เรื่องที่อยากเล่าจากนักจิตคนนึง

สวัสดีค่ะทุกคน เราได้ชื่อว่าเป็นนักจิตวิทยา ทุกคนคงพอจะทราบว่าหน้าที่ของพวกเราคือช่วยเหลือ และเยียวยาทางจิตใจของคนที่มารับคำปรึกษาใช่มั้ยคะ ทุกคนคงจะมองว่าพวกเราเข้มแข็งมากที่ต้องเจอผู้รับคำปรึกษาที่มีเรื่องมากมายหลายอย่าง ในวันนึงเรายอมรับค่ะว่าเราเจอเคสมากกว่า 5 เคส นักจิตวิทยาอย่างพวกเราก็เหมือนทุกคนค่ะ พวกเราก็มีอารมณ์โกรธ เศร้า ท้อแท้ เพียงแค่เราต้องมีวิธีจัดการที่ถูกต้องก่อนจะจบแต่ละเคส นี่คืองานของพวกเรา

แต่แล้ววันนึงเราก็ได้ค้นพบว่าตัวเองเริ่มเหนื่อยกับเรื่องที่พบเจอ ที่ไม่ใช่ของเคส แต่ กลับเป็นเรื่องของตัวเราเอง น่าแปลกนะคะ นึงพอถึงวันนี้นักจิตวิทยาอย่างเราก็ไม่สามารถจัดการเรื่องของตัวเองได้ ถ้าเป็นทุกคนจะเลือกทำยังไงกันคะ