ดู "จิตสะกดแค้น" จบ ไม่กล้าเดาเลยว่า "เพื่อนสนิทพิษสหาย" จาก ผกก. คนเดียวกัน จะจบยังไง

จากทิชา มา จิตสะกดแค้น แล้วก็กำลังจะไปต่อที่ เพื่อนสนิทพิษสหาย
ซึ่งทั้งสามเรื่อง แนวเดียวกัน จากผู้กำกับคนเดียวกัน ต่างแค่ทีมเขียนบทและตัดต่อ

จิตสะกดแค้นสำหรับเรา เป็นละครที่ เปิดตัวอย่างมาในงานวันสนั่นจอ
เป็นอันที่เรารู้สึกตื่นเต้นที่สุด เพราะตัวพล็อตค่อนข้างหน้าสนใจ มีการนำเอาการสะกดจิต และหลักจิตวิทยามาเป็น concept ของเรื่อง
ทำให้ซีรีส์/ละคร แนวแก้แค้นมีมุมมองใหม่ๆ
แต่พอดูๆ ไปด้วยความที่มันเล่าผ่านตัวนางเอก ที่เป็นทั้งตัวดำเนินเรื่องและเส้นเรื่อง และนางเอกเป็นคนปกติที่สู้กับครอบครัวที่รวยและไม่ปกติ
เรื่องมันเลยดูมีช่วงที่แผ่ว และช่วงที่พีคปนๆกันไป
ทุกครั้งที่ตัดไปฝั่งของบ้านกุลนรี เหมือนกราฟละครมันจะพุ่ง แต่พอตัดกลับมาฝั่งนางเอกกราฟก็ดรอปลงไปอีก
โดยเฉพาะเส้นเรื่องความรักระหว่างพระเอกและนางเอก ที่ค่อนข้างจะเยอะในช่วงกลางๆเรื่อง
มันทำให้เรารู้สึกว่า ความเข้มข้นที่เราสัมผัสได้ใน EP 1-2 และใน trailer มันหายไป
และเหมือนเรื่องมันไม่ได้ขยับไปไหน โดยเฉพาะ EP 3-6 คือโฟกัสของเรื่อง 2 ใน 3 อยู่ที่ศรา ที่ค่อนข้างจะใจเย็นมากในการขยับแผนการ

และเหมือนความเข้มข้นจะกลับมาใหม่ช่วงที่ศรา ได้เข้าไปที่บ้านกุลนรี ใน EP 7 เป็นต้นไป แต่สำหรับละครที่มี 12 ตอน มันช้าไป
และการสะกดจิตแทบไม่ถูกนำมาใช้เลย ในช่วง EP หลังๆ มันกลับกลายเป็นละครแก้แค้นธรรมดาไป
ที่มีตัวละครสีขาว และ ดำ ที่ค่อนข้างชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

คือประเด็นที่ ศรา เหมือนมาเป็นตัวโดน เราว่า มันอยู่ในบริบทที่พอรับได้ เพราะ ต้องไม่ลืมว่า บ้านกุลนรีรวย มีอำนาจ และไม่ปกติ
ศรานางเก่งนะ นางมาได้ไกลขนาดนี้ จากที่ไม่เหลืออะไรเลย และมี trauma ติดตัวมา
การที่คนปกติ ที่คิดทุกอย่างว่าจะผิดหรือไม่จะดีหรือไม่ กับ คนที่ไม่คิดเลย ฉันจะต้องได้ในสิ่งที่ต้องการโดยไม่สนผิดชอบชั่วดี มันต่างกันนะ
พอสมองไม่ต้องเอาส่วนนี้มาคำนวณก็เป็นปกติที่คิดได้เร็วกว่า และฉลาดกว่า
แต่นั่นแหละสิ่งที่เราติดคือ สองย่อหน้าข้างบนที่มันทำให้ละครที่น่าจะเป็นอะไรใหม่ๆได้ กลับกลายเป็น วนลูปกลับมาที่เดิม

มันเลยทำให้ เราไม่ได้แปลกใจนะ ที่มันจะจบแบบนี้ โดยเฉพาะจุดจบของกุลนรี มันก็จบเคลียร์ในแบบละครไทย ทีมขาว ทีมดำ ทีมดำทุกคนได้รับผลกรรม
คือจริงๆก็แอบ เดาได้ตั้งแต่ตอนแรกๆเลยด้วยซ้ำ เพราะมันออกมาค่อนข้างละค้อนละคร แต่เราก็ยังแอบหวังว่ามันจะแหวกบ้าง
และหลายปมก็ไม่ถูกขยี้ให้สุด และบท คราม นี่ เอาดีดีนะ ตัดไป เรื่องก็ยังคงดำเนินเรื่องได้ มีกับไม่มีไม่ได้ทำให้เรื่องต่างออกไป

