อยจัง...
คนเป็นซึมเศร้าสามารถทุ่มอารมณ์เนกาทีฟใส่แฟนได้เต็มที่ โดยที่บอก เพราะตัวเองเป็น "ซึมเศร้า" จริงๆ เหรอ? ขอวิธีรับมือ หรือคำแนะนำสำหรับแฟนฝั่งที่ไม่ได้ป่วยค่ะ ตอนนี้เริ่มไม่ไหว
......................
คบกันมาเกือบ 2 ปี แรกเจอเธอเป็นคนสดใส พูดคุยดี เลยเปิดใจคุย เพราะเราชอบคนสดใสร่าเริง คิดบวก
แต่พอเปลี่ยนเป็นโหมดแฟนปุ๊บ เธอมีความ sensitive ในทุกเรื่องเลย โดยเฉพาะคำพูดของเรา มักจะไม่ถูกใจหรือทำให้เธอต้องหงุดหงิดแทบจะ 80% ตลอดการใช้ชีวิตด้วยกัน เวลาโมโห เธอจะขึ้นเสียงใส่ทันที ซึ่ง เราเป็นคนที่ไม่ชอบคนขี้โวยวาย หรือขี้โมโห พอเราไม่ยอมเธอ เลยทำให้เกิดการทะเลาะกันบ่อยๆ แล้วจบที่เธอร้องไห้ และบอกเลิก >> วนลูปไปแแบบนี้
มันทำให้เราต้องคอยเช็คตัวเองตลอดทุกครั้งเวลาพูด เพื่อไม่ให้เกิดเรื่อง เลี่ยงการทะเลาะ เดิมที เราเป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว พูดคุยอยู่แต่กับพ่อแม่ มีพูดติดเอาแต่ใจบ้าง แต่เวลาพูดคุยกับเพิ่อนหรือคนทั่วไปจะติดเฮฮา ไม่ค่อยซีเรียส ไม่พูดว่าร้าย บุลลี่หรือนินทาอะไร พื้นฐานครอบครัวเราอบอุ่น, ส่วนของแฟนตรงข้ามเลย (เรื่องนี้เป็นหลักที่ทำให้เราไม่โทษที่ตัวเธอ)
ตั้งแต่คบกับแฟนคนนี้ เวลาพูดจะต้อง คิดแล้วคิดอีกว่า คำนี้ ประโยคนี้ จะทำให้โกรธมั้ย จะทำให้เค้าคิดว่าดูถูกมั้ย? จนทำให้ไม่อยากพูด เงียบไปซะดีกว่า กลับกัน เธอพูดได้ทุกเรื่อง แม้บางเรื่องทำเรารู้สึกไม่ดี แต่เราก็ปล่อยผ่านไป เพราะพอเราไม่พอใจ เธอจะไม่พอใจกลับแรงกว่า ...
เอาจริงๆ ในวัย 35 ปีอัพแล้ว เราก็อยากลงหลักปักฐานกับคู่ชีวิตที่มอบพลังบวกให้ และพร้อมพัฒนากายและใจไปด้วยกัน ไม่เคยคิดเลยว่า จะมีแฟนเป็นซึมเศร้า แต่อย่างอื่นเธอโอเคนะ เป็นคนใจดีมีน้ำใจ, งานการและเรื่องเงินไม่ทำให้เดือดร้อน
มีแพลนจะไปพบจิตแพทย์กันอยู่ แต่ตัวเราเองยอมรับว่า "เห็นแก่ตัวและรักตัวเอง" คิดวนไปมาในหัวตลอดว่า จะไหวมั้ยนะ, เลิกดีมั้ยนะ (แต่กลัวแฟนทำเรื่องไม่ดีมากๆ), กลัวเป็นซึมเศร้าไปด้วย, กลัวอนาคตต้องอยู่กับภาวะอารมณ์ลบๆ ไปตลอด ฯลฯ คือ พื้นฐานการใช้ชีวิตเรา มักจะเลี่ยงพบปะคนที่อยู่ด้วยแล้วเต็มไปด้วยพลังงานลบ กับเพื่อนหรือเพื่อนร่วมงาน เรายังพอเลี่ยงได้ แต่นี่แฟน ที่ต้องอยู่กันแทบจะ 24/7
ปล.เราเป็นคู่รักญญ นะคะ
ผิดพลาดประการใด ขออภัยหากกระทู้นี้ทำให้เกิดความไม่สบายใจกับผู้ป่วยซึมเศร้า มา ณ ที่นี้ค่ะ
คนเป็นซึมเศร้า ไม่สงสารแฟนที่ต้องรับมือบ้างเหรอ?
