เทอมนี้เราได้เกรดเฉลี่ย 3.8 ส่วนเพื่อนสนิทเราได้ประมาณ 3.3 ซึ่งปกติแล้วหลาย ๆ เทอมที่ผ่านมา เราเป็นคนที่ได้เกรดน้อยกว่ามันมาตลอด เราเลยไม่เคยรู้สึกแข่ง ไม่เคยอวด หรือเอาเรื่องเกรดไปเปรียบเทียบกับมันเลย
แต่พอเทอมนี้เราทำได้ดีกว่า กลับกลายเป็นว่ามันชอบพูดทำนองทวงบุญคุณ โดยเฉพาะเรื่องงานกลุ่มหรือเวลาที่เคยทำงานคู่กัน มันจะบอกว่า ถ้าไม่มีมันช่วย เราคงไม่ได้เกรดแบบนี้ ทั้งที่ในความเป็นจริง เวลาได้ทำงานกลุ่มหรือจับคู่กัน ส่วนใหญ่เราเป็นคนทำงานหลักมากกว่า ไม่ว่าจะเป็นการหาข้อมูล เขียนรายงาน สรุปงาน หรือแก้ไขรายละเอียดต่าง ๆ หลายครั้งมันมีส่วนร่วมค่อนข้างน้อย แต่กลับพูดเหมือนตัวเองเป็นคนแบกงานทั้งหมด
สิ่งที่ทำให้เรางงและอึดอัดคือ ทั้งที่ปกติเราเคยเป็นฝ่ายได้เกรดน้อยกว่า และไม่เคยพูดอะไรหรือทำให้มันรู้สึกด้อยกว่าเลย แต่พอครั้งนี้เราทำได้ดีขึ้น กลับต้องมาเจอคำพูดที่ทำให้รู้สึกเหมือนเราติดหนี้บุญคุณมัน
เลยเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า แบบนี้มันคือความน้อยใจ อิจฉา หรือเป็นแค่การไม่ยอมรับว่าคนอื่นก็พัฒนาขึ้นได้เหมือนกัน และในฐานะเพื่อน เราควรจัดการความรู้สึกกับความสัมพันธ์แบบนี้ยังไงดีคะ?
เพื่อนที่ชอบอ้างว่าเราสำเร็จเพราะมัน ควรคิดยังไงดี?
แต่พอเทอมนี้เราทำได้ดีกว่า กลับกลายเป็นว่ามันชอบพูดทำนองทวงบุญคุณ โดยเฉพาะเรื่องงานกลุ่มหรือเวลาที่เคยทำงานคู่กัน มันจะบอกว่า ถ้าไม่มีมันช่วย เราคงไม่ได้เกรดแบบนี้ ทั้งที่ในความเป็นจริง เวลาได้ทำงานกลุ่มหรือจับคู่กัน ส่วนใหญ่เราเป็นคนทำงานหลักมากกว่า ไม่ว่าจะเป็นการหาข้อมูล เขียนรายงาน สรุปงาน หรือแก้ไขรายละเอียดต่าง ๆ หลายครั้งมันมีส่วนร่วมค่อนข้างน้อย แต่กลับพูดเหมือนตัวเองเป็นคนแบกงานทั้งหมด
สิ่งที่ทำให้เรางงและอึดอัดคือ ทั้งที่ปกติเราเคยเป็นฝ่ายได้เกรดน้อยกว่า และไม่เคยพูดอะไรหรือทำให้มันรู้สึกด้อยกว่าเลย แต่พอครั้งนี้เราทำได้ดีขึ้น กลับต้องมาเจอคำพูดที่ทำให้รู้สึกเหมือนเราติดหนี้บุญคุณมัน
เลยเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า แบบนี้มันคือความน้อยใจ อิจฉา หรือเป็นแค่การไม่ยอมรับว่าคนอื่นก็พัฒนาขึ้นได้เหมือนกัน และในฐานะเพื่อน เราควรจัดการความรู้สึกกับความสัมพันธ์แบบนี้ยังไงดีคะ?