มีหลายสิ่งหลายอย่างในโลกนี้ ที่มีไว้แต่ไม่ได้ใช้ ยังดีกว่ากว่าถึงเวลาต้องใช้แต่มันไม่มี เช่นทักษะความความสามารถติดตัว เงินติดตัว เหมือนตอนนี้รู้แล้วว่าทหารมีไว้ทำไม แต่ที่ยังไม่เคยมีใครรู้ หรือบอกใครได้ถึงประโยชน์ คือนักการเมือง ที่ไม่รู้ว่ามีไว้ทำไม แล้วทำไมต้องเสียเวลาไปเลือกตั้งเพื่อสิ่งนี้ ประเทศไทยมีหลายสิ่งหลายอย่างที่บางที ไม่มียังดีกว่า เหตุผลดังต่อไปนี้
-ผมไม่ได้เน้นว่าพรรคไหน เพราะทำที่เห็นไม่เคยรู้สึก รู้เห็นว่าพรรคไหนตั้งขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน มากไปกว่าผลประโยชน์ของเจ้าของพรรคและสส.ในพรรค ปชช.จัดอยู่ในอันดับหลังสุด
-เราสูญเสียงบประมาณมากมาย ที่ใช้ในการเลือกตั้ง รวมไปถึงการแก้ปธน. แล้วในที่สุดของการเลือกตั้งและแก้ไข ผลที่ได้รบ.ที่มาจากการเลือกตั้งก็ทำประโยชน์อะไรให้แก่ปชช.ไม่ได้มาตลอด จนสรุปได้แล้วว่าปัญหาอยู่ที่นักการเมือง ไม่ใช่รธน.
-ประเทศชาติที่ได้รบ.ที่ไม่ได้มาจากปชต.สามารถสร้างประโยชน์ต่อปชช.ได้มากมายกว่ารบ.ที่มาจากปชต.
-นักการเมืองและพรรค เป็นภัยต่อความมั่นคงร้ายแรง
-พรรคการเมือง ส่วนใหญ่มุ่งเอาดีกับนโยบายประชานิยม ซึ่งล้วนแล้วแต่จะสร้างความหายนะในระยะยาว สร้างหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ เพราะปชต.ไทยเป็นการแข่งขันกันว่าใครจะนำเสนอประชานิยมได้ถึงใจมากกว่ากัน เลือกพรรคการเมืองไหนเท่ากับการสนับสนุนความหายนะ
-เท่าที่รู้สึก คนเสียภาษี ไม่ได้รู้สึกว่าเงินที่เสียภาษีไปจะถูกนำไปใช้ในการพัฒนาประเทศ มากไปกว่าตกไปอยู่ในกระเป๋านักการเมือง หรือไม่ก็กลายเป็นเงินซื้อความนิยมให้นักการเมืองเท่านั้น มีส่วนน้อยที่ตกไปเป็นผลประโยชน์ต่อชาติและประชาชน
-นโยบายส่วนใหญ่ ที่ใช้ในการเลือกตั้งแทบทั้งหมดไม่สามารถทำได้ มาแทบทุกยุคทุกสมัย ไม่ต่างอะไรกับความรู้สึกของคน ที่โดนหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า คนรู้สึกเหมือนฝันกลางวันแทบนับครั้งไม่ถูกแล้ว ว่ามันมากหลอกเราเอากี่รอบแล้ว
-ผู้นำที่ได้มาจากการเลือกตั้งส่วนใหญ่ หาสติปัญญาความสามารถได้ยาก เพราะในที่สุดก็เป็นการคัดว่าจากเครือญาติของเจ้าของพรรค พอได้ผู้นำสติปัญญาไม่มาก ตกไปถึงครม.จำเป็นต้องคัดเกรดที่ตกต่ำลงไปอีก เราก็เลยได้แต่รบ.ยอดแย่มาทุกยุคทุกสมัย
