มีใครเคยพยายามสุด ๆ บ้างไหมครับ

​คือผมก็เป็นหนึ่งในนั้น เลยอยากถามผู้คนในโซเชียลว่า ใครพอมีวิธีแก้กับความรู้สึกมั้ยครับ มันค่อนข้างที่จะเหนื่อยสุด ​ๆ ​เลย พยายามใจเย็นทุกสถานการณ์ จนได้แต่เก็บความรู้สีกนั้นไว้คนเดียว อยากระบายมันออกมา แต่มันทำไม่ได้จริง ๆ ครับ เรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ ผมเนี่ย ชอบหญิงสาวคนนึง เขาค่อนข้างที่จะตรงสเปคในหลาย ๆ อย่าง และเป็นคนที่น่าค้นหามาก ๆ แต่ผมไม่เคยบอกความรู้สึกนั้นเลย จนกระทั่งถึงวันที่ใกล้จะเรียนจบแล้ว ผมเลยตัดสินใจบอก คำนั้นไป ตอนแรกเขาก็เฉย ๆ ไม่ได้ปฏิเสธ คิดว่ามีหวังมั้ยครับ แต่นั่นแหละ ไม่มีครับ การกระทำของเขามันสื่อออกมาได้ชัดมาก ๆ คือไม่ชอบ แล้วก็อึดอัดด้วย พอผมรู้ตัวว่าเขาเป็นแบบนั้น ผมก็ถอยออกมาทันที มันคงไม่ใช่ที่ของเรา ผมก็พยายามไปเรื่อย ๆ ด้วยการส่งขนมไปให้เขาแต่ไม่บ่อย ไม่กดดันเขา ไม่เข้าหาเขาบ่อย ๆ ไม่อยากทำให้เขาอึดอัดเพิ่ม แต่ผมแปลกใจ ว่าทำไมเขายัง ตกสายตามาที่ผม แอบมองผมอยู่จากที่ไกล ๆ ผมก็แอบจับได้เกือบทุกครั้ง แต่ผมก็ดีใจนะ ที่เขาจำรายละเอียดเล็ก ๆ ​กับผมได้ ผมให้ขนมเขา แต่ไม่ได้บอก ไม่ให้เห็น แต่เขาก็คิดว่าเป็นผม​ ( อันนี้ก่อนหน้าที่ผมบอกชอบเขา ) จนวันนึงมีกิจกรรมในโรงเรียน เป็นกิจกรรมบอกความในใจส่งไปให้คนที่ชอบ ซึ่งมันก็เสร็จผมน่ะสิครับ ผมเลยบอกความในใจไปจนหมด แล้วส่งจดหมายไปให้เขา หนึ่งในนั้น ผมเขียนคำขอโทษเกือบ 10 คำ เขาตอบกลับมาผ่านเพื่อนของเขาว่า ไม่อยากให้ผมทุ่มเทเยอะ เพราะเดี๋ยวมันจะเจ็บมาก ๆ เวลาเจอแบบนี้ แต่ผมเข้าใจ ผมก็ผ่านเรื่องความรักมาเยอะอยู่ ผมเลยใส่ใจเขาไปจนหมด ตอนนี้ผมรู้สึกสับสน ว่า ทำไมเขาไม่ปฏิเสธเราตรง ๆ หรือเขากลัวเราเสียใจมากกว่านี้หรือเปล่า ผมก็ไม่ได้ว่าเขาผิดนะ เขามีสิทธิ์เลือกอยู่แล้ว แต่ที่ผ่านมาเหมือนจะเล่นแต่กับใจ ทำเหมือนจะมีใจ แต่ก็แค่เหมือน ผมเข้าไม่ค่อยถึงกับคนประเภทนี้ หรือเป็นผมเองที่ทำให้เขาอึดอัดมากเกินไป ผมเข้าใจเขาแล้วว่า ตอนนี้เขาไม่พร้อมรับใครเพิ่มแล้วจริง ๆ ตอนนี้ผมก็พอแล้วเหมือนกัน แต่ยังจัดการกับความรู้สึกนี้ไปไม่ได้สักทีครับ รักเก่า มันทำให้ผมต้องจริงใจกับทุกคนให้มากขึ้น และ ​ต้องมีเหตุผลมากขึ้น
คิดเห็นยังไงกันบ้างหรอครับ ( ผมอาจจะพิมแปลก ๆ หน่อยนะครับ เพราะง่วงมาก ๆ )