ชื่อเพลง: เหนือการบงการ (เวอร์ชัน: อนัตตา)
แนวเพลง: Alternative / Ambient (ดนตรีมีเสียงหม่นๆ แต่มีความสว่างแทรก)
(Verse 1)
พยายามจะเขียน เส้นบรรทัดให้ขีดตรง
พยายามจะคง ทุกสิ่งให้เป็นดั่งใจ
อยากให้โชคชะตา หมุนไปตามที่ขีดไว้
แต่มือที่คว้าไป... กลับพบเพียงความว่างเปล่า
(Verse 2)
มองไปในเมฆหมอก ที่เราบอกว่าคือตัวตน
พยายามค้น... ว่าใครเป็นคนคุมทิศทาง
แต่ยิ่งมองลึกลงไป ยิ่งเห็นเพียงความอ้างว้าง
ไม่มีใครข้างหลัง... ที่คอยชักใย
(Chorus)
ไม่มีผู้กำหนด... ไม่มีบทที่เขียนไว้
แม้อยากให้มีเท่าไหร่ ใจก็ร่ำร้องแค่นั้น
แต่ความจริงแห่ง "อนัตตา" ค่อยๆ เผยตัวในทุกวัน
ว่าสิ่งที่เรียกว่า "เรา" นั้น... ไม่มีอยู่จริง
(Post-Chorus)
(ไร้ผู้สร้าง... ไร้ผู้ครอง... ไร้การเป็นเจ้าของ)
มันเป็นเพียงเหตุปัจจัย... ที่ไหลไปตามกาลเวลา
(Bridge)
เมื่อเลิกไขว่คว้าหา "ผู้คุมกฎ"
ความอึดอัดก็เริ่มจะหลุดหาย
เมื่อยอมรับว่าทุกอย่าง "เป็นอย่างที่มันเป็น"
ความสงบที่แท้จริง... จึงเริ่มปรากฏ
(Chorus)
ไม่มีผู้กำหนด... ไม่มีบทที่เขียนไว้
แม้อยากให้มีเท่าไหร่ ใจก็ร่ำร้องแค่นั้น
แต่ความจริงแห่ง "อนัตตา" ค่อยๆ เผยตัวในทุกวัน
ว่าสิ่งที่เรียกว่า "เรา" นั้น... ไม่มีอยู่จริง
(Outro)
ปล่อยให้ความจริงทำหน้าที่ของมัน
เลิกถามหาคนเบื้องหลัง... ในความว่างเปล่า
(ไม่มีใคร... ไม่มีเรา... มีเพียงสิ่งที่ปรากฏ)
เพราะทุกสิ่งคือ "อนัตตา"... และดับลงอย่างเงียบงัน
ทดลอง เอไอ แต่งเพลงธรรมะ
แนวเพลง: Alternative / Ambient (ดนตรีมีเสียงหม่นๆ แต่มีความสว่างแทรก)
(Verse 1)
พยายามจะเขียน เส้นบรรทัดให้ขีดตรง
พยายามจะคง ทุกสิ่งให้เป็นดั่งใจ
อยากให้โชคชะตา หมุนไปตามที่ขีดไว้
แต่มือที่คว้าไป... กลับพบเพียงความว่างเปล่า
(Verse 2)
มองไปในเมฆหมอก ที่เราบอกว่าคือตัวตน
พยายามค้น... ว่าใครเป็นคนคุมทิศทาง
แต่ยิ่งมองลึกลงไป ยิ่งเห็นเพียงความอ้างว้าง
ไม่มีใครข้างหลัง... ที่คอยชักใย
(Chorus)
ไม่มีผู้กำหนด... ไม่มีบทที่เขียนไว้
แม้อยากให้มีเท่าไหร่ ใจก็ร่ำร้องแค่นั้น
แต่ความจริงแห่ง "อนัตตา" ค่อยๆ เผยตัวในทุกวัน
ว่าสิ่งที่เรียกว่า "เรา" นั้น... ไม่มีอยู่จริง
(Post-Chorus)
(ไร้ผู้สร้าง... ไร้ผู้ครอง... ไร้การเป็นเจ้าของ)
มันเป็นเพียงเหตุปัจจัย... ที่ไหลไปตามกาลเวลา
(Bridge)
เมื่อเลิกไขว่คว้าหา "ผู้คุมกฎ"
ความอึดอัดก็เริ่มจะหลุดหาย
เมื่อยอมรับว่าทุกอย่าง "เป็นอย่างที่มันเป็น"
ความสงบที่แท้จริง... จึงเริ่มปรากฏ
(Chorus)
ไม่มีผู้กำหนด... ไม่มีบทที่เขียนไว้
แม้อยากให้มีเท่าไหร่ ใจก็ร่ำร้องแค่นั้น
แต่ความจริงแห่ง "อนัตตา" ค่อยๆ เผยตัวในทุกวัน
ว่าสิ่งที่เรียกว่า "เรา" นั้น... ไม่มีอยู่จริง
(Outro)
ปล่อยให้ความจริงทำหน้าที่ของมัน
เลิกถามหาคนเบื้องหลัง... ในความว่างเปล่า
(ไม่มีใคร... ไม่มีเรา... มีเพียงสิ่งที่ปรากฏ)
เพราะทุกสิ่งคือ "อนัตตา"... และดับลงอย่างเงียบงัน