คนเป็นซึมเศร้าสามารถทุ่มอารมณ์เนกาทีฟใส่แฟนได้เต็มที่ โดยที่บอก เพราะตัวเองเป็น "ซึมเศร้า" จริงๆ เหรอ? ขอวิธีรับมือ หรือคำแนะนำสำหรับแฟนฝั่งที่ไม่ได้ป่วยค่ะ ตอนนี้เริ่มไม่ไหว
......................
คบกันมาเกือบ 2 ปี แรกเจอเธอเป็นคนสดใส พูดคุยดี เลยเปิดใจคุย เพราะเราชอบคนสดใสร่าเริง คิดบวก
แต่พอเปลี่ยนเป็นโหมดแฟนปุ๊บ เธอมีความ sensitive ในทุกเรื่องเลย โดยเฉพาะคำพูดของเรา มักจะไม่ถูกใจหรือทำให้เธอต้องหงุดหงิดแทบจะ 80% ตลอดการใช้ชีวิตด้วยกัน เวลาโมโห เธอจะขึ้นเสียงใส่ทันที ซึ่ง เราเป็นคนที่ไม่ชอบคนขี้โวยวาย หรือขี้โมโห พอเราไม่ยอมเธอ เลยทำให้เกิดการทะเลาะกันบ่อยๆ แล้วจบที่เธอร้องไห้ และบอกเลิก >> วนลูปไปแแบบนี้
มันทำให้เราต้องคอยเช็คตัวเองตลอดทุกครั้งเวลาพูด เพื่อไม่ให้เกิดเรื่อง เลี่ยงการทะเลาะ เดิมที เราเป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว พูดคุยอยู่แต่กับพ่อแม่ มีพูดติดเอาแต่ใจบ้าง แต่เวลาพูดคุยกับเพิ่อนหรือคนทั่วไปจะติดเฮฮา ไม่ค่อยซีเรียส ไม่พูดว่าร้าย บุลลี่หรือนินทาอะไร พื้นฐานครอบครัวเราอบอุ่น, ส่วนของแฟนตรงข้ามเลย (เรื่องนี้เป็นหลักที่ทำให้เราไม่โทษที่ตัวเธอ)
ตั้งแต่คบกับแฟนคนนี้ เวลาพูดจะต้อง คิดแล้วคิดอีกว่า คำนี้ ประโยคนี้ จะทำให้โกรธมั้ย จะทำให้เค้าคิดว่าดูถูกมั้ย? จนทำให้ไม่อยากพูด เงียบไปซะดีกว่า กลับกัน เธอพูดได้ทุกเรื่อง แม้บางเรื่องทำเรารู้สึกไม่ดี แต่เราก็ปล่อยผ่านไป เพราะพอเราไม่พอใจ เธอจะไม่พอใจกลับแรงกว่า ...
เอาจริงๆ ในวัย 35 ปีอัพแล้ว เราก็อยากลงหลักปักฐานกับคู่ชีวิตที่มอบพลังบวกให้ และพร้อมพัฒนากายและใจไปด้วยกัน ไม่เคยคิดเลยว่า จะมีแฟนเป็นซึมเศร้า แต่อย่างอื่นเธอโอเคนะ เป็นคนใจดีมีน้ำใจ, งานการและเรื่องเงินไม่ทำให้เดือดร้อน
มีแพลนจะไปพบจิตแพทย์กันอยู่ แต่ตัวเราเองยอมรับว่า "เห็นแก่ตัวและรักตัวเอง" คิดวนไปมาในหัวตลอดว่า จะไหวมั้ยนะ, เลิกดีมั้ยนะ (แต่กลัวแฟนทำเรื่องไม่ดีมากๆ), กลัวเป็นซึมเศร้าไปด้วย, กลัวอนาคตต้องอยู่กับภาวะอารมณ์ลบๆ ไปตลอด ฯลฯ คือ พื้นฐานการใช้ชีวิตเรา มักจะเลี่ยงพบปะคนที่อยู่ด้วยแล้วเต็มไปด้วยพลังงานลบ กับเพื่อนหรือเพื่อนร่วมงาน เรายังพอเลี่ยงได้ แต่นี่แฟน ที่ต้องอยู่กันแทบจะ 24/7
ปล.เราเป็นคู่รักญญ นะคะ
ผิดพลาดประการใด ขออภัยหากกระทู้นี้ทำให้เกิดความไม่สบายใจกับผู้ป่วยซึมเศร้า มา ณ ที่นี้ค่ะ