ขอวิธีและกำลังใจในการเดินต่อในความสัมพันธ์ที่ รักเราไม่เท่ากัน ความสัมพันธ์ ญญ ค่ะ

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าหนูกับแฟนเราเป็นคู่รัก ญญ ค่ะ เราทำงานสายสุขภาพเหมือนกัน อยู่จังหวัดเดียวกันแต่แค่คนละอำเภอค่ะ หนูกับแฟนอายุห่างกัน 4 ปี แฟนจะอายุมากกว่าค่ะ หนูกับแฟนเราเพิ่งคบกันได้ไม่นานค่ะ และแฟนหนูเค้าคือแฟนคนแรก และรักแรกของหนูค่ะ จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์เริ่มที่หนูไปจีบเค้าก่อน และคุยกันได้ไม่นานหนูก็คบกับแฟนเลยค่ะ เพราะหนูรู้สึกว่าหนูรักเค้าจริงๆหนูอยากมีเค้าในชีวิตค่ะ และตอนนั้นเค้าก็ถามหาความชัดเจนจากหนู หนูก็เลยให้ความชัดเจนกับเค้าไปค่ะ ช่วงเดือนแรกที่คบกันบอกเลยว่า มันมีอุปสรรคการไม่เข้าใจกันเยอะมาก ทะเลาะกันหนักมากๆ แต่ยอมรับเลยว่าเวลาที่ทะเลาะกัน หนูจะเป็นฝ่ายที่เงียบและขอโทษตลอดเพราะว่า คำพูดตอนที่ทะเลาะกันหนูบอกเลยว่ามันเจ็บจริงๆ ทั้งโดนคำว่าน่าเบื่อ ทำไมต้องพูดให้บอก เหนื่อยกับหนู หนูยอมรับว่าหนูเจ็บจริงๆค่ะ หนูเลยเลือกที่จะเงียบและขอโทษแต่ในใจเคยคิดหลายครั้งนะคะว่า พี่เค้าเคยรักหนูจริงๆหรือป่าวคะ และหนูกับพี่เค้าเราทำงานสายสุขภาพเหมือนกัน บางที่หนูกับพี่เค้าเราทำงานตรงกัน หรือพี่เค้างานหนูก็เพิ่งเลิกงาน หรือหนูทำงานพี่เค้าก็เพิ่งเลิกงาน หรือพี่เค้าทำงานหนูหลับ หรือหนูทำงานพี่เค้าก็หลับ แต่หนูเคยร้องขอเวลาไปแล้วก็มันก็ยังเหมือนเดิม และหนูรู้สึกได้ว่าหนูสามารถหาเวลาให้เค้าได้มากกว่าเค้าหาเวลาให้หนูได้ทั้งที่เราก็ทำงานสายเดียวกัน หนูเป็นฝ่ายรอมาตลอดค่ะ สำหรับเค้าการที่หนูร้องขอเวลามันคือเรื่องที่งี่เง่า เพราะเค้าให้เหตุผลว่ายุ่งและก็ทำงาน มันเลยทำให้หนูไม่ได้งอแงร้องขออีกแล้วค่ะ หนูเลยทำได้แค่น้อยใจ และปลอบใจตัวเองค่ะ และหนูก็รู้ด้วยว่าลำดับความสำคัญของหนูสำหรับเค้าไม่ใช่อันดับ 1 เพราะอันดับ 1 ของเค้าคือศลป.ที่เค้ารักที่เป็นความสุขของเค้า ซึ่งหนูก็ต้องเข้าใจและก็ปล่อยให้เค้าได้ใช้ชีวิตให้เต็มที่ อยากทำอะไรก็ให้เค้าทำไม่เคยห้าม หนูทำได้แค่รอให้เค้ามาหาหนูเอง บางครั้งหยุดตรงกันเค้าก็จะไปหาศลป.ก่อนแล้วก็ค่อยมาหาหนู หนูก็ทำได้แค่รอ หนูอาจจะต้องยอมรับในตรงนี้เพราะเค้าเคยบอกว่าก่อนหน้านี้ เค้าไม่ได้ใช้ชีวิตของตัวเองเลยมีแต่ใช้ชีวิตแบบที่คนอื่นอยากให้เป็น หนูเเลยปล่อยให้อืสระเต็มที่ค่ะ หนูก็ทำหน้าที่ของหนูคือรอ และก็ดูแลเค้า อยากทำอะไรให้เค้าโดยที่เค้าไม่ต้องร้องขอ ดูแลอะไรเล็กๆ้อยๆอย่างเต็มที่และตั้งใจรักเค้าอย่างเต็มที่ และให้ความชัดเจนกับเค้ามาตลอด แต่เมื่อช่วงเดือนแรกอ่ะค่ะ หนูเพิ่งมารู้วว่าฝั่งเค้าไม่ได้ให้สถานะกับหนูอย่างชชัดเจน เนื่องจากหนูบังเอิญไปเห็นเพื่อนเค้ารีพายสตอรี่ไอจีเค้ามาว่า แฟนยัง ในสตอรี่ที่หนูแท๊กเค้าไป มันเลยทำให้หนูจุกและเจ็บมากๆค่ะ เพราะหนูให้ความชัดเจนกับเค้ามาตลอดค่ะ แค่ผ่านมา 1 เดือนเค้าถึงค่อยให้ความชัดเจนกับหนูว่าหนูคือแฟนเค้าค่ะ และเมื่อไม่นานมานี้หนูเพิ่งได้คุยกับเค้าไปว่า เกี่ยวคววามรักที่มีให้เค้านะคะ แต่ไม่ได้บอกเรื่องปัญหาที่หนูร็สึกถึงความสัมพันธ์นี้ เพราะหนูเคยร้องขอแล้วดูงี่เง่าเลยไม่ร้องขอค่ะ แต่แฟนหนูเค้ารู้ถึงปัญหานั้นนะคะ เค้าก็พยายามที่จะหาเวลามาให้หนู แต่ก็ต้องบอกเลยว่ามันไม่พอจริงๆ เราอยู่ไกลกัน เราคุยพิมพ์แชทหากันวันละไม่เกิน 10 ประโยคเลยค่ะ มีแต่หนูที่คุยถามเค้า รายงานเค้าทุกอย่างวว่าทำอะไร ไปไหน ถามเค้า เค้าก็จะตอบบ้างไม่ตอบ เพราะหนูเข้าใจว่น่าจะยุ่ง หนูแค่อยากรายงานเพราะไม่อยากให้เค้ารู้สึกว่าหนูละลายเค้า แต่หนูได้แค่ ขับรถนะคะ ถึงบ้านแล้วนะคะ ไปทำงานนะคะ ถึงที่ทำงานแล้วนะคะ ส่วนการโทรนานๆจะโทรค่ะ แล้วแต่เค้าเลยจะโทรเพราะเคบโทรหาแล้วเค้าไม่รับ หรือเคยโทรแล้วเค้ารำคาญ หนูเลยกลัว เลยรอเค้าโทรและมาหาค่ะ มันเลยทำให้หนูรู้สึกว่าจริๆแล้วเค้าไม่ผผิดเค้าทำให้ได้เท่าที่เค้าให้เราได้ มีแค่เราที่คาดหวังมากเกินไปค่ะ และอีกอย่างเค้าก็บอกหนูตรงๆเลยค่ะ ว่าหนูมาเจอเค้าในเว่อร์ชันที่เค้ารักตัวเอง เค้าอยู่คนเดียวได้ แต่มีหนูมันก็ดี ไม่มีหนูเค้าก็อยู๋คนเดียวได้รู้สึกเสียใจแต่ไม่มาก ถามว่าหนูจุกมั้ย ตอบได้ว่าจุก แต่มองอีกมุมนึงก็เค้าไม่ผิดที่จะรักตัวเอง หนูก็ขอทำหน้าที่แฟนให้เต็มที่ที่สุด ให้ดีที่สุดเท่าหนูจะให้เค้าได้ โดยที่หนูจะไม่เสียใจทีหลังค่ะ จริงๆเหมือนหนูก็รู้ความจริงนะคะว่าเค้าไม่ได้รักหนูขนนาดเท่าหนูรักเค้าเลยค่ะ แต่หนูแค่ไม่พร้อมจะเสียเค้าไปค่ะ หนูเลยเลือกที่จะทำให้เต็มที่ที่สุดค่ะ บอกเลยว่ามันเหนื่อย ท้อมากนะคะ แต่หนูยังไม่พร้อมจริงๆค่ะ หนูยอมรับจริงๆนะคะว่าหนูไม่รักตัวเอง แต่หนูก็แค่คนๆนึงที่ตั้งใจรักแฟนคนแรกให้ดีที่สุดเท่าที่หนูจะให้ได้ เพราะเค้าคือคนแรกค่ะ หนูโดนละเลยมาเยอะมากค่ะ หนูก็ต้องทำความเข้าใจเอง และปลอบตัวเองค่ะ เค้าเคยบอกว่าเค้ารักหนูนะคะแต่แสดงออกไม่เก่ง ซึ่งหนูก็ต้องเข้าใจเค้าในตรงนี้ แต่หนูเพิ่งไปเห็นเฟสเก่าเค้าที่ลรูปเค้ากับแฟนเก่าเค้าไปและแท๊กแฟนเก่า แต่กับหนูมีแค่หนูที่แท๊กเค้า แต่ตรงนี้หนูไม่สามารถโทษเค้าได้ เพราะมันเป็นความรู้สึกที่หนูเอาตัวเองไปเทียบกับแฟนเก่าเค้าเอง เค้าไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลยค่ะ ตอนนี้หนูเหมือนคนบ้าที่ไม่ยอมรับความจริงอะไรเลยค่ะ ถึงแม้ในใจลึกๆหนูรู้ความจริงหมดนะคะ แต่แค่หนูไม่สามารถปล่อยมือจากเค้าไปได้จริงๆค่ะ หนนูยังไม่พร้อมที่จะเสียเค้าไปค่ะ หนูเลยมาขอวิธีและกำลังใจจากพี่ๆหลายคนในนี้ค่ะ ปล.อาจจะสงสัยว่าทำไมหนูต้อวเป็นฝ่ายรอให้เค้ามาหาเองทำไมไม่ไปหาาเค้า เพราะจริงๆที่บ้านเค้าไม่โอเคที่ลูกมีแฟนเป็นผญ.และเค้าไม่โอเคที่หนูไปหาเค้า ทั้งๆที่หนูสามารถไปหาเค้าได้ถึงจะแปปนึงหนูก็ทำได้ แต่เค้าไม่เอาค่ะ หนูเลยทำได้แค่รอพี่เค้าอย่างเดียวค่ะ