ยังมีอีกมากมายที่คงต้องใช้เวลาแจกแจงอันยาวนาน เท่าที่ยกตัวอย่างเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้อดที่จะรู้สึกนึกคิดไม่ได้ ว่านักการเมืองและพรรคการเมือง มันประโยชน์ตรงไหน แถมเป็นภาระต่อประชาชนอีกต่างหาก ที่ต้องไปเสียเวลาเลือกสิ่งที่มองไม่เห็นคุณประโยชน์ใดๆเลย
นักการเมืองและพรรคการเมือง มีไว้ทำไม
-ผมไม่ได้เน้นว่าพรรคไหน เพราะทำที่เห็นไม่เคยรู้สึก รู้เห็นว่าพรรคไหนตั้งขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน มากไปกว่าผลประโยชน์ของเจ้าของพรรคและสส.ในพรรค ปชช.จัดอยู่ในอันดับหลังสุด
-เราสูญเสียงบประมาณมากมาย ที่ใช้ในการเลือกตั้ง รวมไปถึงการแก้ปธน. แล้วในที่สุดของการเลือกตั้งและแก้ไข ผลที่ได้รบ.ที่มาจากการเลือกตั้งก็ทำประโยชน์อะไรให้แก่ปชช.ไม่ได้มาตลอด จนสรุปได้แล้วว่าปัญหาอยู่ที่นักการเมือง ไม่ใช่รธน.
-ประเทศชาติที่ได้รบ.ที่ไม่ได้มาจากปชต.สามารถสร้างประโยชน์ต่อปชช.ได้มากมายกว่ารบ.ที่มาจากปชต.
-นักการเมืองและพรรค เป็นภัยต่อความมั่นคงร้ายแรง
-พรรคการเมือง ส่วนใหญ่มุ่งเอาดีกับนโยบายประชานิยม ซึ่งล้วนแล้วแต่จะสร้างความหายนะในระยะยาว สร้างหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ เพราะปชต.ไทยเป็นการแข่งขันกันว่าใครจะนำเสนอประชานิยมได้ถึงใจมากกว่ากัน เลือกพรรคการเมืองไหนเท่ากับการสนับสนุนความหายนะ
-เท่าที่รู้สึก คนเสียภาษี ไม่ได้รู้สึกว่าเงินที่เสียภาษีไปจะถูกนำไปใช้ในการพัฒนาประเทศ มากไปกว่าตกไปอยู่ในกระเป๋านักการเมือง หรือไม่ก็กลายเป็นเงินซื้อความนิยมให้นักการเมืองเท่านั้น มีส่วนน้อยที่ตกไปเป็นผลประโยชน์ต่อชาติและประชาชน
-นโยบายส่วนใหญ่ ที่ใช้ในการเลือกตั้งแทบทั้งหมดไม่สามารถทำได้ มาแทบทุกยุคทุกสมัย ไม่ต่างอะไรกับความรู้สึกของคน ที่โดนหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า คนรู้สึกเหมือนฝันกลางวันแทบนับครั้งไม่ถูกแล้ว ว่ามันมากหลอกเราเอากี่รอบแล้ว
-ผู้นำที่ได้มาจากการเลือกตั้งส่วนใหญ่ หาสติปัญญาความสามารถได้ยาก เพราะในที่สุดก็เป็นการคัดว่าจากเครือญาติของเจ้าของพรรค พอได้ผู้นำสติปัญญาไม่มาก ตกไปถึงครม.จำเป็นต้องคัดเกรดที่ตกต่ำลงไปอีก เราก็เลยได้แต่รบ.ยอดแย่มาทุกยุคทุกสมัย
ยังมีอีกมากมายที่คงต้องใช้เวลาแจกแจงอันยาวนาน เท่าที่ยกตัวอย่างเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้อดที่จะรู้สึกนึกคิดไม่ได้ ว่านักการเมืองและพรรคการเมือง มันประโยชน์ตรงไหน แถมเป็นภาระต่อประชาชนอีกต่างหาก ที่ต้องไปเสียเวลาเลือกสิ่งที่มองไม่เห็นคุณประโยชน์ใดๆเลย