การแสดงของ วิว นีน่า กระติ๊บ ไผ่ เอี๊ยง ช่วยละครเรื่องนี้ไว้ค่อนข้างเยอะนะ
โดยเฉพาะวิว ถึงจะแอบรู้สึกว่า พอมันต้องเล่นชัดแบบละคร แล้วต้องโหวกแหวกโวยวาย
มันทำให้ความน่ากลัวของตัวละครหายไป วิวเล่นดีนะ แต่พอต้องแอคติ้งแบบนี้ตามบทที่มาเวย์นี้ เราว่าตัวละครกุลนรีไม่น่ากลัวเลย
ตัวร้ายที่เราเห็นว่าเขาเป็นตัวร้ายมันไม่น่ากลัวเท่า คนที่เงียบไม่รู้ว่าคิดอะไรและจะทำอะไร

พอเห็นตอนจบเรื่องนี้แล้วย้อนมองไปที่ ทิชา ก็ได้แต่หวั่นใจแทน เพื่อนสนิทพิษสหาย ที่จะจบในสัปดาห์หน้า
ซึ่งก็เป็นซีรีส์แนวเดียวกับสองเรื่องก่อนหน้า ที่มี ผกก คนเดียวกัน ต่างที่วิธีการดำเนินเรื่องที่
ตัวดำเนินเรื่องคือตัวร้าย(ใบข้าว)ที่มาแก้แค้น และเส้นเรื่องคือมุมมองของนางเอก (ทิวลิป)

ไม่กล้าเดาเลยว่าเขาจะวางตอนจบไว้แบบไหน สำหรับเราเรื่องนี้ ออกได้หลายทางกว่า จิตสะกดแค้น
แต่ในความรู้สึกเรา ใบข้าวน่าสงสารมากนะ เด็กอายุสิบกว่าขวบที่ต้องดูแลแม่ที่ป่วย จนป่วยตามโดยไม่รู้ตัว
เด็กคนนั้นไม่ผิดเลยนะ แต่กลับกลายเป็นผลผลิตของความโหดร้ายที่เกิดขึ้นในชีวิตจากผู้ใหญ่
จนมันส่งผลต่อสิ่งที่เธอเลือกทำในตอนที่โตขึ้น ซึ่งมันก็ไม่ถูกต้องแหละ  ผิดก็ว่าไปตามผิด

จริงๆก็เหมือนกับกุลนรีนั่นแหละ แต่กุลนรีตัวละครมันไปถึงจุดที่ไม่รู้สึกต่อสิ่งที่กระทำแล้ว และเป็นแบบนี้มาตั้งแต่อีพีแรก
และถ้าไม่จบแบบนั้น เรื่องก็ไม่น่าจะจบ มันไม่ได้มีทางเลือกให้จบมากเท่าไหร่หรอก สำหรับจิตสะกดแค้น
แต่ใบข้าวต่างจากกุลนรีตรงที่นางยังรู้สึกต่อสิ่งที่นางทำแต่นางกดมันไว้ เลือกที่จะไม่สนใจ
และคนดูค่อยๆเห็นสิ่งที่ใบข้าวเป็นทีละนิด ค่อยๆกลายร่าง ค่อยๆเป็นมากขึ้นเรื่อยๆ
คือใครจะว่ายังไงก็ไม่รู้แต่สำหรับเรา ใบข้าวเป็นตัวร้ายที่เกลียดไม่ลง สงสารด้วยซ้ำ

แล้วยิ่งปมมันถูกเปิดออกมาในอีพีล่าสุด มันเลยทำให้เรารู้สึกว่า มันคงไม่แฟร์
ถ้าจะเลือกจบแบบที่ ละครไทยหลายๆเรื่อง(รวมถึงจิตสะกดแค้น) เลือกให้ตัวร้ายที่มีพื้นเพแบบนี้เป็น และขอนะอย่าจบแบบทิชามันจะแปลกทันที
คือเราว่ามันน่าจะแหวกและสร้างสรรค์ได้ ในแบบที่คนดูดูแล้วรู้สึกว่า เออนี่แหละตอนจบอย่างที่ควรจะเป็น

แต่ก็นะ... ก็คงทำได้แต่รอดูว่าเขาจะเลือกตอนจบแบบไหน ไม่กล้าเดาอะไรเลย